انباشت گرما در اقیانوس ها

دمای اقیانوس ها به شکل مداومی درحال افزایش است. این روند، دست کم در طول سه دهه گذشته ادامه یافته است. دانشمندان بر این عقیده هستند که با توجه به تشکیل گازهای گلخانه ای در جو زمین، روند افزایش دمای سطحی دریاهای جهان در دهه آینده نیز ادامه خواهدیافت. بر اساس گزارشی که بتازگی از سوی اتحادیه بین المللی حفظ طبیعت منتشرشد، نیم کره جنوبی زمین، در طول یک دهه گذشته به شدت گرم شده است و این گرم شدن، انباشت گرما در قسمت های  میانی اقیانوس آرام و اقیانوس هند را به دنبال داشته است.

الگوهای طبیعی مثل ال نینو و لانینا می توانند به طور سالانه بر دمای اقیانوس ها تاثیر بگذارند. توفان هایی که به طور مجزا اتفاق می افتند نیز برای مدت یک ماه یا بیشتر، بر دمای اقیانوس ها تاثیر می گذارند.با این حال، کارشناسان هواشناسی معتقدند روند کلی دما در طول یک دهه اخیر نشان می دهد پس زمینه ای از عوامل انسانی بر افزایش دمای اقیانوس ها تاثیر گذار بوده است.در سال گذشته میلادی تقریبا در همه اقیانوس ها، دمای سطحی اقیانوس ها، به بالاتر از سطح متوسط خود رسید. دلیل این موضوع، عوامل طبیعی نظیر پدیده ال نینو در کنار گرمایش حاصل از فعالیت های انسانی عنوان شده است.

از سال 1955 تاکنون، بیش از 90 درصد از افزایش دمایی که زمین در نتیجه افزایش گازهای گلخانه ای متحمل شده، توسط اقیانوس ها جذب شده است. این درحالی است که دانشمندان اقیانوس شناسی مثل اریک لیولیت از اداره ملی اقیانوس ها و هوافضای آمریکا (NOAA) بر این عقیده هستند که با میزانی از  افزایش دما که امروز شاهد آن هستیم،در واقع 90 درصد از داستان تغییرات آب و هوایی نادیده گرفته شده است. به عبارت دیگر، اقیانوس ها در طول این چند دهه، نقش یک چاه کربن را ایفا کرده و دی‌اکسیدکربن را در کنار جو زمین، جنگل‌ها، خاک و سنگ‌ها بلعیده  و حفظ کرده اند، به این معنا که اگر  70 درصد کره زمین  با آب پوشیده نشده بود، افزایش گرمای زمین در یک قرن گذشته به جای افزایش دو درجه ای، تا 36 درجه افزایش می یافت.

براورد افزایش دمای اقیانوس ها

چندین دهه است که میزان گرمای جذب شده در بخش های بالایی جو زمین بیشتر از گرمای انتشار یافته از این قسمت بوده است. گریگوری جانسون  اقیانوس شناس اداره اقیانوس ها و هوافضای آمریکا معتقد است، نرخ گرمای جذب شده در فاصله سال های 1971 تا 2010 میلادی برابر با انرژی مورد نیاز برای کارکردن 140 میلیارد سشوار 1500 واتی در طی این سال هاست. به گفته کارشناسان، در طول یک دهه گذشته این نرخ جذب گرما صرفاً افزایش یافته است. این انرژی اضافی، توسط اقیانوس ها که ظرفیت بالایی برای ذخیره گرما دارند، جذب می شود. اما هرچقدر اقیانوس ها گرمای بیشتری جذب کنند، منبسط شده و حجم شان افزایش پیدا می کند. دانشمندان می گویند در طول یک  دهه گذشته، یک سوم از بالا آمدن سطح دریاها به دلیل این افزایش  حجم در اقیانوس ها اتفاق افتاده است.

پیامدهای گرم تر شدن اقیانوس ها

اقیانوس ها مانند یک اسفنج حرارتی بزرگ عمل می کنند. در واقع اقیانوس ها پناه بخش ساکنان قاره های زمین به شمار می آیند که آن ها را از  وقایع جوی شدید حفظ کرده اند. فقط چند دهه طول می کشد تا لایه های سطحی اقیانوس ها  درنتیجه افزایش و انباشت گازهای گلخانه ای، گرم تر شوند؛ اما گرم شدن اعماق اقیانوس ها، قرن ها بلکه هزاره ها به طول می انجامد و در این میان سطح دریاها دایماً بالاتر می آیند. در همین حال، بالارفتن دمای اقیانوس ها توان تخریبی بالقوه شرایط آب و هوایی  شدید، مثل گردبادها و طوفان ها را  افزایش می دهد. در حقیقت، تاثیرات گرم تر شدن آب های کره زمین، پیش از اینها جهان را دربر گرفته است.