به گزارش قدس آنلاین، این برنامه در ۴ فصل ۴ قسمتی تهیه و تولید شده است و یکشنبه گذشته فصل سوم آن با حضور و رقابت زهرا داوودنژاد، الیسا فیروزآذر ، صحرا اسداللهی و متین ستوده با اعلام برنده به پایان رسید.
کپی از روی کپی
«شام ایرانی» کپی از برنامه‌ای است که از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان پخش می‌شد. در شبکه «من‌وتو» برنامه‌ای با عنوان «بفرمایید شام» از سال ۲۰۱۰ پخش می‌شد که موردتوجه بینندگانش قرار گرفته بود. جالب اینکه گفته می‌شد این برنامه خودش از برنامه Come Dine with Me» کپی شده است.
«شام ایرانی» تاکنون چهار کارگردان به خودش دیده است که این چهار کارگردان هرکدام با نگاه و اهداف خاصی، اثرشان را روانه شبکه نمایش خانگی کرده اند که به‌راحتی کیفیت هرکدام قابل‌مقایسه است.
بیژن بیرنگ، محمد شایسته، سروش صحت و سعید ابوطالب تا کنون قسمت‌ها و فصول مختلف این برنامه را ساخته‌اند.
وقتی بیژن بیرنگ در سال ۹۰ می‌خواست شام ایرانی را بسازد، انتقادات زیادی به او شد. مهم‌ترین نقدها به او همان موضوع کپی‌برداری از نمونه من و تویی‌اش بود. او درباره دلایلش برای ساختن چنین برنامه‌ای گفته بود: «چرا نمی‌توانیم در ایران یک شام ایرانی بسازیم؟ نه با سلبریتی‌ها، با آدم‌های معمولی. شام ایرانی که من ساختم حرفش این بود که ایران یک سفره برای همه آدم‌هاست. این شام ایرانی با نگاه ملی و میهنی ساخته شد. ولی این کار را از قسمت هشتم به بعد از من گرفتند و چیز دیگری شد.» هرچند او در سری اول و در تنها دو قسمتی که ساخت، سراغ چهره‌های مشهور رفت. او برای برنامه شام ایرانی بخش آقایان، سراغ رامبد جوان، اشکان خطیبی، سروش صحت و مهدی پاکدل رفت و از بهاره رهنما، شقایق دهقان، لادن طباطبایی و سحر زکریا برای قسمت خانم‌ها دعوت کرد. جالب اینکه این قسمت‌ها سال‌ها بعد از شبکه نسیم تلویزیون پخش شد و طرفداران زیادی هم داشت. فارغ از دعوای حضور سلبریتی یا آدم‌های معمولی در این برنامه، می‌توان گفت این دو قسمت از استانداردهایی برخوردار بود و مشخص بود که عواملش راهبرد و هدف خاصی را برای ساخت برنامه طراحی کرده‌اند. اما بعد از دو قسمت بیرنگ کنار گذاشته شد.
محمد شایسته، که بیشتر به‌عنوان تهیه‌کننده می‌شناسیمش، در سری دوم سراغ چهره‌های بانمک رفت و هدفش بیشتر خنداندن مخاطبان بود. حضور اکبر عبدی، محمدرضا شریفی‌نیا و فیروز کریمی با همین استدلال بود اما او هم از این برنامه کنار رفت و از خودش دقایق خنده‌داری در فضای مجازی گذاشت. تهیه‌کننده شام ایرانی برای سری سوم، سروش صحت را انتخاب کرد و او هم با نگاه خودش سه قسمت را ساخت که حال و هوای سریال‌هایش را داشت. نیمی از فصل‌های شام ایرانی را سه کارگردان ساختند و نیمی دیگر را فقط سعید ابوطالب ساخته است.
ابوطالب در فصل‌های قبلی به‌واسطه ارتباطات بین‌المللی و تکیه بر تجربه دوران نمایندگی مجلسش رفت سراغ هنرمندان کشورهای همسایه حتی دوربینش را به ترکیه و لبنان برد و می‌خواست این سری شام ایرانی با قبلی‌هایش متفاوت باشد. هدف اصلی این سه قسمت گسترده‌تر کردن دامنه ارتباطات و ردوبدل فرهنگ‌ها و سنت‌ها بود. حتی در این سه قسمت لحظات شیرین و خوبی هم برای مردم رقم خورد و بعضی قسمت‌هایش در فضای مجازی وایرال شدند. اما بعد از این سه قسمت و خروج میهمان‌های خارجی به یک‌باره برنامه افت کرد و از هدف اولیه‌اش فرسنگ‌ها دور شد. ابوطالب دوباره برگشت به الگوی کارگردان‌های قبلی خودش و افت برنامه از همین‌جا شروع شد تا جایی که انتقادات مردم هم از شام ایرانی ابوطالب بالا گرفت .
یک «شام ایرانی» نچسب
سری جدید برنامه شام ایرانی ابوطالب بعد از ۴ سال، دوباره در پلتفرم فیلیمو منتشر شده است. در قسمت جدید نکات آزاردهنده‌ای وجود دارد که باعث می‌شود نظر مخاطب درباره برنامه‌ای که در ظاهر جذاب است، عوض شود. به لحاظ فنی فصل جدید این برنامه آش شلم‌شوربایی است که پسندیدن آن را برای مخاطب بسیار سخت کرده است. چند نکته درباره قسمت‌های جدید شام ایرانی فهرست‌وار ذکر می‌شود تا برسیم به مهم‌ترین ضعف ساخته جدید ابوطالب!
ضعف‌های ساختاری ساخته جدید ابوطالب
در فصل اول سری جدید یکی از تدابیر گروه شام ایرانی، اضافه کردن بازی مافیا به شام ایرانی بود. اتفاقی که با حضور امیرعلی نبویان، یکی از بازیکنان شناخته‌شده بازی مافیا همراه با همسرش رخ داد. جدا از اینکه جای بازی مافیا در شام ایرانی نبود، اختصاص دادن حدود ۲۰ دقیقه به مافیا در اواسط برنامه، باعث کند شدن ریتم این رئالیتی شو شد.
در همین فصل اول، امیر کربلایی‌زاده به عنوان مجری و ناظر در برنامه حضور پیدا کرد که در دو فصل بعدی حذف شد و مخاطب در قسمت های بعد بدون هیچ توضیحی امیر کربلایی‌زاده را ندید یا در فصل اول عنوان شد تفاوت سری جدید «شام ایرانی» با نمونه‌های قبلی در این است که دوربین با استفاده از فضای خانوادگی زندگی هنرمندان وارد خانه و خانواده آن‌ها می‌شود و در این قسمت‌ها میزبان با خانواده از مهمانان پذیرایی می‌کند. اما جز فصل اول که کمند امیرسلیمانی با فرزندش و حدیث میرامینی با همسرش مقابل دوربین ظاهر شدند بقیه فصل‌ها مخاطب نشانی از حضور اعضای خانواده شرکت‌کنندگان ندید، همین مسایل نشان می‌دهد مخاطب با یک برنامه شلخته، بی نظم و بلا تکلیف روبروست.
با همه این‌ها آنچه باعث شده فصل جدید برنامه شام ایرانی نسبت به فصل‌های پیشین نچسب باشد فقط ایرادهای فنی نیست که البته همین ها هم در جایگاه خود قابل بحث هستند اما وقتی پای مسایل اخلاقی به میان آید سایر کاستی‌ها رنگ می‌بازد.
بی توجهی به حفظ کرامت مهمان
مهمان‌نوازی و حفظ کرامت مهمان از مهم‌ترین مسایلی است که تقریبا تمام خانوادههای ایرانی به آن پایبند هستند. شاید بعضی فرهنگ‌ها و سنت‌ها در طی زمان دستخوش تغییراتی شده باشد اما آداب مهمان‌نوازی همچنان برای خانواده ایرانی اهمیت دارد. در دین و سنت ما بر حفظ کرامت مهمان به کرات توصیه شده است و عجیب است که سعید ابوطالب به این مساله مهم در برنامه شام ایرانی‌اش بی توجه بوده است. چطور برنامه‌ای که با محوریت سفره ایرانی ساخته شده است می‌تواند به مساله آداب مهمان‌نوازی بی تفاوت باشد؟!
اما اوج بی توجهی ابوطالب به این مساله در فصل دوم عیان شد به طوری که صدای مخاطب هم درآمد. در قسمت‌های این برنامه که با حضور پژمان بازغی، حسین رفیعی، عبدالله روا و سیروس همتی ساخته شد و به طور خاص در قسمتی که بازغی در جایگاه میزبان بود او چندین بار اظهار خستگی کرد و گفت پشیمانم که در این برنامه شرکت کردم و اگر می‌دانستم خستگی این برنامه چقدر است اصلا شرکت نمی‌کردم!
بی نزاکتی آقای بازغی به همین جا ختم نشد او در دو قسمت بعدی، فقط به عنوان ناظر سر میز شام نشست و به عنوان مهمان از خوردن شام میزبان صرف‌نظر کرد. بازغی در روز مهمانی سیروس همتی قبل از شروع غذا گفت که در مسیر رسیدن به آنجا یک ساندویچ خورده و دیگر نمی‌تواند شام بخورد. وقتی هم که رفیعی از او پرسید در این صورت چطور می‌خواهد امتیاز بدهد، پاسخ داد که غذا را با خودش به خانه می‌برد و روز بعد امتیازش را اعلام می‌کند.
قسمت چهارم که مهمانی در خانه حسین رفیعی برگزار شد باز هم بازغی بشقاب غذایش را خالی گذاشت! این‌بار گفت معده‌اش دچار مشکل شده و نمی‌تواند غذایی بخورد. بعد هم به داوران گفت که هدفش از شرکت در این مسابقه فقط گپ و گفت و معاشرت با دوستانش بوده و امتیاز برایش اهمیتی ندارد.
بعد از پایان قسمت چهارم مخاطبان نسبت به رفتار بازغی و صحبت‌هایی که در زمان میزبانی‌اش زده واکنش نشان دادند و نوشتند بازغی به مخاطبانش بی‌احترامی کرده و از سعید ابوطالب خواستند توضیح بدهد چرا فردی که حتی حاضر به خوردن غذاها نیست به این مسابقه دعوت کرده است؟!
رفتار دور از ادب سلبریتی‌ها در این برنامه به همین جا ختم نشد و در آخرین قسمت فصل سوم که روز یکشنبه منتشر شد، در سکانسی از این برنامه که الیسا فیروزآذر میزبان بود، او در مقابل صحبت های زهرا داوودنژاد که مهمان خانه‌اش بود واکنش زشتی نشان داد که باعث ناراحتی داوود نژاد شد.
شام ایرانی بلاتکلیف
به این ترتیب مخاطب در سری جدید «شام ایرانی» علاوه بر اینکه با یک برنامه کاملاً بلاتکلیف روبه‌رو است، با اثری مواجه است که کاملا از اهداف اولیه‌اش که تصویر و بازنمایی سفره و فرهنگ ایرانی است، فاصله گرفته!
متاسفانه ابوطالب نشان داده اولویت‌هایش در ساخت برنامه بیشتر دغدغه نان است تا حفظ و پاسداشت فرهنگ اصیل ایرانی. مصداق این ادعا قسمت‌هایی است که سلبریتی‌ها درباره مشکلات‌شان در جامعه ایرانی صحبت می‌کنند. در برنامه‌ای که از پلتفرم پخش می‌شود و مخاطب باید از جیبش هزینه کند تا آن را ببیند، غر زدن سلبریتی‌ها چه جایگاهی دارد؟
مردم در شرایط فعلی جامعه با مشکلاتی دست به گریبان هستند که دیگر نمی‌توانند نگران پریشان‌احوالی های این چنینی سلبریتی های محترم باشند و آقای ابوطالب باید این مساله را به مردم ببخشد!
خلاصه اینکه «شام ایرانی» به جای اینکه محملی باشد برای شناخت آیین‌ها، آداب و رفتارهای صحیح جامعه ایرانی اما نه تنها این دغدغه را تامین نمی‌کند که مخاطب آن را دنبال می‌کند تا آسیب‌های روحی و اخلاقی برخی از بازیگران سینما و تلویزیون را از نزدیک به تماشا بنشیند.
نظر شما