آیین اختتامیه هفتمین دوره‌ جایزه پژوهش سال سینمای ایران با حضور مدیرانی همچون رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی، مهدی احمدی مدیرکل حوزه وزارتی، مهدی شفیعی معاون سازمان سینمایی، محمد حمیدی‌مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما و هنرمندانی همچون اسماعیل خلج، حبیب احمدزاده، رضا بابک، مریم معترف و ... و قادر آشنا دبیر این رویداد امروز سه شنبه ۴ دی ماه در تالار رودکی برگزار شد.

اجرای این مراسم برعهده حمیدرضا مدقق بود.

در ابتدای این مراسم قادر آشنا دبیر هفدهمین جایزه پژوهش سال سینما ایران اظهارداشت: این جایزه بسیار تخصصی است و ۱۲۰ اثر به دبیرخانه این دوره رسید که شامل رساله‌، مقاله، طرح‌نامه و کتاب بودند. بیشترین سهم را از این آثار آقایان و ساکنان تهران داشتند.

وی با بیان اینکه پژوهش نیاز دیروز، امروز و آینده‌ ما است، افزود: بدون پژوهش همه کارها به بیراهه می‌رود. کار پژوهش تولید علم، دانایی و آگاهی است. ما نیازمند پژوهشی هستیم که کاربردی و راهگشا باشد. از طرفی پژوهشگران نیز توقع دارند که مدیران در تمام سطوح مختلف به این آثار توجه کنند.

سپس مهدی احمدی مشاور عالی وزیر و مدیرکل حوزه وزارتی وزارت ارشاد گفت: پژوهشگر برای موفقیت در آثار سینمایی باید از تمام فاکتورهایی که برای عمق پیدا کردن یک‌ فیلمنامه نیاز است، استفاده کند مانند پژوهش میدانی، مکتوب و ... . ما در حوزه پژوهش در علوم نرم و علوم انسانی با انسداد راهبردی و کاربردی مواجه هستیم یعنی فضای پژوهشی ما به طرح پرسش‌ها و مطالب جدید پاسخ نمی‌دهد و از طرفی پژوهش‌های ما در بسیاری امور کاربرد ندارند.

وی ادامه داد: سینما نیاز به امیدآفرینی دارد و برای دستیابی به این مهم ما نیازمند طرح ایده‌ای نو هستیم. در این راه پژوهش می‌تواند تاثیرگذار باشد، پژوهشی که سوالی را مطرح و جواب درستی برای آن ارائه کند. پژوهش مطلوب می‌تواند جامعه و سینما را به وضعیت بهتری نزدیک کند و این رابطه منطقی می‌تواند در اصلاح رفتار عمومی جامعه نیز تاثیرگذار باشد.

در ادامه این مراسم از مهدی رحیمیان پژوهشگر و محقق حوزه سینما تجلیل به عمل آمد.

رحیمیان طی سخنانی گفت: پژوهش‌های آکادمیک ما که بیشتر به صنعت سینما نگاه می‌کند، خیلی کاربردی نیستند و ما نمی‌توانیم نتایج عینی آن را در آثار تولیدی مشاهده کنیم. در این پژوهش‌ها رساله‌ و مقالات ما بیشتر بر پایه نظریات و ترجمه‌ها مبتنی هستند. با این سابقه و غنا در سینما ما نیاز داریم که خودمان درباره سینمای بومی نظریه مطرح کنیم. تنها نظریه سینمای ایران مربوط به مرحوم دکتر کاووسی است که نظریه‌ای تحت عنوان فیلمفارسی مطرح کردند که آن نظریه هم تاکنون به شکل گسترده تبیین نشده است.

وی ادامه داد: در حوزه پژوهش فناوری هم امروزه انقلاب دیجیتال اساس سینما را دگرگون کرده است. ما در این زمینه نیز آثار کمی داریم و بیشتر وابسته به آثار ترجمه‌ای هستیم. همچنین آموزش سینمای ما نیز نیازمند حرف‌های تازه‌ای است.

در ادامه رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایینیز بیان کرد: اینکه در سال یک هفته را به عنوان هفته پژوهش نامگذاری می‌کنند مساله خطرناکی است زیرا پژوهش را به وجه تزئینی تبدیل می‌کند درحالی که پژوهش بطن و اساس هرکاری است.

وی افزود: خیلی از ما تمایز جدی میان نظر و اجرا قائل هستیم. درحالی که هر عملی به خصوص در حوزه فرهنگ و هنر عمل مبتنی بر یک نظر است. اگر ما مشکلات و معضلات جدی داریم به دلیل توجه نکردن جدی به این موضوع است. اگر ما مساله را درست متوجه نشویم، نمی‌توانیم راهکار درستی برایش ارائه کنیم. مهم‌ترین کاربرد پژوهش نیز این است که مشکل را پیدا و برایش راهکاری ارائه کند.

در ادامه مراسم با پخش ویدیویی یادبود زنده‌یاد اکبر عالمی برگزار شد.

حبیب احمدزاده نویسنده و فیلمساز در خصوص اکبر عالمی گفت: من شاگرد استاد عالمی بودم و چیزی را از ایشان یاد گرفتم که بسیار مهم است؛ چرا سینمای ما نمی‌تواند روی جهان تاثیر بگذارد؟ به این دلیل که همه ما جشنواره‌زده شده‌ایم و حضور در جشنواره و دریافت جوایز غایت آرزوهای ما شده است. درواقع بیشتر دنبال دیده شدن و نمایش فردی هستیم تا تاثیر روی عموم مردم و جهانیان.

سپس برگزیدگان هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینما به شرح زیر معرفی شدند:

بخش مقاله

برگزیده: حبیبه علیمردانی

شایسته تجلیل: حمیدرضا دانش ناری و زینب خواجوی فخرداوود، نازنین هنرخواه

بخش طرح‌نامه

برگزیده: مهدی سلطانی کرد فرامرزی

شایسته تجلیل: محمدتقی فیاضی

بخش پژوهش

برگزیده: محمد کمالی‌زاده

شایسته تجلیل: اقبال خالدیان

بخش کتاب

برگزیده: امیر امیری مهریاد

بخش پایان‌نامه

برگزیده: علیرضا خواجه غیاثی

شایسته تجلیل: امیرحسین گشتاسبی راد، آرش گرگین