یک کارگر دیپلمه صالح آبادی به خبرنگار ما گفت: مسؤولان باید مشکلات قشر کارگر را درک کنند و بدانندکه این قشر مظلوم که دشوارترین کارها را انجام میدهند، امنیت شغلی ندارند وهمواره درحالت نگرانی و دلواپسی و شرمندگی ناشی از پیدا نکردن کار به سر میبرند.
وی افزود: بیشتر ما کارگران تا کنون سهام عدالت وحتی سبدکالا نگرفتهایم ودفترچه خدمات درمانی و یا تأمین اجتماعی نداریم و هزینه های دارو و ویزیت پزشکان ما رامستاصل کرده و بعضی مواقع به خاطر بیپولی ناچاریم که درد و رنج بسیاری تحمل کنیم .
یک کارگر دیگر هم که چند سرعائله دارد، گفت: دولت، سرمایهگذاران و خیران چندان رغبتی به سرمایهگذاری در این منطقه محروم و مرزی، نداشته و نکردهاند، بنابراین از کارخانه، شهرک صنعتی، شرکت تولیدی و حتی از بازارچه مرزی هم خبری نیست و از سویی برخی کارفرماها، یاکارگر افغان و یا براساس قومیت و آشنایی، افراد خاصی را به طور موقت سرکار میبرند و به دیگران توجهی نمیکنند.
وی افزود: هرساله تعداد زیادی ازروستاییان این منطقه به علت بیکاری مجبورمی شوند روانه کوره پزخانههای مشهد، تهران، همدان و یا شهرستانهای اطراف شوند و یا به شهرهای همجوار مهاجرت کنند .
وی تأکید کرد: کارگری موقت در شهرستانها هم هیچ دردی را دوا نمیکند، زیرا هم دستمزدها پایین است وهم کار همیشگی نیست و به عبارتی فصلی است و مهمتر از همه باید این پول ناچیز را صرف خواب و خوراک وکرایه رفت وآمدمان کنیم و یا از روی ناچاری در پارکها و خیابانها کارتن خواب بشویم که این در واقع تهدید سلامتی و امنیت ماست!
یک شهروند دیگر صالح آبادی علت اصلی بیکاری را وابستگی به شغل کشاورزی و دامداری میداند و میافزاید: کاهش بارندگی و خشکسالی های پی درپی، کشاورزی ودامداری را از رونق انداخته و بیشتر قناتها و چشمه های روستاها خشک شده وجایی برای کار کارگران باقی نگذاشته است.
وی به مسؤولان توصیه کرد: اگر خواهان حل معضل بیکاری کارگران منطقه صالح آباد هستید میتوانید با طرحهای مختلف از جمله راه اندازی بازارچه مرزی و یا انتقال آب سد دوستی، مقدار زیادی از اراضی بایر و دیم منطقه را پوشش داده وجوانان زیادی را در کار زراعی فعال و پای کار بیاورید و از مخمصه بیکاری نجات دهید .
وی افزود: یارانه قلیلی که دولت ماهانه به ما میدهد، کفاف قبضهای آب، برق، تلفن، گاز را نمیدهد، چه رسد به هزینههای سرسامآور زندگی که امان ما را گرفته است.
نظر شما