به گزارش قدس آنلاین، حکومت حضرت مهدی (عج) تجلی قدرت لایتناهی خداوند است. اراده و خواست خداوند است که به ایشان قدرتی دهد تا یادآور خاطره همه پیامبران باشند. از این رو برخی از میراث انبیاء و ائمه معصوم (ع) نزد آن حضرت است (عج) است که به برخی از آنها اشاره می شود.
حضرت مهدی (عج) هنگام ظهور، عمامه سفید جدشان پیامبر اکرم (ص) را بر سر می نهند و پیراهن خون آلود ایشان در جنگ احد را بر تن می کنند.
امام صادق (ع) به یعقوب بن شعیب فرمودند: "آیا نمی خواهی پیراهن قائم آل محمد (ع) را که در روز ظهور به تن می کند، به تو نشان دهم؟"
عرض کردم: آری. آن حضرت (ع) صندوقی را خواستند که برای ایشان آوردند و پیراهنی از آن بیرون آوردند و در مقابل یعقوب باز کردند.
یعقوب می گوید: ناگاه چشمم به آستین چپ پیراهن افتاد که آغشته به خون بود. آن حضرت (ع) فرمودند: "این پیراهن رسول خدا (ص) است. روزی که دندان های پیشین آن حضرت (ص) را شکستند، این پیراهن را پوشیده بودند. قائم (عج) با همین پیراهن قیام می کند."
یعقوب می گوید: خون ها را بوسیدم و به چشم کشیدم. آنگاه امام (ع) پیراهن را پیچیدند و در جای خود قرار دادند.
امام صادق (ع) داشتن سلاح های رسول خدا (ص) را از نشانه های امامت می دانند. حارثه بن المغیره نصری می گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: امام به چه چیز شناخته می شود؟ آن حضرت (ع) فرمودند: "به سکینه و وقار" عرض کردم: و دیگر چه چیز؟ آن حضرت (ع) فرمودند: "او را به وسیله شناختن حلال و حرام و نیاز مردم به او و بی نیازی او از مردم و سلاح پیامبر (ص) نزد او می شناسی."
 

عصای حضرت موسی (ع)
امام باقر (ع) فرمودند: "عصای موسی پیش از آنکه در دست حضرت موسی (ع) باشد، عصای حضرت آدم (ع) بود. سپس به حضرت شعیب (ع) و بعد به حضرت موسی (ع) رسید و اکنون این عصا نزد ما است. رنگ این عصا همچنان سبز است و همان شکل اول خود باقی است. اگر از آن بپرسی، پاسخ می دهد: این عصا برای قائم ما (عج) ذخیره گردیده است. او با عصا همان کاری می کند که حضرت موسی (ع) انجام داد."
امام صادق (ع) نیز فرموده اند: "لوح ها و عصای موسی و خاتم سلیمان (ع) نزد من است، ظرفی که حضرت موسی (ع) در آن برای خدا قربانی می کرد، تابوتی که فرشتگان آن را حمل کردند و آوردند و نیز نامی که پیامبر (ص) برای حفظ مسلمانان از تیرهای مشرکان آن را در صف های لشکر قرار می داد، پیش من است."
همچنین، ایشان فرمودند: "خداوند هیچ چیز به پیامبران نداد مگر اینکه آن را به محمد (ص) نیز عطا کرد. آن صحفی که قرآن درباره اش فرمود: صحف ابراهیم و موسی نزد ما است."
 

قرآنی که امیرالمومنین (ع) گردآوری کردند
روزی که رسول خدا (ص) دار فانی را وداع گفتند، حضرت علی (ع) به سفارش ایشان در خانه نشستند تا قرآن را گرد آورند. ایشان پس از پایان کار، قرآن را به مسجد بردند و به ابوبکر عرضه کردند. عمر گفت: ای علی! این قرآن را به جای خود برگردان، ما نیازی به آن نداریم. حضرت علی (ع) آن را گرفتند و به خانه باز گشتند. هنگامی که خلافت به عمر رسید، روزی به امیرالمومنین (ع) گفت: اگر بخواهی می توانی قرآنی که نزد ابوبکر آوردی، اکنون بیاوری تا گرد آن جمع شویم.
حضرت (ع) فرمودند: "هیهات! راهی برای رسیدن به آن نیست، من در زمان ابوبکر چنان کردم تا بر شما اتمام حجت کرده باشم و در روز قیامت نگویید: ما از این غافل بودیم با برای ما نیاوردی. اکنون این قرآن نزد من است و جز پاکان و جانشینان من کسی به آن دست نمی زند."
عمر گفت: آیا زمانی برای اظهار این قرآن وجود دارد؟
حضرت فرمودند: "آری هنگامی که قائم (عج) از فرزندانم ظهور کند."
منابع:
1- غیبت نعمانی
2- بصائرالدرجات
3- بامداد بشریت
انتهای خبر/