به گزارش قدس آنلاین، انجام امور و کارها به وقت خود در آموزه های اسلام از توصیه های موکد است و موفقیت کارها در حد بسیار بالا وابسته به همین مسئله است؛ آنچنان که پيامبر اکرم (ص) می فرمایند: «كارها همه در گرو وقت خود است.»
امیرمومنان امام على (ع) می فرمایند: «كسى كه ميوه را جز در وقت رسيدن بچيند، همچون كشاورزى است كه در غير زمين خود زراعت كند.»
علاوه بر این، ایشان می فرمایند: «بدبختي ها را پايانى است كه سرانجام به پايان خود خواهد رسيد. پس اگر يكى از شما محكوم به آن شديد، سر تسليم فرود آوريد و شكيبايى نماييد تا بگذرد. زيرا اصرار در چاره طلبى به هنگام پيشامدن بدبختى بر ناخوشى آن مى افزايد.»
امام الصادق (ع) نیز در این باره فرموده اند: «كسى كه به كارى جز در وقت آن آغاز كند، تمام شدن آن در وقت خود نخواهد بود.»
امام حسن (ع) روایت می کنند: امير المؤمنين (ع) از ایشان پرسيد: «عقل چيست؟»
گفت: «اينكه قلبت آنچه را به آن سپرده اى نگاه دارد.» گفت: «دورانديشى و حزم چيست؟» گفت: «اينكه منتظر فرصت بمانى و هر جا ممكن باشد شتاب كنى ...» گفت: «جهل و نادانى چيست؟» گفت: «فرصت نارسيده را رسيده پنداشتن و در اقدام شتاب كردن.»
همچنین، امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «بپرهيز از شتابزدگى در كارها پيش از رسيدن وقت آنها و از اهمالگرى در آن هنگام كه امكان دست يافتن فراهم آمده باشد و از لجاجت كردن در آن هنگام كه راه صواب دانسته نيست و از سستى نمودن در آن هنگام كه راه عمل آشكار شده است؛ پس هر كار را در جاى خود قرار بده، و هر عمل را در موقع خود به انجام برسان.»
از امام عسكرى (ع) نیز روایت است که فرمودند: «در چيدن ميوه اى كه نرسيده شتاب مكن، كه هنگام خود به آن خواهى رسيد ... و براى رفع نيازمندي هاى خود پيش از وقت مشتاب كه مايه دلافكارى و بيتابى مى گردد، و گرفتار نوميديت مى سازد.»
و نیز از امام على (ع) است که فرموده اند: «پيش از وقت در كار شتاب مكنيد كه پشيمان مىشويد و زياد منتظر نمانيد كه دلگير مى گرديد.»
پيامبر اکرم (ص) می فرمایند: «فرار در هنگام مناسب خود، پيروزى است.»
امام حسين (ع) نیز در این باره توصیه داشته و فرموده اند: «شتاب سفاهت است، و سفاهت ناتوانى.»
همچنین، امام صادق (ع) می فرمایند: «آشكار كردن هر چيز پيش از استحكامپذيرى، مايه تباهى آن چيز است.»
منابع:
نهج البلاغه
بحارالانوار
تحف العقول
كشف الغمّه
الحياة
انتهای خبر/
نظر شما