اعترافی که نشان از قساوت قلب شوهر داشت. ماجرا از این قرار بود که همسر اول مرد به راز بزرگی در زندگی مشترکشان پی برده بود و آن راز چیزی نبود جز ازدواج دوم همسرش. فریبا همسر اول آقای مدیر بنا به اعترافات وی بعد از سه سال پی به موضوع ازدواج مجدد همسرش برده بود بنابراین دائماً شوهرش را تهدید به آبروریزی می‌کرد یا اینکه از همسر دومش جدا شود یا در بین دوست و خانواده آبروی او را خواهد برد.

ترس از افشای راز ازدواج دوم این مرد او را به مرحله‌ای می‌رساند که حاضر می‌شود همسر اول و مادر فرزندش را به طرز فجیعی در چاه فاضلاب مدرسه به قتل برساند. حال این سؤال مطرح می‌شود جدای از خشونت و قساوت قلب مردی که به عنوان مدیر و انسان خوشنام و آبروداری شناخته می‌شود، چرا ازدواج دوم در ایران به این اندازه مذموم و رعب‌انگیز شده که افراد ترجیح می‌دهند به صورت پنهانی و در خفا ازدواج کنند و از آن بدتر از ترس افشای آن دست به جنایت می‌زنند تا از شر آبروریزی آن در امان بمانند.

ازدواج دوم چه به صورت عقد دایم و موقت در جمهوری اسلامی ایران آداب قانونی دارد که یکی از شرایط آن رضایت همسر اول است. بدیهی است هیچ زنی در شرایط عادی حاضر به ازدواج دوم همسرش نیست از سوی دیگر آمار زنان مطلقه؛ دخترانی که از سن ازدواج آنها گذشته و زنانی که به هر دلیلی شوهر خود را از دست داده‌اند رو به افزایش است و نادیده گرفتن نیازهای روحی، عاطفی، جنسی و مالی این دسته از زنان ظلم بزرگی است که بر آنها و به تبع آن بر جامعه می‌رود.

خط قرمز در گفت‌وگوی پیش رو با دکتر نصرالله پژمانفر رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس اسلامی به بررسی این مسأله پرداخته که چه مسایلی در ایران موجب شده اکثر مردانی که تمایل به ازدواج دوم دارند در خفا بدان بپردازند و در صورت افشای آن در راستای عدم آبروریزی یا به همسر اول یا دوم جفا نمایند.

دکتر نصرالله پژمانفر رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با پاسخ به این سؤال که چرا همه چیز در ایران صفر یا صدی مورد بررسی و اظهار نظر قرار می‌گیرد گفت: به هر حال موضوع ازدواج دوم مسأله‌ای است که باید از ابعاد و جوانب مختلف مورد بررسی قرار گیرد ضمن اینکه اولا باید به مسایل شرعی احترام بگذاریم و به این مسأله پایبند و معتقد باشیم که اگر شرع راهی را برای جلوگیری از مفاسد اجتماعی به ما معرفی کرده یقینا آن راه بهترین راهی است که می‌توان بر مفاسد اجتماعی وتبعات ناشی از آن غلبه نمود.

وی می‌افزاید: از سوی دیگر اگر مسأله‌ای مانند ازدواج دوم مورد سوء استفاده مردان قرار می‌گیرد این وظیفه مسؤولان است که با تدوین قوانین جامع و شفاف مانع هر گونه خسارت مالی و معنوی به زنان شوند. متأسفانه یکی از مواردی که همیشه در ایران چالش آفرین بوده و هست دیدگاه صفر یا صدی است که یا یک موضوع را کاملا رد می‌کند یا کاملا می‌پذیرد.

پژمانفر تصریح می‌کند: بدیهی است غلبه چنین دیدگاهی بر جامعه خسارت آفرین است و افراط و تفریط پایه‌های سلامت جامعه را با تهدید رو به رو می‌کند از این رو هر مسأله‌ای باید از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد که یکی از این مسایل بررسی چگونگی ازدواج و کاهش تبعات و آسیب‌های آن بر افراد است.

وی با بیان اینکه امر ازدواج دوم مسأله‌ای نیست که به طور قطع بتوان گفت به زیان یا به نفع خانواده و جامعه است خاطرنشان می‌کند: به هر حال موضوع ازدواج زنان مطلقه و زنانی که همسرشان فوت شده همچنین دخترانی که از سن ازدواج آنها گذشته است مسأله‌ای نیست که به سادگی از کنار آن عبور کنیم و بی‌توجه به قشر بزرگی از جامعه نیازهای آنان را در تمامی حوزه‌های عاطفی، جنسی و مالی سرکوب کنیم و در نظر نگیریم.

شاید چون در برخی مواقع ازدواج‌های دوم موجب خسارت‌هایی به کانون خانواده‌ها شده نگرانی را در این باره افزایش داده و یا اینکه به زنان دوم خسارت‌های روحی و روانی وارد شده یا فرزندانی متولد شده‌اند که بلاتکلیف مانده‌اند این مسأله موجب شده که افراد با بدبینی خاصی به این موضوع بنگرند و اینگونه شود که همه به این نکته اذعان کنند چون ازدواج دوم فساد انگیز است پس این مسأله درباره همه صادق است.

رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس در ادامه یادآور می‌شود: لذا درباره این قضیه باید ابتدا اصل موضوع را بپذیریم که در شرایط درست و با بررسی نظر کارشناسان ازدواج دوم می‌تواند به عنوان یک راهکار برای برون رفت اجتماع از بحران‌های پیش رو قابل توجه باشد و طبیعتاً اگر اصل موضوع پذیرفته شود طبیعتاً باید به دنبال راهکارهای اجرایی آن باشیم.

وی می‌گوید: به نظر می‌رسد مسؤولان تاکنون اقدام خاصی در ارتباط با عملیاتی کردن این قضیه که چگونه می‌توان شرایط را برای ازدواج مردان متأهل که توانایی مالی و رسیدگی به خانواده دیگری را دارند نکرده‌اند. یقینا اگر مسؤولان به این مسأله توجه کنند که عملیاتی کردن این موضوع بدون آنکه مفسده ایجاد کند وحقوق افراد و همسران را تضییع کند امری ایده آل است که می‌تواند به کاهش ناهنجاری‌ها و معضلات اجتماعی از قبیل اشاعه و گسترش فحشا، فقر، ایدز و سایر مسایل بینجامد.

حجت‌الاسلام والمسلمین پژمانفر با بیان اینکه به نظر من این موضوع قابلیت بررسی دارد افزود: به هر حال نباید از کنار موضوعات مهمی چون معضلات و آسیب‌های اجتماعی زنان سرپرست خانوار بی‌تفاوت رد شد. از این رو می‌بایست با پیش‌بینی مباحث قانونی راه تخلف، سوء استفاده و شکستن حریم‌ها و حرمت‌ها را از بین ببریم .چرا که در صورت عدم پوشش قانونی این مسأله و اینکه جامعه با این موضوع به صورت امری غیر انسانی، غیراخلاقی و به عنوان یک تابو رفتار می‌کند می‌تواند منجر به جنایت‌هایی چون قتل همسر اول به دلیل ازدواج دوم مرد شود.

وی درباره تأکید دین اسلام بر ضرورت ازدواج و تبعات بی توجهی به آن می‌افزاید: کشورهایی که روابط جنسی آزاد دارند و تعهدی نسبت به موضوع ازدواج ندارند اینک با گسست خانوادگی و کمرنگ شدن پیوندهای عاطفی و خونی مواجه‌اند. چالش‌های این جوامع زنگ خطری برای جامعه اسلامی ماست که باید به موضوع ازدواج مطابق با شرع مقدس اسلام بنگریم تا از آسیب‌های احتمالی در امان بمانیم.

این مقام فرهنگی تأکید می‌کند: خوشبختانه هنگامی که ما به لحاظ شرعی نسبت به ازدواج تعهد داریم باید کانون خانواده را بر مبنای ازدواج حلال و طیب بگذاریم چرا نباید برای ازدواج‌هایی که قانونی است مجموعه قوانینی تصویب شود که مانع فساد و زیاده خواهی برخی در این حوزه شود؟ بنابراین قانون مداری و تصویب قوانینی برای ازدواج دوم مسأله‌ای است که می‌تواند در کاهش فسادهای جامعه بسیار مؤثر باشد چرا که صرف اینکه به افراد بگوییم تنها باش و تنها بمان و نیازهایت را سرکوب کن به خود و جامعه دروغ گفته‌ایم و راه را اتفاقاً برای ناامن کردن خانواده‌ها باز کرده‌ایم. مسلما اگر زنی در کانون خانواده قرار بگیرد جامعه با آسیب‌های کمتری مواجه می‌شود تا اینکه زن برای تأمین نیازهای خود از هر طریق نامشروعی به این مسأله تن دهد.

وی در پایان تصریح می‌کند: خوشبختانه شرع مقدس اسلام به ویژه در آیین تشیع راهکارهای خوبی برای جلوگیری از فساد بیان شده که یکی از آنها ازدواج است. مسلماً مبحث ازدواج دومی که براساس قوانین باشد موضوعی نیست که با یک مصاحبه بتوان در ابعاد آن کنکاش کرد و آن را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داد اما پر واضح است که این مسأله نیازمند ایجاد تالارهای گفت‌وگو و برگزاری نشست با متخصصین در حوزه‌های مختلف است تا با کمترین آسیب جامعه را از فساد و ترویج خشونت به بهانه حفظ آبرو مصون نگه داریم.