اختصاصی قدس آنلاین- مهدی طغیانی اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان درباره موضوع جذب سرمایه گذاری خارجی در طول ۴ سال اخیر به قدس آنلاین گفت: طبیعتا اقتصاد ایران برای رسیدن به رشدی که هدف خود قرار داده است نیازمند جذب سرمایه گذاری خارجی است. یعنی  این موضوع  یک مسأله و راهکار روشن در اقتصاد است که برای ایجاد رشد اقتصادی باید سرمایه گذاری صورت گیرد. وی در پاسخ به این سوال که این سرمایه گذاری باید از کجا تأمین شود تصریح کرد: بخشی از این سرمایه گذاری ها معمولا به صورت خصوصی و توسط عموم مردم که بخشی از درآمدشان را پس انداز می کنند و این پس اندازها سرجمع به صورت سرمایه گذاری درمی آید تامین می شود. این کارشناس اقتصادی افزود: بخش دیگری از این سرمایه گذاری، توسط دولت ها انجام می شود که البته هر دوی این سرمایه گذاری ها جنبه داخلی دارد. در حالیکه این سرمایه گذاری می تواند از طرف خارجی ها نیز انجام شود یعنی آن ها آمده و در فرصت های تولیدی و زمینه های سود آور کشور سرمایه گذاری کنند. طغیانی اظهار داشت: در حال حاضر سرمایه گذاری خارجی در کشورهای دنیا یکی از روش های ایجاد سرمایه های مولد برای اقتصاد و یکی از راهکارهای ایجاد رشد است تا حد امکان کشور  بتواند سرمایه های خارجی را جذب کند.

وی با اذعان به نقاط مثبت در جذب سرمایه گذاری های خارجی تصریح کرد: اگر چه این سرمایه گذاری باعث ایجاد رشد اقتصادی شده و با ایجاد اشتغال و سرمایه مولد باعث افزایش سرمایه تولیدی کشور می شود اما اگر این سرمایه ها به دلایل مختلفی مانند آنچه در سال ۱۹۹۸ در جنوب شرق آسیا اتفاق افتاد به ناگاه کشور را ترک کنند به ساختار تولیدی کشور ضربه وارد می کند. عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان در ادامه به قدس آنلاین گفت: اگر این سرمایه های ایجاد شده از کشور خارج شوند به ناگاه سهامی که مردم یا دولت از طریق منابع داخلی سرمایه گذاری کرده اند بخش زیادی از ارزش خود را از دست می دهند.

طغیانی با اشاره به این موضوع که ارزش سرمایه گذاری های داخلی و خارجی به هم وابسته هستند خاطرنشان کرد: چون بازار سرمایه کشورها وابسته به عرضه و تقاضا است اگر به ناگاه بخشی از عرضه این سرمایه ها از کشور خارج شوند آن بازار دچار لطمه شده و سرمایه های محیط کلا ارزش خودشان را از دست داده یا دچار نقصان می شوند.

وی با طرح این پرسش که اگر به دنبال این سؤال هستید که در یک اقتصاد مقاومتی به چه شکل به سراغ سرمایه گذاری برویم تصریح کرد: به نظر می رسد در همه بخش ها و همه فعالیت ها نباید به سرمایه گذاری خارجی خوش آمد گفت، بلکه در برخی از صنایع به صورت محدود و با برنامه مشخص می توان به فکر جذب این  منابع بود. این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: البته در موارد خاصی می توان  این منابع را هدایت کرد، چرا که بعضی از سرمایه های خارجی اساسا می تواند وارد تولید نشده و در فضاهایی مثل واسطه گری، توزیع و مواردی که برای اقتصاد آورده چندانی نداشته و بیشتر برای اقتصاد ایجاد هزینه می کند وارد می شود.

این استاد اقتصاد درباره نقش سرمایه گذاری خارجی در تولید ناخالص ملی خاطرنشان کرد: اثر این موضوع  در تولید ناخالص داخلی ایجاد ظرفیت جدید برای تولید در آینده است، تولید یا مصرفی که در حال حاضر به صورت داخلی صورت می گیرد یا برای دولت هزینه شده و یا خالص صادرات و واردات می شود. لذا سرمایه گذاری های صورت گرفته در کشور یا داخلی و یا خارجی است که هر دوی آنها به عنوان مؤلفه تولید ناخالص داخلی آمده اما عملا برای سال های بعد باعث افزایش ظرفیت های اقتصادی می شود.