قدس آنلاین - در آستانه سال نو و گرماگرم رونق سفرهای نوروزی  رسانه های مجازی جولانگاه آگهی های رنگارنگ  سفر شده اند. یکی از سایت ها با اشاره به ارزانترین مقاصد گردشگری کشورمان از هزینه ای حدود۹۰۰ هزارتومانی برای چهار روز اقامت نوشته است. در سایتی دیگر نیز سفرهای خارجی با هزینه های کمتر از۸۰۰ هزارتومان به وفور تبلیغ  می شود. آیا گردشگری درکشور ما گران است؟

*فشار مضاعف درفصل گردشگری

دکتر ولی تیموری، مدیرکل دفتر نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری کشور که سعی دارد مسأله گرانی گردشگری را نفی کند به گزارشگر ما می گوید:سازمان جهانی گردشگری و مجمع جهانی اقتصاد طی دوسال کشور ما را جزو ارزانترین مقاصد گردشگری جهان معرفی کرده اند. بنابر این برای اثبات ادعای یادشده باید دید که محتوای بسته سفری که در کشورهای متعدد ارایه می شود چیست و در چه زمان و چه مکانی  مورد بررسی و ارایه قرار گرفته است؟ چرا که بیشتر وقتی به سراغ قضاوت درباره گرانی گردشگری در کشور می روند که تعطیلات نورزوی است. این درحالیست که همزمان با سال نو که فصل پررونق گردشگری داخلی ماست از اواخر اسفند تا پایان  اردیبهشت نیز زمان اوج گردشگری خارجی ما محسوب می شود. از همین رو  این همزمانی سبب فشار به زیر ساخت ها می شود چنانکه وضعیت عرضه را در مقام مقایسه با تقاضا مورد قضاوت قرارمی دهد. چرا که زیرساخت های موجود کفاف این حجم از تقاضا را نمی کند تا ارزانی و تخفیف هایی که مدنظر است، در این حوزه اعمال شود.

وی ادامه می دهد:در مقابل همین زمان در دیگر کشورها فصل رکود و کم رونقی سفرهاست. از این رو سعی دارند با حداقل قیمت ها خدمات را ارایه کرده و دنبال سود و منافعی نباشند حتی اگر هزینه و درآمد حاصل یکی باشد تنها به دنبال گردشگر هستند.  

تیموری تأکید می کند:به لحاظ  محتوای بسته سفر نیز اگر مقایسه ای داشته باشید؛ خواهید دید که بسته های ما بسیار جامع هستند. در حالی که این مقوله در دیگر کشورها با ادعای سفرهای ارزانقیمت به هتل، بلیط و گشت شهری مختصری خلاصه می شود در واقع وقتی به مقصد می رسید برای هر خدمات و بازدیدی که پیشنهاد می شود هزینه مجزا دریافت می شود. این درحالیست که بسته های سفر ما آنقدر فشرده بسته می شود که بارها گردشگران خارجی تذکر دادند که ما با این رویه فرصتی برای استفاده از فضای گردشگری کشور شما نداریم.

*کاستی هایی که انکارمی شود

  کشور ما جاذبه های گردشگری انکارناپذیری دارد در حالیکه حتی در جمع ده  مقصد گردشگری حلال جایی برای خود ندارد.     

احمد سبط حسینی؛ عضو هیأت مدیره جامعه تورگردانان ایران با تأکید بر این که بنا بر تجربه بیست ساله در این حوزه معتقدم کشور ما از گرانترین مقاصد گردشگری جهان به شمار می آید، به گزارشگر ما می گوید:این مسأله را می توان در هزینه اقامت و هم در ورودی مشاهده کرد که بی تأثیر بر  جلب گردشگر نیست. درحالی که برای این امر باید جاذبه وانگیزه اقتصادی  ایجاد کرد.

وی با اشاره به این که هدف همه ماست که کشورمان به عنوان مقصد جهانی گردشگری شناخته شود، ادامه می دهد:برای تحقق این امر نیز باید زیر ساخت ها مناسب بوده و هزینه ها متناسب تعریف شود درحالی که  درحال حاضر هیچکدام شرایط مطلوبی ندارد. محل های اقامتی و خدمات بین راهی ما بسیار ضعیف است. چنانچه شما مسیری را در جاده ها طی کنید با خدمات بهداشتی نامناسب و رستوران هایی مواجه می شوید که استاندارد های لازم را ندارد. همین مساله سبب شکایت و ناخشنودی گردشگر خارجی می شود. این مقوله در تمام فصول گردشگری پررونق و حتی بی رونق ما مشهود است. البته در فصل های پرتردد  این چالش ها   بیشتر نمود پیدا می کند.

*فرارگردشگر داخلی به سوی تورهای خارجی

با رصد وضعیت آژانس های گردشگری می توان دریافت چندسالی است این مجموعه ها فعالیت خود را بر روی تورهای خارجی متمرکز کرده اند. درحالی که برای تقویت گردشگری خارجی باید ابتدا  توان جلب  گردشگر  داخلی را داشت.

احمد سبط حسینی، مدرس گردشگری در پاسخ به این که چرا مردم ما سفرهای داخلی را پرهزینه می دانند، می گوید: در محاسبات اقتصاد گردشگری باید نگاهی به  درآمد سالانه هر شهروندمان بیندازیم و وقتی می گوید این سفرهزینه ای ندارد ۱۰۰ دلار یافلان یوروست باید بدانیم هردلار برای هموطن ما ۴ هزارتومان است. در واقع متولیان گردشگری ما هزینه های ما را با توانایی های اقتصادی گردشگر خارجی محاسبه می کنند که به طور متوسط دوهزار یورو درآمد دارد و تمام نیازهایش به طور منطقی تعریف و مشخص شده است. در حالی که این قضیه در کشور ما تعریف منطقی وعلمی  ندارد از این رو قدرت خرید مردم نیز پایین است.

وی که مدیریت آژانس گردشگری را به عهده دارد، خاطرنشان می کند: به نظر من دلیل مشکلات ما دراین مقوله ضعف دراجرای قوانین و نبود نظارت است. تاوان این کاستی ها را هم بخش خصوصی می دهد که پیوسته انرژی  صرف کرده وسرمایه گذاری می کند، حتی  در نمایشگاه های بین المللی سعی دارد سیمای واقعی و جذاب کشوررا نشان دهد  اما درنهایت با وجود این نارسایی ها ناکام می ماند.  

دکتر تیموری نیز با تأکید براین که نباید به قضیه گرانی گردشگری دامن زد، ادامه می دهد:از ویژگی های ما ایرانی هاست که وقتی به سفرخارجی می رویم؛ می گوییم «حالا که آمده ایم این چند ین دلار وچندین یورو هم رویش، یک بار بیشتر که نیست» و نسبت به هزینه کردها توجهی نداریم. گاهی نیز به دنبال چشم و هم چشمی برای شرکت در این برنامه های ویژه هزینه می کنیم. در واقع گرچه سفرما گران تمام شده اما فقط هزینه ابتدایی را مقایسه کرده و باور می کنیم سفرهای  داخلی ما پرهزینه است.    

 *نا آشنایی با مقاصد گردشگری

چندین سال است که رسانه ملی جشنواره های نوروزی و تابستانی کیش را پوشش می دهد این درحالیست که تیموری، مدیرکل دفتر نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری کشور  با ناخشنودی می گوید : بسیاری از ما  کشورمان را نمی شناسیم  و فکر می کنیم گردشگری یعنی جاده چالوس که برای یک تعطیلات دو روزه  باید نصف روز در ترافیک جاده بمانیم. در واقع مقاصد گردشگری ما درچند مقصد متمرکز شده از همین رو  صنعت گردشگری نتوانسته در توزیع درآمد و یا توسعه پایدار مقاصد گردشگری ما مؤثر باشد. برای همین منظور سه سال است که با رسانه ملی برای معرفی مقاصد گردشگری کمتر شناخته شده تفاهنامه ای را امضا کرده ایم.

*سخن آخر

بی هیچ اغراقی کشور ما سرزمین هزار فصلی است که قابلیت جلب گردشگران بی شماری را دارد، پس باید در این زمینه تلاش کرد. چرا که این خواسته زمانی محقق می شود که همه ما با جدیت بر ضرورت های فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی این مقوله اتفاق نظر داشته باشیم.