این رانندگان یکی از مشکلات خود را بردن بار تا مبدأ هرات عنوان کرده‌ و گفته‌اند: «با توجه به زیادبودن ناوگان افغانستانی، طرف افغان تمایل ندارد ما بار خود را به سمت هرات ببریم در صورتی که تنها سودی که ناوگان ایرانی می‌تواند داشته باشد بردن بار تا هرات است نه اسلام‌قلعه، اما به ما سخت گرفته می‌شود تا در اسلام‌قلعه بار خود را تخلیه کنیم».
برخی از آن‌ها تعداد ماشین‌های افغانستانی مستقر در اسلام‌قلعه را بیش از هزارو۵۰۰ عدد ذکر کرده‌اند و در توضیحات خود گفته‌اند: «ماشین‌های ایرانی در لابه‌لای ماشین‌های افغانستانی جای داده شده‌اند که همین امر موجب می‌شود زمان زیادی را در صف بمانیم. برخی از ماشین‌ها بیش از ۱۱ روز است که در مرز اسلام‌قلعه منتظر بازگشت به کشور هستند و با توجه به سردی هوا سوخت ماشین ها هم تمام شده و برای گرم کردن خود مجبوریم کپسول گاز یک میلیون تومانی بخریم».

ماشین‌های ایرانی از هرات خالی بر می‌گردند
فرماندار تایباد در گفت‌وگو با خبرنگار ما در پاسخ به گلایه رانندگان در اسلام‌قلعه عنوان می‌کند: جریان رفت‌وآمد چه در ورود و چه در خروج چه برای ناوگان ایرانی و چه ناوگان خارجی و ماندن آن‌ها در مرز معمولاً برای چند روز طبیعی است و اگر از سه تا چهار روز بیشتر شود و تعداد ناوگان هم رو به افزایش باشد یک عارضه غیرطبیعی به‌شمار می‌رود.
مهدی شیردل ادامه می‌دهد: طی هفته‌های اخیر یک راننده افغانستانی در داخل کابین به دلیل روشن کردن پیک‌نیک گاز در دوغارون دچار حادثه و فوت شد که تشدید مطالبات رانندگان این کشور در مرز دوغارون را به دنبال داشت و نظم و انضباطی که باید در اسلام‌قلعه رعایت ‌شود برای ناوگان ایرانی و افغانستانی توسط طالبان به هم ریخت و این عارضه در حال شکل‌گیری بود که ما چند روزی است تلاش کردیم حرکت ناوگان را به روال عادی یعنی حرکت یک لاین ماشین ایرانی و یک لاین ماشین افغانستانی برگردانیم و سرجمع آمار ورود و خروج در یک روز مشخص است و تلاش می‌کنیم مشکل مرتفع شود.
وی ضمن اشاره به مشکل رانندگان برای بارگیری از هرات می‌افزاید: با توجه به مجوز ورودی که سازمان پایانه‌ها به افغانستان برای ورود ماشین‌های خالی از بار می‌دهد رفتار متقابل مورد انتظار است و سازمان راهداری باید از طرف طالبان آن را توقع داشته باشد و مجوز ورود و بار زدن از هرات را به ناوگان ایرانی بدهد در صورتی که ناوگان ایرانی بار به هرات می‌برد و از آنجا با وجود اینکه سنگ‌های معدنی وجود دارد هیچ شرایطی برای بار زدن فراهم نیست و ماشین‌های ایرانی از آنجا خالی برمی‌گردند.

ضرورت حفظ کرامت ناوگان ایرانی
فرماندار تایباد ایراد رانندگان را وارد می‌داند و تشریح می‌کند: موضوع ترانشیپمنت مزایایی برای هر کشور دارد و از این موضوع کشورها حمایت می‌کنند. افغانستان درصدد حمایت از ناوگان خودش است تا در اسلام‌قلعه ترانشیپمنت راه بیندازد و ناوگان ایرانی بار را در اسلام‌قلعه تخلیه کند و افغانستانی‌ها بار را به سمت هرات ببرند. دقیقاً رانندگان ایرانی بحق این مطلب را می‌گویند که ناوگان ایرانی هم باید بتواند به هرات برود. سازمان راهداری نباید اجازه دهد ناوگان افغانستانی خالی وارد ایران شود و بار بگیرد. ناوگان ایرانی نیاز دارد به رفت‌وآمد و تردد و باید به اقتصاد ایرانی توجه شود.
وی تأکید می‌کند: همچنان که طرف افغانستانی مصر است تا با ترانشیپمنت بار ماشین ایرانی در اسلام‌قلعه خالی شود و به هرات نرود، طرف راهداری ایران هم باید مصر باشد که کرامت ناوگان ایرانی رعایت شود و مجوز ورود موقت زیاد به ناوگان افغانستانی ندهد درصورتی که در حال حاضر مجوز ورود موقت تا ۲۰۰ دستگاه فقط در منطقه دوغارون داده می‌شود.
فرماندار تایباد علت این موضوع را یک تفاهم‌نامه می‌داند و می‌گوید: یک تفاهم‌نامه‌ای مربوط به سال ۸۴ وجود دارد که کلی است و تأکید بر این شده رفتار میان دو کشور یک رفتار متقابل باشد و هر چقدر طرف افغانستانی سخت‌گیری در موضوع تخلیه بار ترانشیپمنت سوخت و ناوگان ایرانی انجام داد و ناوگان ایرانی مکلف شدند در اسلام‌قلعه بار را تخلیه کنند و بار را به هرات نبرند رفتار متقابل باید باشد، ولی راهداری نه رفتار متقابل دارد و نه مستنداتی در راستای تقویت ورود ناوگان افغانستان ارائه می‌دهد. در تفاهم‌نامه رویکرد متقابل ذکر شده است تا هرکاری که افغانستان انجام می‌دهد ایران هم انجام دهد. چطور افغانستان برای ناوگان ایرانی محدودیت ایجاد می‌کند، ولی ایران و سازمان راهداری محدودیت اعمال نمی‌کند و مجوز ورود موقت می‌دهد.

ورود روزانه ۲۰۰ دستگاه ناوگان خالی از بار از افغانستان
شیردل می‌گوید: زمانی که افغانستان دنبال تکریم ناوگان خودش و اشتغال ناوگانش است، چرا سازمان راهداری در خراسان رضوی برای ناوگان خالی از بار افغانستان مجوز ورود می‌دهد، وقتی مجوز ورود داده شود باری که باید از دوغارون تا اسلام‌قلعه یا هرات را ناوگان ایرانی ببرد، ناوگان افغانستانی می‌برد. سازمان راهداری دو مجوز یعنی هم مجوز ورود تا عمق کشور و هم مجوز تا مرز دوغارون را به ناوگان افغانستانی می‌دهد و روزانه ۲۰۰ دستگاه ناوگان خالی از بار در دوغارون مجوز می‌گیرند در صورتی که اصلاً ناوگان خالی ایرانی نمی‌تواند تا هرات برود و بار بزند و برگردد. به طور کلی سنگ‌اندازی‌ها مدلی است که به ناوگان ایرانی باری داده نشود.

انجام نیمی از تردد مرزی توسط ناوگان ایرانی
مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای خراسان رضوی در پاسخ به موارد مطرح شده از سوی فرماندار تایباد عنوان می‌کند: بررسی این موضوعات نیاز به فضای کارشناسی دارد و باید گفت صدور هرگونه مجوز براساس قانون موافقت‌نامه حمل‌ونقل میان دو کشور صورت می‌گیرد. در گذشته توازن میان ناوگان به‌نحوی بود که بیش از ۷۰درصد تردد مرز از طریق ناوگان افغانستانی انجام می‌گرفت اما در حال حاضر با اعمال سیاست‌های سازمان راهداری در اعمال عوارض قانونی، بیش از نیمی از تردد مرزی توسط ناوگان ایرانی انجام می‌شود.
جعفر شهامت اضافه می‌کند: چنانچه تشکل‌های صنفی و فعالان این حوزه در این زمینه درخواست و پیشنهادی برای تقویت حمایت از ناوگان ایرانی ارسال نمایند، موارد در فضای کارشناسی و در چارچوب قوانین و به دور از هیجان‌ها بررسی و تصمیم‌گیری و با هماهنگی مراجع ذی‌ربط ملی و استانی منطبق با منافع این حوزه و هم‌راستا با سیاست‌های مصوب اتخاذ و اجرایی می‌شود.

رصد ماشین‌های ایرانی از طریق جی‌پی‌اس
در همین زمینه مدیر پایانه مرزی دوغارون به خبرنگار ما می‌گوید: سهم تردد ناوگان ایرانی نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است در حال حاضر ترددی که داریم روزانه چک می‌شود و قرار است برابر باشد و همان مقدار که ناوگان افغانستان وارد می‌شود همان میزان هم ناوگان ایرانی باشد. مرز شرایط خودش را دارد و هر ماشینی که رفته از طریق پلاک قابل رصد است که چه زمانی رفته و براساس سیستم جی‌پی‌اس می‌توانیم ماشین‌های ایرانی را رصد کنیم. براساس آمار ۸۶۰ دستگاه ماشین آنجا داشته‌ایم و در هر روز بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ ماشین خارج می‌شوند که به طور طبیعی بازگشتشان چند روز زمان می‌برد. ما اگر هزارو ۵۰۰ ماشین در پشت مرز داشته باشیم به خواب خورده‌ایم.
اسماعیل پورعابد درخصوص برداشته شدن صف می‌گوید: مهم این است که ماشین‌ها به تعداد بیایند همان‌قدر که ماشین ایرانی می‌آید ماشین افغانستانی هم بیاید. ماشین‌های افغانستانی اگر وارد ایران می‌شوند برای این است که بار را ببرند. در گذشته خواب کامیون‌ها ۱۰ تا ۱۵ شب بود که این میزان کمتر شده و تلاش می‌کنیم خواب کامیون‌ها برطرف شود و شرایط به سمت برابر پیش می‌رود ضمن آنکه در مرز باید رفتارها متقابل باشد تا کارها پیش برود.
اینکه چه تفاهم‌نامه یا توافق‌نامه‌ای برای تردد ناوگان ایرانی و افغانستانی در مرز وجود دارد و چه منافع یا مواردی را ایجاد می‌کند در یک فضای کارشناسی قابلیت بررسی دارد که کمک می‌کند مشکلات رانندگان در مرز اسلام‌قلعه و دوغارون برطرف شود. به هر تقدیر تکریم متقابل یا حفظ منافع دو طرف از موضوعات مهم در مراودات همه کشورها به شمار می‌رود که باید به این نکته مهم اساسی توجه شود.