به گزارش قدس آنلاین مهاجم سابق تیم ملی که پیش از جام جهانی 2006 آلمان بی‌شک آماده‌ترین و بهترین مهاجم تیم ملی بود و در بایرن مونیخ هم بازی کرد، اکنون سال‌های پایانی بازیگری‌اش را در پرسپولیس می‌گذراند اما با این حال همچنان شاداب و با انگیزه نشان می‌دهد.
انگیزه‌ای که از هدفش برای ساختن آینده جدیدی در فوتبال آن هم در کسوت مربیگری حکایت دارد، هرچند معتقد است بدن خوبی داشته و همچنان می‌تواند در سطح اول فوتبال ایران بازی کند.
وحید هاشمیان در گفت‌وگویی تفصیلی با (ایسنا)، به سوالات متعددی پیرامون تیم پرسپولیس، شرایط کار با مصطفی دنیزلی، تیم ملی و دیدگاه‌های کارلوس کی‌روش پاسخ داد و از علاقه‌اش به مربیگری در فوتبال و برخی از مشکلات فوتبال پایه در ایران گفت.
متن این گفت‌وگو به شرح زیر است:
*پرسپولیس تا اینجا نتایج خوبی در لیگ قهرمانان آسیا گرفته است، فکر می‌کنید با همین تیم بتواند تا قهرمانی در آسیا پیش رود؟
فکر می‌کنم پرسپولیس با همین نفرات می‌تواند در این مسابقات بازی‌های خوبی انجام دهد و موفق باشد. ما از گروه‌‌مان به راحتی صعود می‌کنیم اما اینکه در دور بعد به چه تیمی برخورد می‌کنیم و امکان موفقیت چگونه خواهد بود، باید صبر کنیم. در فوتبال چیزی قابل پیش‌بینی نیست اما مسیر خیلی هموار شده است. ما سه بازی دیگر داریم که دو مسابقه آن در خانه است. بنابراین معتقدم حتی اگر 4 امتیاز از این سه بازی بگیریم، بتوانیم به عنوان سرگروه راهی مرحله بعدی شویم. فکر می‌کنم پرسپولیس بتواند به راحتی جزو هشت تیم پایانی این رقابت‌ها باشد.
* مقابل الغرافه هم که یک نتیجه دور از انتظار کسب کردید؟
بله خب تیم ما توانست پیروزی ارزشمندی در قطر بدست بیاورد. اینکه توانستیم در دقایق اولیه بازی دو گل بزنیم در روند و نهایتا نتیجه مسابقه بسیار تاثیر گذار بود. تیم الغرافه که فکر می‌کنم الان هم در لیگ و آسیا دچار بحران است، دچار مشکل شد. اگر گل‌های ابتدایی بازی را نمی‌زدیم، شاید بازی سختی برایمان می‌شد به ویژه اینکه الغرافه جدای گل‌هایی که خورد در نیمه اول خیلی خوب بازی می‌کرد.
*وضعیت خودتان چگونه است و الان آمادگی کافی برای بازی کردن دارید؟
متاسفانه کمر درد گرفتم که مدتی من را از میادین دور کرد. با تلاش پزشک تیم و خودم و فیزیوتراپی‌هایی که انجام دادم پیشرفت خوبی داشتم. امیدوارم از این به بعد بتوانم جبران کنم. خوشبختانه الان در شرایطی مناسبی برای بازی قرار دارم که هر زمان دنیزلی تصمیم گرفت به میدان خواهم رفت. * نظر دنیزلی درباره شما چیست؟ چقدر توانسته‌اید نظرش را نسبت به عملکردتان متقاعد کنید؟
دنیزلی مربی منضبطی است. به همه احترام می‌گذارد یعنی با تندخویی در پی ایجاد انضباط نیست بلکه همراه با احترام است. او با همه بازیکنان خوب است؛ شرایط من را هم به خوبی درک کرد. وقتی مصدوم شدم به من اجازه استراحت داد. البته استراحت متحرک نه آنکه بروم خانه بخوابم. با تمرینات سبک، آب‌درمانی و... کارم را دنبال کردم و سپس در تمرینات گروهی هم شرکت داشتم. الان اوضاع خوبی دارم و امیدوارم در باقیمانده بازی‌های پرسپولیس بتوانم مفید باشم.
* تمایل دارید فصل آینده هم در پرسپولیس بمانید؟
فعلا به این فصل و 40،50 روز باقیمانده فکر می‌کنم. برای فصل بعد در پایان لیگ تصمیم می‌گیرم که چکار کنم.
* انگار انگیزه زیادی برای مربیگری هم دارید؟
فقط انگیزه نیست، علاقه هم هست. من 5 سال پیش مدرک B مربیگری‌ام را گرفتم، پس اگر فقط به دنبال مربیگری بودم باید آن زمان از بازی کردن خداحافظی می‌کردم. کار مربیگری سلسله مراتبی دارد که متاسفانه در ایران رعایت نمی‌شود. مثلا مربیان به یکباره مربی شده، تیم میگیرند و وقتی هم که شکست می‌خورند، کار بیشتری میگیرند و برعکس مربیانی که کارنامه صافی دارند، هیچ تیمی نمی‌گیرند! به این مسایل توجه نمی‌شود و واقعا این کار باید یک سیستم مناسبی پیدا کند.
* این سیستم را می‌توان در فوتبال ایران ایجاد کرد؟
خیلی کارها می‌شود می‌کرد. همه چیز پول نیست. در فوتبال ایران مدام می‌گویند مشکل مالی داریم، مشکل مالی داریم؛ بله ما مشکل مالی داریم اما در ایران اینقدر سرمایه‌دار هست که بتواند برای فوتبال خوب هزینه کند. مشکل اصلی ما مشکل برنامه‌ریزی است که هر کسی نمی‌تواند انجام دهد. برنامه‌ریزی را کسانی می‌توانند انجام دهند که درس این کار را خوانده‌اند، دوره‌های مربیگری دیده‌اند و... .
* آیا فکر می‌کنید مشکلات این موضوع صرفا با برنامه‌ریزی حل می شود؟ شرایط و بستر را چقدر در آن تاثیرگذار می‌دانید؟
بله، به همکاری هم بستگی دارد؛ البته اگر واقعا بخواهیم فوتبال‌مان پیشرفت کند. ببیند الان فوتبال ایران در شرایطی است که خیلی برنامه‌ریزی ندارد و همه چیز خوب نیست اما در عین حال در مسابقات انتخابی جام جهانی به راحتی عرب‌ها و بعضی کشورهای دیگر را شکست می‌دهیم. این نشان می‌دهد فوتبال ما پتانسیل خیلی زیادی دارد که اگر در مسیر خوبی قرار گیرد، می‌توانیم با برنامه‌ریزی مناسب حتی به کشورهای اروپایی نزدیک شویم.
* قصد دارید در ایران مربیگری می‌کنید یا اروپا؟
ما فعلا بازی‌مان را انجام دهیم تا ببینم در آینده چه می‌شود.
* تا چه زمانی می‌خواهید به بازی کردن ادامه دهید؟
من بدن خیلی خوبی دارم اما متاسفانه مشکل کمرم چند وقتی اذیتم کرد که باعث شد مدتی دور شوم از شرایط خوب. امیدوارم در آینده بتوانم به تیمم کمک کنم. این کمر درد از گذشته بوده و بعضی وقت‌ها شدید می‌شود. همه چیز برایم هنوز مشخص نیست.
* نظر شما درباره تیم ملی و مسیر صعودش به جام جهانی چیست؟
به نظرم ایران در این دوره از رقابت‌ها می‌تواند به راحتی راهی جام جهانی شود. اما راحتی این نیست که بگوییم الان صعود کرده است بلکه وقتی نتیجه را به خوبی رقم زدیم می‌توانیم درباره‌اش صحبت کنیم. شانس خوبی که برای اولین مسابقه مرحله پیش‌رو آوردیم نبود چند بازیکن اصلی ازبکستان در مسابقه‌اش برابر تیم ماست که این بازی هم در تاشکند برگزار می‌شود.
* پس در مجموع روند عملکرد تیم ملی در رسیدن به جام جهانی را تایید می‌کنید؟
ببنید اگر هدف ما موفقیت در جام جهانی است، پس از الان باید به خود جام جهانی فکر کرده و برایش برنامه‌ریزی کنیم تا بتوانیم در آن رقابت‌ها موفق باشیم؛ یعنی الان به دیدارهای انتخابی جام جهانی به مثابه بازی‌های تدارکاتی نگاه کنیم. به نظر من مسیر رسیدن به جام جهانی الان آسان شده است.
* با حضور یکساله کی‌روش در تیم ملی، آیا تغییری در تیم ملی دیده‌اید؟
تغییری که تا حالا دیدم این بوده که کی‌روش توانسته تیم ملی را بدون استرس و بدون مشکل خاصی از نظر روانی به میدان بفرستد مثلا همیشه در بازی با این بحرینی‌ها مشکل داشتیم اما در این دوره دیدیم که از نظر روانی تیم ما خیلی مسلط و با اعتماد به نفس بالا مقابل این تیم ظاهر شد. کل تیم بسیار روان و بدون ترس بازی کرد. وقتی ایران عقب می‌افتد می‌تواند امیدوار تا دقیقه 90 بازی کند و نتیجه را جبران کند که این مساله هم به آرامش و استرس نداشتن تیم برمی‌گردد.
تاثیر او را فقط در جنبه روانی دیدید؟
به نظرم جنبه روانی فوتبال خیلی مهم است و اصلا بسیاری از اجزای تشکیل دهنده فوتبال مسایل روانی است. به نظرم کی‌روش برای فوتبال ایران بسیار مفید است اما طبیعی است یک کسی که از خارج به کشور ما می‌آید نیاز به یک مشاوره خوب دارد. باید بتوانند مشاوره خوبی به او بدهند و کمک مربیان خوبی داشته باشد.
* کی‌روش از مشکلات ساختاری و سخت‌افزاری زیادی در فوتبال ایران می‌نالد و دغدغه‌های زیاد دارد که تکتک آنها را در موفقیت فوتبال ایران و تیم ملی موثر می‌داند. شما به او حق می‌دهید؟
شاید ایشان فوتبال ما را با منچستر مقایسه کرده است! ببیند وقتی مربیان سطح بالا به کشور ما می‌آیند باید قبول کنند که فوتبال ما حرفه‌ای نیست، هرچند در مجموع امکانات فوتبال ایران از خیلی کشورهای آفریقایی و و بسیاری از کشورهای آسیایی بالاتر است. متسو در جام جهانی 2002 با سنگال خیلی موفق و دور از انتظار بود، قطعا وقتی او به سنگال رفته بود می‌دانست که آنجا امکانات خیلی خوبی ندارد. ما در ایران یک پشتوانه بزرگی به اسم تماشاچی هم داریم که امتیاز زیادی است. * فکر می‌کنید کی‌روش از خروجی لیگ به لحاظ ساختن بازیکنان حرفه‌ای ناامید شده که الان دنبال تکتک ایرانی‌های شاغل در فوتبال اروپا (حتی کسانی که در لیگ‌های دسته دوم بازی می‌کنند) می‌گردد؟
فکر می‌کنم هدف کی‌روش از رفتن دنبال این بازیکنان این است که می‌داند با همین نفرات فعلی بازی‌های مقدماتی جام جهانی را با موفقیت سپری کرده و صعود می‌کند، بنابراین خود جام جهانی در فکر کی‌روش است که می‌خواهد نتایج خوبی در آنجا بگیرد و معتقدم به این خاطر دنبال یکسری بازیکنان جدید هم می‌گردد که اروپایی باشند و تجربه آنجا را داشته باشند تا با مخلوط کردن آنها یک تیم بهتر ساخته و در دور نهایی جام جهانی نتایج خوبی بگیرد.
* روند استعدادیابی و پرورش بازیکنان در تیم‌های ایرانی را مناسب می‌دانید؟
در این چندین سال است که استعدادها کم شده چرا که در سال‌های گذشته مثلا علی دایی، کریم باقری، خداداد عزیزی ظهور کردند، مهدی مهدوی‌کیا، علی کریمی، نکونام، آندو و.. آمدند اما یک مرتبه ایستادیم. ما روی جوان‌ها خوب کار نمی‌کنیم. استعدادیابی پیشرفته و سیستماتیک نداریم. آکادمی فوتبال که از آن صحبت می‌کنیم کارش شناسایی همین بازیکنان است. این بازیکنان باید مدیریت شوند، متاسفانه نسبت به این مساله کم‌توجه هستیم چون کشور ما این همه علاقمند به فوتبال دارد و بعید است استعدادهای ناب در آن کم باشد. * خیلی وقت‌ها استعدادهای خوبی در فوتبال ایران شناسایی شدند اما مسیر مناسبی را تا رسیدن به سنین بزرگسالی طی نکردند. این مشکل را چقدر جدی می‌دانید؟ به طور مثال تیم ملی نوجوانان در جام جهانی نیجریه توانست هلند که کشورش مملو از آکادمی‌های فوتبال است را شکست دهد اما بعید است چندین سال بعد اگر همان دو تیم با یکدیگر روبرو شوند باز هم پیروزی برای ما باشد چرا که شاهد پیشرفت‌های خوبی در میان هلندهای خواهیم بود. این مساله در همه جای دنیا وجود دارد. خیلی از بازیکنان در نوجوانان خوب هستند حتی در آلمان اما لزوما تبدیل به بازیکنان بزرگ و توانمندی در سنین بزرگسالی نمی‌شوند. آنها در یک سنی خوب هستند و مستعد اما در یک دوره استعدادشان متوقف می‌شود. یعنی دلیل نمی‌شود کل این بازیکنان با همان کیفیت سنین پایه به تیم بزرگسالان برسند. به نظرم شاید استعدادهایی که در سنین پایه انتخاب می‌شوند، تیم‌های خوبی برایشان انتخاب نمی‌شود. به خوبی راهی جوانان نمی‌شوند؛ حفظ نمی‌شوند. این ها باعث هدر رفت سرمایه مادی، وقتی و بازیکنی هم می‌شود.
* هدف وحید هاشمیان در سال 91 چیست؟
من هدف ویژه دیگری نداریم. هدف این است که سلامتی‌ام را حفظ کنم. بازی‌های خوبی انجام دهم و برای پرسپولیس موثر باشم.
نظر شما