به گزارش قدس آنلاین به نقل از تبیان :

شرطة الخمیس چه کسانی بودند؟

 شرطة الخمیس یاران همیشه آماده امام علی علیه السلام بودند. وظیفه اصلی شرطة الخمیس یا پیش مرگه ها، حضور در جنگ ها در زمان نبرد و در زمان غیر جنگ، اجرای حدود الهی و حفاظت از امنیت شهر کوفه و به صورت کامل و مشخص حفاظت از جان امام علی علیه السلام در زمان تصدی حکومت بوده است. بر اساس آنچه که شیخ مفید گفته است شرطة الخمیس ۶۰۰۰ نفر از یاران امیرالمؤمنین(علیه السلام) بودند.(1)
از جمله ویژگی های این گروه می توان به همیشه مسلح، آماده بودن و همراه امام علی(علیه السلام) بودن اشاره کرد. در جنگ ها پیشرو سپاه بودند. همیشه گوش به فرمان و آماده بودند و در اجرای فرمان امام(علیه السلام) تعلل نمی کردند. با آن حضرت تا پای جان بیعت کرده و از قبایل مختلف بودند.
افراد بسیاری از اصحاب پیامبر در این گروه از یاران امام علی علیه السلام حضور داشتند. از جمله ایشان می توان به عمار اشاره کرد.
عمار یاسر, به عنوان سربازی شجاع و با ایمان در رکاب پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) حضور داشت و در جنگ های متعدد, با جان فشانی خود ایمان راستین خویش را نشان می داد. در جنگ خندق, در حفر خندق پیرامون مدینه برای جلوگیری از نفوذ دشمن, از فعال ترین نیروهای مسلمان بود که مورد ستایش پیامبر نیز قرار گرفت.
پس از رحلت پیامبر, عمار همچنان در راه دفاع از حق و ولایت و اهل بیت, استوار ماند و دچار انحرافات سیاسی یا دنیاطلبی های شیطانی و جاه طلبی نگشت و چون شاهد نادیده گرفته شدن توصیه های روشن رسول خدا درباره اهل بیت و امیرالمؤمنین(علیه السلام) بود, در راه دین و حمایت از علی(علیه السلام) مصمّم تر شد و هرگز از آن جدا نشد.
وی از افراد گروه (شُرطة الخمیس) در زمان علی(علیه السلام) بود; یعنی آنان که برای فداکاری در راه دین و حمایت از رهبری امام و اطاعت از همه فرمان های او, شرط و پیمان جان با آن حضرت بسته بودند. پیامبر(صلی الله علیه و آله) و علی(علیه السلام) هم به آنان وعده بهشت داده بود.

عمار که بود؟!

عمار از یاران امام علی علیه السلام بودکه با آمادگی کامل در هر جایی که امام نیاز پیدا می کرد، به یاری ایشان می شتافت. به این گروه همیشه آماده در اصطلاح، شرطة الخمیس می گفتند.

عمار پسر یاسر، صحابه بلند مرتبه پیامبر از نخستین مسلمانان بود و از پیروان راستین امام علی علیه السلام و معیار شناسایی حق از باطل بر اساس روایت نبوی است.(2). کنیه وی ابویقظان یعنی صاحب بصیرت و بیداری است که کاملا با شخصیت وی در طول تاریخ حیات وی، کاملا سازگاری دارد.
پس از رحلت پیامبر, عمار همچنان در راه دفاع از حق و ولایت و اهل بیت, استوار ماند و دچار انحرافات سیاسی یا دنیاطلبی های شیطانی و جاه طلبی نگشت و چون شاهد نادیده گرفته شدن توصیه های روشن رسول خدا درباره اهل بیت و امیرالمؤمنین(علیه السلام) بود, در راه دین و حمایت از علی(علیه السلام) مصمّم تر شد و هرگز از آن جدا نشد.   
در دوران خلافت سه خلیفه اول، موضع عمار همواره موضع ثابت و مغایر با دیدگاه های ایشان بود. اما در دوران خلافت خلیفه دوم، فرماندار شهر کوفه و فرمانده سپاه مسلمانان شد.

حفاظت از نظام

در عین حال, عمار در جنگ یمامه و جریان مسیلمه کذاب در زمان خلافت خلیفه دوم , حضور داشت و از کیان اسلام دفاع می کرد و در حالی که از ناحیه گوش به شدت آسیب دیده بود, خطابه و رجز می خواند و دیگر رزمندگان اسلام را به ادامه نبرد تشویق می نمود.
وی در زمان خلافت عمربن خطاب از طرف خلیفه به فرمانداری کوفه منصوب گردید. عمر در عهدنامه اش خطاب به کوفیان نوشت که عمار از نجبای اصحاب پیامبر(صلی الله علیه و آله) است; لکن پس از مدتی به دلیل نامعلوم, او را از فرمانروایی عزل و به جای وی ابوموسی اشعری راگماشت(3) در زمان خلافت حضرت امیر المومنین علی علیه السلام از طرفداران بزرگ ایشان بود.

استواری ایمان عمار

از آن جایی که خاندان یاسر در مکه قوم و عشیره ای نداشتند, همانند دیگر مسلمانان مستضعف مانند: بلال حبشی, صهیب رومی و خباب بن ارت مورد آزار و شکنجه طاقت فرسای قریش و حتی مورد بی مهری بنی مخزوم قرار گرفتند. مشرکان قریش آنان را در برابر گرمای سوزان آفتاب قرار داده و سنگ بزرگی بر روی سینه شان می نهادند و گاهی زره آهنی بر تنشان کرده و با زنجیر بر روی شن های داغ مکه می کشاندند. رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) با دیدن این صحنه های دلخراش و رقتآور, آنان را به صبر و بردباری توصیه نموده و به بهشت جاودان مژده می داد.
عمار در جنگ صفین در سال 37 قمری، به شهادت رسید. امام علی علیه السلام بر وی نماز خواند و در محل شهادت وی که رقه نام دارد، به خاک سپرده شد. بر اساس نقل تاریخ، مقبره وی در کنار اویس قرنی از شیفتگان پیامبر اکرم و امام علی علیه السلام قرار دارد که بارها مورد حملات موشکی قرار گرفته است.(4)
همزمان با شبهای قدر، گروه های تکفیری در سوریه که کنترل استان رقه را به دست گرفته بودند، با حمله خمپاره ای به حرم عمار یاسر و اویس قرنی، صحن آنرا تخریب و با شلیک پیاپی موشک به دیوارهای حرم، بخش های از آن را منهدم کردند. این اتفاق در سال 1392 اتفاق افتاده است. همچنین گروه تروریستی تکفیری داعش با کارگذاشتن مواد منفجره، دو مناره مقبره عمار یاسر و اویس قرنی را تخریب کردند. داعش در سال 1393 نیز اقدام به تخریب مقبره اصحاب پیامبر و امام علیه السلام کرد.

پی نوشت ها: 
(1).المفید، ص۲ 
(2).اعیان الشیعه, ج8, ص373 
(3).الطبقات الکبری, ج 3, ص 255 
(4).زیارتگاه های اهل بیت و اصحاب در سوریه، ص۴۰