فریبرز ناطقی الهی، استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله، بنیانگذار مقاوم‌سازی و مدیریت بحران در ایران و مدیر پیشین پژوهشگاه زلزله‌شناسی کشور به مناسبت سالروز زلزله بم و روز ملی ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی گفت: در خصوص هشدارها درباره وقوع زلزله‌های بزرگ در کشور در حال مطالعه و تحقیق هستیم و در حال حاضر این هشدارها به جایی نرسیده است که بتوان از آن به صورت درست برای پیش بینی و پیشگویی زلزله بهره برد، اما مطالعات بر روی آن در حال انجام است و شاید چندین سال آینده به دستاوردی در این رابطه دست یابیم، اما هنوز راه زیادی برای رسیدن به آن در پیش است.

در میان ۵ کشور نخست در علم مهندسی زلزله قرار داریم

وی با بیان اینکه مسئولان هشدارها را درباره وقوع زلزله‌های بزرگ در کشور جدی نگرفته‌اند، گفت: پس از زلزله رودبار و منجیل که سال ۶۹ به وقوع پیوست و پس از زلزله مهیب بم در سال ۸۲، اتفاق خوبی رخ داد و ایران به لحاظ علمی پیشرفت قابل توجهی در زمینه علم زلزله‌شناسی کرد؛ اما متاسفانه در قسمت اجرایی و در قسمتی که باید نظارت‌های دقیقی صورت گیرد موفق نبودیم. مسئولان با وجود تمایلی که برای پیشرفت عملیاتی در حوزه مهندسی زلزله دارند، متاسفانه هنوز اهتمام درست و محکمی را نداشتند چون هنوز باور به اینکه در یک لحظه مانند زلزله بم ممکن است ۵۰ هزار نفر را از دست بدهیم برای مسئولان جا نیفتاده است.

متاسفانه کشور به دلایل مختلف هزینه‌هایی را که باید برای مقاوم‌سازی و ایمنی در برابر وقوع زلزله اختصاص می‌داد در جاهای دیگر هزینه کرده و امروز شاهد هستیم که دست ما خالی است و شهرهای کشور بسیار آسیب‌پذیر هستند و اقدامات ضروری که باید صورت می‌گرفته، انجام نشده است.

این استاد زلزله‌شناسی درباره پیشرفت‌ها در حوزه مهندسی زلزله در کشور گفت: پس از زلزله رودبار منجیل در سال ۶۹ یک جهش بسیار قوی در علم مهندسی زلزله اتفاق افتاد و دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های زلزله کشور به شدت فعال شدند و رتبه ایران در زمینه مهندسی زلزله در جهان در میان ۵ کشور نخست قرار گرفت. متاسفانه این پیشرفت‌ها تنها بر روی کاغذ اتفاق افتاده است و در سطح عملیاتی و اجرایی چندان جدی گرفته نشده است که از این موضوع رنج می‌بریم.

در ۱۰ سال آینده مناطق آسیب‌پذیرِ بیشتری در کشور ایجاد خواهیم کرد

وی افزود: خوشبختانه در خصوص علم مهندسی و زلزله‌شناسی در رتبه‌های بسیار بالای جهان قرار داریم و این مسئله غلو نیست و حقیقت است، اما در مراحل اجرایی و نظارت که مهمترین اصل است اقدامات لازم صورت نمی‌گیرد و ساخت وسازها هر روز به دلیل گرانی مصالح و کارگر بدتر می‌شود. باید گفت انتظار می‌رود در ۱۰ سال آینده مناطق آسیب‌پذیر بیشتری هم در کشور ایجاد کرده باشیم.

وقوع زلزله بزرگ در تهران نزدیک است

درباره وقوع زلزله‌های بزرگ در شهر تهران گفت: تهران از ۶ گسل اصلی برخوردار است و حدود ۶۰ گسل فرعی شناسایی شده است. این گسل‌ها خود دارای زیرشاخه‌ها هستند و بدین معنا که کل تهران بر روی گسل قرار دارد و یا در ۵ متری و ۱۰ متری گسل واقع است. البته تفاوتی چندانی نمی‌کند که در چه فاصله‌ای از گسل قرار دارد، چون وقتی زلزله رخ دهد می‌تواند ساختمان‌های آن منطقه را تخریب کند. متاسفانه در قسمت اجرایی و عملیاتی کاری انجام نشده است و تنها بر روی کاغذ پیشرفت‌های بسیار خوبی صورت گرفته است.

وی در ادامه گفت: وقوع زلزله بزرگ در تهران نزدیک است. آخرین زلزله پهنه تهران سال ۱۸۳۰ میلادی به وقوع پیوست که ۱۹۴ سال از آن گذشته است و دوره بازگشت زلزله بالای ۷ ریشتر در پهنه تهران ۱۵۸ سال است. این بدان معنی است که زلزله بعدی که در تهران رخ می‌دهد با شدت بالاتر خواهد بود که تلفات و خسارات بسیار سنگین را به دنبال دارد.

ناطقی الهی در پایان تاکید کرد: پس از تجربه ۳۵ سال فعالیت در حوزه مهندسی زلزله در سمت‌های مختلف باید بگویم هنوز بحث وقوع زلزله‌های بزرگ را جدی نگرفته‌ایم.