به گزارش قدس آنلاین، مناطق کویری بر خلاف باور مردم که خالی از پوشش گیاهی و ثروت است اما به دلیل وجود درخچه های تاغ این روز ها سفره ای از نعمت برای قاچاقچیان گسترانیده است که دود بی تدبیری در مقابله با این سوداگران به چشم مردم حاشیه کویر می رود.
فروش زغال این روز ها به پای ثابت یکی از اقلام موجود در سوپر مارکت ها تبدیل شده است اما شاید کمتر شخصی از خود می پرسد که این زغال ها چگونه تهیه شده و چه بهایی برای آن پرداخت شده است.
قدیمی های سمنان به خوبی روستایی به نام« کنعان» را در جنوب کویر سمنان به یاد دارند، روستایی که به خاطر نبود تاغ و پیشروی شن های روان، زیر خروارها خاک مدفون شد و از آن روستا تنها یک خاره بر جا مانده است .
حال با حضور قاچاقچیانی که به بهانه تامین معیشت تیشه به ریشه طبیعت می زنند وقوع این حادثه برای دیگر روستاهای سمنان دور از انتظار نیست.
با وجود این که مطابق با قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب ۲۵ مردادماه ۱۳۴۶ صدور هیزم و زغال چوب از کشور ممنوع بوده و هرگونه حمل چوب، زغال و هیزم جنگلی در نقاط مختلف کشور نیز نیازمند اخذ پروانه حمل از دستگاه‌های ذی‌ربط است، اما باز هم قاچاقچیان شبانه و به طور پنهانی به قطع درختان تاغ روی می‌آورند آنها را برای تبدیل به زغال به کوره‌ها می‌فروشند و ظاهرا عزم جدی برای مقابله با آن ها نیست.
طبیعتی که کباب می شود
استان سمنان یکی از مناطقی است که این روز ها به جولانگاه قاچاقچیان زغال تبدیل شده است.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان سمنان با مهر تایید بر این موضوع می گوید: روزانه بیش از سه تن گونه تاغ از سمنان به استان‌های همجوار قاچاق می‌شود.
نظر شما