خداوند عالم، آسمانها و زمين را آفريد و انسان را به عنوان خليفه خود قرار داد و در سكونتگاه او، از هر چيزى به صورت متعادل و متوازن خلق كرد. پروردگار عالم، منابع طبيعى يعنى هر آنچه را در زمين و محيط زندگى مىبينيم، وديعهاى براى نسلهاى انسان قرار داد تا بنى آدم با تدبير از آن بهره بردارى کنند.
پوشش گياهى، آب و خاك از مهمترين منابع طبيعى تجديدپذير هستند كه در صورت بهره بردارى صحيح تجديد حيات مىکنند و بر خلاف منابع تجديد ناپذير مثل نفت، گاز و ذغال سنگ هيچگاه تمام نمیشوند. حكمت خداوند در آفرينش زمين و آسمان به گونهاى است كه حيات و تداوم نسل بشر به حيات و ممات منابع طبيعى تجديدپذير گره خورده است. بنا بر این بهره بردارى بى رويه از منابع طبيعى منجر به آسيب پذيرى آن مىشود، به نحوى كه با كوچكترين تنشى همانند خشكسالى رو به ضعف و نابودى مىرود.ارزش جنگلها و مراتع و منافع حاصل از آن آنقدر زياد است که ذکر همه آنها فرصت و زمان زيادي را ميطلبد، اما همین بس که بدانیم، حیات انسان و جانداران به سلامت منابع طبیعی وابسته است.
امروزه گونههاي جانوري و گياهي به منزله ميراث گرانبهاي بشري تلقي ميشود که با از بين رفتن اينگونهها، انسان يکي از ارزشمندترين ثروتهاي خدادادي را از دست میرود و تعادل اکولوژيکي منطقه، به هم خورده و در نهايت اين انسان است که متحمل زيانهاي جبرانناپذيري خواهد شد.
با همه این اهمیت اکنون منابع طبیعی بشدت در معرض تخريب و نابودي قرار گرفته که مهمترين عامل اين تخريب انسان است، انسان با انجام کارهایی همچون تبديل اراضي مرتعي و جنگلي به اراضي کشاورزي و غيرکشاورزي، شمار زياد دامها در مراتع بيش از ظرفيت آنها (رعايت نکردن ظرفيت مراتع)، بوتهکني و قطع درختان براي سوخت، آتشسوزي در مراتع و... سبب تخریب این منابع میشود.
به هر حال فرقى نمى كند که چقدر در اين كره خاكى عمر مىكنيم، كجا زندگى مىكنيم، دارايىهاى ما چقدر است يا شغل و حرفه و عنوان ما چيست. مهم اين است كه يادمان باشد همه ما در اين دنيا در يك كشتى سفر مىكنيم و تخريب قسمتى از آن، همه ما را غرق مىكند.
۱۸ اسفند ۱۳۹۴ - ۰۷:۲۳
کد خبر: 357623
نظر شما