به گزارش قدس آنلاین به نقل از فارس، اعتیاد یک بیماری اصلی، پیش‌رونده و کشنده است و این عارضه،  نوعی ارتباط تسکین‌دهنده با یک ماده روان‌گردان یا تأثیرگذار بر ذهن و یا رفتاری که معتاد را در برابر میل بیش از حد، ناتوان می‌کند، تعریف می‌شود. زمانی که ماده مورد نیاز در اختیار بدن قرار نمی‌گیرد یا انجام رفتاری که شخص معتاد بدان وابسته شده است امکان‌پذیر نمی‌باشد، نتیجه کار بروز علائم خماری یا محرومیت است.

اعتیاد یک مساله اخلاقی نیست

کسانی که معتاد می‌شوند افرادی سست عنصر و بی‌اراده یا از لحاظ اخلاقی فاسد نیستند و چنین برداشت نادرستی سبب می‌شود تا بسیاری از  معتادان نتوانند درخواست کمک کنند و از این که معتاد‌ند احساس شرمساری کنند.

معتادان به علت احساس شرمندگی، ترس، خشم و عذابی که می‌کشند به حمایت نیاز دارند نه چیز دیگری که حال آنها را نسبت به خودشان بدتر کند.

انواع اعتیاد

اعتیاد به مواد مخدر مانند اعتیاد به تریاک، اعتیاد به شیشه، اعتیاد به هروئین، اعتیاد به الکل و... اغلب با عوارض و نشانه‌های خماری، در مواقعی که مصرف مواد به طور ناگهانی و یکباره قطع می‌شود همراه است.

اعتیادهای رفتاری یا فرایند الگوهای رفتاری، به‌گونه‌ای هستند که چرخه‌ای مشابه اعتیاد به مواد دارند مانند اعتیاد به غذا و اعتیاد به کار، خود آزاری و....

والدین چگونه می‌توانند در پیشگیری از مصرف مواد مخدر توسط فرزندانشان سهیم باشند؟

والدین هر خانواده در زندگی فرزندانشان و نسل‌های بعدی خود، تأثیری انکارناپذیری دارند و می‌توانند با اتکا به ویژگی‌های مثبت خانواده، در پیشگیری از رفتارهای پرخطر و ناسالم فرزندانشان نقش داشته باشند. والدین باید از موقعیت‌هایی که در آنها خطر احتمالی مصرف مواد و الکل وجود دارد، آگاه باشند و این موقعیت‌ها را کنترل کنند.

از دوستی‌ها و رفاقت‌هایی که فرزندانشان در خارج از محیط خانواده دارند، باخبر باشند،  مهارت‌های شنونده بودن و شنیدن حرف‌های فرزندانشان را در خود تقویت کنند، مهارت‌هایی را که به فرزندانشان اعتماد به نفس می‌دهد، به آنها بیاموزند، راهکارهای پیشگیری از مصرف مواد، مانند ایفای نقش، مهارت نه گفتن، و پرداختن به فعالیت‌های مثبت جایگزین را در خانواده به فرزندانشان بیاموزند، رویکردی صریح و روشن را در قبال مصرف مواد و الکل در اعضای خانواده اتخاذ کنند، با همکاری سایر بزرگسالان و مسئولان تلاش کنند تا محیطی امن و عاری از آلودگی را در مدارس، محلات و جامعه فراهم نمایند.

خانواده مهم‌ترین نهاد در پیشگیری

علی غفاری در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در شهرکرد، اظهار کرد: خانواده مهم‌ترین و اصلی‌ترین نهاد در ساخت بنیادی شخصیتی کودک و مهم‌ترین عامل در پی‌ریزی و چگونگی رشد شخصیت او می‌باشد.

استاد دانشگاه شهرکرد، محیط ناسالم خانواده و روش نادرست تربیت کودک را  منشأ  بسیاری از انحرافات، کج‌رفتاری‌ها و اختلافات رفتاری خواند و افزود: در خانواده‌های سخت‌گیر و مستبد که معمولا حالات روانی و عاطفی مطلوبی ندارند خطر اعتیاد بیشتر از خانواده‌هایی است که آزادی به فرزندانشان می‌دهند.

وی خاطرنشان کرد: حضور فعال والدین در ایجاد فضای سالم برای فرزندان نقش به سزایی دارد و مسلم است خانواده‌هایی که بیشتر در جمع خانوادگی قرار دارند خطر مبتلا شدن فرزندانشان به اعتیاد کمتر یا درنهایت صفر است.

غفاری همچنین در پایان وجود خشونت در خانه را از مهم‌ترین عوامل در گرایش فرزندان به اعتیاد دانست.

از رفیق بد تا زغال خوب!

در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار فارس با م.رضایی که 10 سال است که اعتیاد به مواد مخدر را کنار گذاشته می‌خوانید:

رضایی در ابتدا خود را اینگونه معرفی می‌کند: من یک بیمار وابسته به مواد مخدر بودم و هیچ شناختی از اعتیاد و حتی موادی که مصرف می‌کردم نداشتم و عدم شناخت من نسبت به این بیماری باعث می‌شد که راه کنترل یا متوقف کردن بیماری را نشناسم .

رضایی با اشاره به اینکه رفیق بد و زغال خوب عاملان اصلی اعتیادش شده بودند، اظهار کرد: در زمان آلودگی به مواد اصلاً به عواقب پس از ترک فکر نمی‌کردم، چون اگر فکر می‌کردم قطعا روی به مصرف نمی‌آوردم.

وی افزود: در ابتدای مصرف نوعی اجبار در من بود، و اصلاً خودم را معتاد نمی‌دانستم، چون نسبت به بیماری آگاهی نداشتم، اما امروز به دلیل شناختم از این بیماری این عواقب را درک می‌کنم، امروز می‌فهمم که حتی با کمترین مقدار دوباره به دام می‌افتم و آن وقت پذیرش خانواده، شادابی امروزم، دوستان بهبودی‌ام و روحیه خوبی را که دارم از دست می‌دهم.

وی با اشاره به این ضرب المثل که گناه نکردن آسان‌تر از توبه کردن است، بیان کرد: تماس با مصرف‌کننده، دور شدن از دوستان بهبودی، کم‌رنگ نمودن جلسات، صادق نبودن با خود و دیگران، خودمحوری و چیزهایی که باعث می‌شود آن حالت روحانی و معنوی تضعیف شود، عواملی است که موجب لغزش خواهد شد.

رضایی با اشاره به اینکه امروز بعد از گذشت 10 سال حتی یکبار هم به مصرف مواد روی نیاورده است، تصریح کرد: توکل به خداوند، همراهی خانواده، مشورت‌های دوستان بهبودی و شناخت بیماری‌ باعث شد که این سم خانمان سوز را از بدنم دفع کنم.

 وی گفت: امیدوارم روزگاری برسد که در کشورمان هیچ معتادی وجود نداشته باشد و جوانانی که برای فرار از مشکلات به مواد روی می‌آورند بدانند که تمام مشکلات زندگی مانند، بیکاری و فقر در برابر یک دقیقه خماری هیچ است.

رضایی که پس از ترک اعتیاد، امروز دستی هم در شعر دارد، گفت: چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد/چه نکوتر آن که مرغی ز قفس پریده باشد.