برای حضور در شب شعری با عنوان «شب شعر آینه‌داران» راهی رواق مبارک دارالهدایه می‌شوم. جایی که بناست جمعی از شاعران آیینی کل کشور، عرض ارادت خود را با زبان شعر به محضر امام مهربانی‌ها تقدیم کنند. پس از تلاوت کلام‌الله مجید، شاعران از میان گنجینه اشعار خود شعری را برمی‌گزینند و آن را روی سن برای مستمعان اجرا می‌کنند. شاعرانی که هر کدام در شهرهای خود برگزارکننده محافل و کنگره‌های شعر اهل بیت(ع) هستند و حالا از تمامی استان‌ها دور هم جمع شده‌اند تا در دومین گردهمایی تخصصی انجمن‌ها و حلقه‌های ادبی شعر ولایی کشور تجارب و آثار خود را به اشتراک بگذارند.
به رسم میزبانی
این برنامه با همکاری و مشارکت اداره امور پایگاه‌های حرم مطهر رضوی و مؤسسه فرهنگی هنری مجمع شاعران اهل بیت(ع) طراحی و اجرا شد. مهدی محبوب، رئیس اداره امور پایگاه‌های حرم مطهر درباره این برنامه می‌گوید: «اداره امور پایگاه‌های حرم مطهر در راستای متناسب‌سازی خدمات فرهنگی با توجه به اقشار و گروه‌های زیارتی، بناست میزبان شاعران آیینی کل کشور باشد. این برنامه که پس از اقامه نماز مغرب و عشا در رواق مبارک دارالهدایه شروع شد، با تلاوت قرآن کریم، شعرخوانی جمعی از شاعران و در آخر مدیحه‌سرایی اهل بیت(ع) ادامه یافت». برای آشنایی بیشتر با این جمع، با آقای عمار موحد از مجمع شاعران اهل بیت(ع) گفت‌وگو کردم. او در این باره می‌افزاید: «دوره اول این همایش سال ۹۷ برگزار شد و امسال دومین گردهمایی تخصصی انجمن‌های شعر ولایی کل کشور را برگزار می‌کنیم. این همایش، میزبان انجمن‌داران شعر آیینی کل کشور است. هر کدام از این میهمانان به نوعی سرشاخه‌های ادبیات آیینی استان‌ها هستند و در استان‌ها و شهرهای خود نیز برگزارکننده محافل و کنگره‌هایی هستند. همچنین در میان این جمع، استاد محمدعلی مجاهدی پدر شعر آیینی کشور نیز حضور دارد».
از زمان شروه‌خوانی مادر، تا به الان
هر یک از شاعران با دعوت مجری بالای سن می‌روند و بهترین شعر خود را می‌خوانند. یکی از بهترین اشعار که با گویشی جنوبی به گوشم خورد، شعر آقای عبدالحمید انصاری‌نسب از بندرعباس بود. از او درباره این شعر که در مدح امام رضا(ع) نوشته شده بود می‌پرسم، کمی بغض می‌کند و بعد می‌گوید: «ارادت من به امام رضا(ع) از قدیم‌الایام بوده است. از همان موقع که برای خواندن خطبه عقد من و همسرم در رواق مبارک دارالحجه با خانواده از بندرعباس به مشهد آمدیم و تا همین چند سال قبل که شفای دخترم را از خود آقا گرفتیم. حتم دارم دخترم را خود آقا به ما برگرداند. در ایام کرونا دختر چهار ساله‌ام درگیر شد؛ تا جایی که پرستار به همسرم گفته بود شما فقط دعا کنید. من و همسرم هم توسل کردیم به آقا امام رضا(ع) و نذر کردم اگر دخترم برگشت، در نخستین فرصت به پابوسی آقا بیاییم. همین طور هم شد و ما در نخستین تعطیلی، با خانواده راهی مشهد شدیم». آقای انصاری که مسئول انجمن شعر درخت هرمزگان با رویکرد شعر آیینی است، درباره قرار گرفتنش در این مسیر می‌گوید: «من احساس می‌کنم شعر آیینی از کودکی در درونم ریشه کرده است. از همان زمانی که مادرم برایمان شروه می‌خواند، از همان زمانی که در خانه‌مان روضه‌های خانگی برگزار می‌شد و از همان زمانی که مراسم تعزیه‌خوانی را شرکت می‌کردم. این‌ها همگی تأثیرگذار بود و من ناخودآگاه به سمت شعر برای اهل بیت(ع) سوق داده شدم و از این بابت خدا را صد هزار بار شکر می‌کنم».
بسپارید امانات رضا(ع)...
شعر معروف «دل من گم شد اگر پیدا شد، بسپارید امانات رضا / و اگر از تپش افتاد دلم، ببریدش ملاقات رضا» را که حتماً شنیده‌اید. این شعر را آقای محسن ناصحی سال ۱۳۸۸ در سفر یک روزه‌اش به مشهد نوشته است و به قول خودش از همان موقع به بعد بود که ارادتش به امام رضا(ع) دوچندان شد و تا همین حالا هم در جمع شاعران اصفهانی، شعرهای امام رضایی‌اش شهرت دارد. او که دبیر محفل شعر ولایی انگور اصفهان است، درباره شروع شیفتگی‌اش نسبت به شعر اهل بیت(ع) می‌گوید: «برای من همه چیز از شب ولادت حضرت فاطمه(س) شروع شد. من شعر زیاد داشتم اما در میان آن‌ها جای شعر در مدح اهل بیت(ع) خالی بود. یعنی بود، اما خیلی کم! تا اینکه یک روز به دعوت یکی از دوستان قرار شد برای شب ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) در هیئت محله، شعری در مدح ایشان بخوانم. من اول قبول نمی‌کردم چون شعر مناسبی نداشتم اما با اصرارهای دوستم قبول کردم. چند روزی وقت گذاشتم تا در نهایت توانستم چند بیتی را برای مراسم آن شب آماده کنم. شب مراسم نوبت شعر خواندن من که رسید، برق رفت. همه جا تاریک شد و همهمه‌ای برپا شد. اما به من گفتند در همان وضعیت شروع به خواندن شعرم کنم. من هم پذیرفتم. شروع کردم به خواندن شعر و بعد از چند ثانیه شنیدم که صدای گریه آهسته افراد حاضر به گوشم می‌رسد. از آن موقع به بعد بود که در همان حال و هوا ماندم تا همین الان!»
خبرنگار: الهه ضمیری
نظر شما