آیت الله هاشمی علیا استاد اخلاق و مؤسس حوزه علمیه قائم (عج) چیذر، در جلسه‌ای دیگر از جلسات هفتگی اخلاق عمومی با عنوان «شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه» به ادامه شرح فراز «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ... أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً» پرداخت.

ایشان با تأکید بر این مطلب که نباید ظالم را در ظلم، حتی در کار خیر یاری کرد، گفت: در مواردی که انسان می‌بیند به کسی ظلم می‌شود، باید به هر نحوی که می‌تواند به مظلوم کمک کند؛ مالی، جانی، آبرویی؛ حتی اگر می‌تواند از او شفاعت کند. موارد بسیاری پیش می‌آید که آبروی یک مؤمن در خطر است؛ مثلا غیبت، تهمت، تمسخر، بی‌اعتنایی یا سوءظن نسبت به او که تمام این‌ها ظلم است و وظیفه سایر مؤمنان است که از مظلوم دفاع و او را یاری کنند؛ زیرا همه بندگان خدا و سر یک سفره و با هم یکی هستند؛ پس باید عیب و مرض و غم و مشکلات یکدیگر را از آنِ خود دانسته، به این بیندیشند که چه کنند تا گرفتاری یک انسان را برطرف کنند.

وی در ادامه ضمن بیان دسته‌ای از روایات، به برخی آثار یاری رساندن مظلومان و نیز دریغ کردن از کمک به آنان اشاره کرد. از جمله در روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص) آمده است کسی که داد مظلوم را از ظالم بگیرد، همنشین پیغمبر(ص) در بهشت خواهد بود. از روایات دیگر نیز به دست می‌آید کمک به بیچارگان، سبب خوشنودی ائمه(ع) می‌شود. لذا اگر کسی می‌خواهد امام زمان(عج) را خوشحال کند، نیازمندان را پیدا و به آنان کمک کند. فضیلت این مدد و اعانت به مظلوم تا آنجاست که از روزه یک ماه و اعتکاف در مسجد الحرام هم برتر است و خداوند در روز قیامت، روزی که تمام قدم‌ها می‌لرزد، کمک‌کننده به مظلوم را ثابت قدم نگه خواهد داشت. در طرف مقابل، اگر کسی توان یاری مظلومی را داشته باشد، اما او را تنها گذارد، خداوند در دنیا و آخرت او را تنها گذاشته، غیر مسلمان و با ظالمان محشور خواهد شد.

حضرت استاد مسئولیت‌های حکومتی و ریاست‌ها را ابتلا دانسته، با استناد به احادیثی از ائمه معصوم(ع)، وظیفه مسئولان را اکرام و رسیدگی به مشکلات مؤمنان و باز کردن گره از کار مظلومان عنوان کرد. طبق روایت، اگر کسی از دوستان و شیعیان ائمه(ع) گرفتاری خود را نزد مسئولی ببرد و او در حالی‌که توان حلّ آن را دارد چنین نکند، بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

این استاد اخلاق در انتها به وظیفه مظلوم در برابر ظالم پرداخت و سکوت، احترام، انفاق، نادیده گرفتن و بزرگ نشمردن ظلم را از جمله این وظایف برشمرد و خاطرنشان کرد: هر ظلمی که هر جا واقع شود، اول به خود ظالم برمی‌گردد؛ «الظالم یسعی فی مضرّته». از طرفی، هر کسی که ظلمی می‌کند، در واقع دارد به مظلوم سود می‌رساند. اگر انسان این را باور داشته باشد، دیگر اینقدر در برابر ظالم سر و صدا نمی‌کند و برایش نقشه نمی‌کشد؛ بلکه در مقابل بدی، به او خوبی می‌کند.