به گزارش قدس آنلاین از خرم آباد، این موضوع، یعنی میزان قائل شدن حق زندگی برای همنوعان چه پیرامونی و چه غیر آن بسته به وسعت و حساسیتی که یک جامعه برآن می نگرد و عمل می کند، آنگاه که در ظرف سنجش قرار می گیرد، یکی از مهمترین شاخص های بلوغ و توسعه یافتگی یک اجتماع را به رخ کشیده که ترازوی خوبی برای احراز عدل و انصاف حاکم بر آداب زندگی یک کلونی انسانی است.

خلاف جریانات پرتلاطم و خشن جاری در نقاط مختلف دنیا که حتی اخبار شنیداری آن روح هر شنونده ای را غرق در اندوه می نماید، اخبار کمک های انسانی، بشر دوستانه، بازگرداننده به زندگی و سایر مطالبی از گوشه کنار دنیا، همچون آبی بر آتش، فطرت نیک آدمی را تحریک به مشارکت و یا راه اندازی این قسم از اقدامات می نماید.

چیزی که عیان است، نقش حکومت های ملی، سازمان های منطقه ای و جهانی در توسعه ی این روند نیک و مشارکت همگان در آن است اما مهمترین نکته، ظهور و بروز این خصیصه ی نیک، نه از روی اجبار که برگرفته از سرشت پاک آدمی است. آنگاه که حس کمک به همنوع، قلیان کرده و آدمی بخشی از دارایی مادی، جانی و یا معنوی خویش را در گرو می گذارد. حرکتی متعالی و پسندیده ای است  که همه  روز در کشورهای توسعه یافته به وفور و در سطوح بین الملل شاهد آن بوده و می بینیم که یک کشور ثروتمند، بخش مهمی از نیازهای کشوری دورمانده از رفاه و مدرنیته را مرتفع می نماید و یا شرکت های چند ملیتی عواید ناشی از تولید یا فروش خدمات خویش را خرج تحصیل و یا بهداشت و درمان بخشی از یک جامعه ی هدف می نمایند.

خوشبختانه حرکت های خداپسندانه، انجمن های خیریه و مؤوسسات مختلف نیز در کشورمان ایران روند رو به رشدی داشته و هر روز اخبار بهتری از تکثر آن به گوش می رسد. مراکز مذکور پوشش های متنوع و وسیعی را در همه ی موضوعات ارائه می دهند که از آن جمله می توان به موضوع کودکان، سالمندان، بیماران لاعلاج و یا صعب العلاج، آموزشی، بهداشتی، تغذیه و غیره اشاره نمود. اما این بدان معنا نیست که ضعفی در پوشش های ارائه شده و یا اقشار تحت حمایت وجود ندارد. بلکه به علل مختلفی از جمله نوپا بودن جامعه ی ایرانی در این حرکت های اجتماعی، فراهم نبودن بسترهای لازم قانونی تسهیل کننده، گسترده بودن مشکلات و تعداد نسبتاً بالای جمعیت شاهد کم بودن اثر بخشی این فعالیت ها هستیم. این ضعف در استان های کمتر توسعه یافته و کم برخوردارتر از سهم پیشرفت و درآمد سرانه ملی، نمایان تر است.

همین مورد باعث شد جوانان لرستانی با درک لزوم انجام مسئوولیت اجتماعی خویش و به همت تعدادی از بزرگان این قوم، عزمی راسخ را جزم کرده تا با ایفای نقش یک شهروند مسئوول در قبال همنوع و انسان دوست، پرداخت سهم خود از زدودن آثار محرومیت بر چهره ی شهر و به نمایش گذاشتن چهره واقعی یک عضو حساس اجتماع ایرانی در تضاد با بی تفاوتی ها، تضادها، اختلافات طبقاتی و بداخلاقی ها به پا خیزند. در همین راستا و با بررسی ضعف های موجود در اقشار فاقد و یا کمتر تحت پوشش حمایتی، گروهی مردمی تشکیل شد و با الگو برداری از سمنی که در پایتخت به مبارزه با پدیده ی کارتن خوابی می پردازد، نسبت به تهیه ابزار و امکانات لازم و خیران علاقمند به فعالیت در این شاخه اقدام نمود. پدیده ی شوم کارتن خوابی، جمعیت وسیعی از هر سن و سال، قشر و سطح تحصیلاتی را در بر می گیرد که ناشی از عوارض طرد توسط خانواده و اجتماع می باشد. به عبارت دیگر از کارتن خوابی می توان به نقطه ی پایان شأن آدمی نام برد که براحتی می تواند به حیات فرد نیز منجر شود.

لذا و بمنظور رفع این معضل در قدم اول گروه مردمی پایان کارتن خوابی خرم آباد تشکیل گردید و با استعانت از نیروی جوانان همین مرز و بوم، فکر، اندیشه و پشتیبانی مادی و معنوی بزرگانی از همین دیار فعالیت خود را آغاز نمود. پس از آشنایی مردم به صورت سینه به سینه با فعالیت و اهداف این گروه، چند صباحی سپری نشده بود که خیل عظیم مهربانان به این جمع پیوسته و آمادگی خود را جهت هرگونه کمکی اعلام داشتند.

این گروه تمرکز خود را بر کارتن خواب های سطح شهر معطوف نموده و سعی می نماید نشان دهد، که هر انسانی دارای جایگاه واقعی خویش به عنوان اشرف مخلوقات است. مراحل متفاوت و متنوعی جهت این حمایت تعریف شده که از جلب حمایت طرد شدگان اجتماع، برقراری ارتباط، رعایت بهداشت و درمان اولیه و سپس معرفی به کمپ های مختلف و موجود جهت درمان بلند مدت، شناسایی فرد و خانواده، حمایت لازم از خانواده درصورت نیاز، کمک به درمان و بهبود امکان پذیر و در نهایت سعی در اقناع خانواده به پذیرش فرد از روش های اصولی تحت نظر پزشکان و متخصصان در حوزه های مربوطه که در این جمع به وفور یافت می شوند و بی نام و نشان در حال فعالیتند نام برد.

این گروه پس از معرفی فردیا افراد به کمپ مورد نظر، علاوه بر تقبل هزینه های نقدی و غیر نقدی فرد مذکور، کمک های غیر نقدی را نیز برای تمامی حاضرین در کمپ تهیه کرده و تقدیم می نمایند. اما مهربانی های مردم ازین نیز فراتر رفته و خانواده های در آستانه ی کارتن خوابی شدن هم شناسایی می شوند و پوشش های لازم حتی الامکان و در حد وسع صورت می پذرد. در این بخش، شناسایی و راستی آزمایی کامل انجام شده تا اطلاعات لازم خانواده از هر لحاظ احصاء شود و سپس نیازهای ضروری مرتفع شود.

اما این حرکت خوب، جهت فراگیر شدن، نیاز به یک  سمبل داشت و قراری عاشقانه. سمبلی از جنس عطوفت. به همین منظور کمدی جهت آویز رخت و پوشاک، یخچالی بابت به اشتراک گذاشتن قوتی لایموت و کتابخانه ای برای تغذیه ی روح و مغز آدمی به همت یکی از خیرین مطرح این دیار تهیه شد و در نبش ضلع شرقی پارک سرچشمه روبروی تیپ یک لشکر 84، واقع در خیابان انقلاب این ایستگاه تجهیز و مهیا شد تا روزانه نسبت به تأمین موارد اعلام شده اقدام شده و نیازمندان واقعی بتوانند بخشی از نیازهای خود را اینگونه مرتفع کنند و قراری عاشقانه در چهارشنبه ها ساعت 19 در محل مذکور تدارک دیده شد تا با گردهمایی کمک دهندگان، این ابراز مهر و زیبایی، هرچه بیشتر توسعه یابد.بر خود لازم می دانیم از حمایت های ارگان های متولی و نظارتی ذیربط تشکر کنیم، چراکه در ابتدا گمان بر این بود که این نظارت ها شاید مانع از توسعه ی این حرکت شود اما حقیقت نشان از نگاه مثبت و کمک کننده ی این عزیزان داشت.

در پایان از شما خواننده ی عزیز و عضو جدید این حرکت اجتماعی خواهشمندیم نقش خود را در توسعه ی نگاه یک شهروند مسئوول در قبال جامعه ی پیرامونی خویش با دعوت از سایرین جهت پیوستن به این لطافت در قرارهای یاد شده ایفا نمایید.

با تقدیم احترام به مقام شامخ انسانیت

گروه مردمی پایان کارتن خوابی خرم آباد