در این میان، ترکیه نیز نقشی محوری را ایفا می کند؛ ترکیه ای که با اتکا به عدم آشنایی ترامپ با واقعیت های مسائل سوریه، سطح طمع هایش را فراتر برده و آنها را علنی کرد؛ این در حالی است که رئیس جمهور آمریکا به اطاعت از ژنرالهای گرگ صفتی که وی را به دخالت در یمن و ضرورت حمایت از تروریستهای سوریه با هدف حفظ منافع آمریکا و هم پیمانانش تشویق می کنند، مشغول است؛ ژنرالهایی حامی اسرائیل، که تلاش می کنند دولت آمریکا را مجبور به اعطای سلاحها و امکانات نظامی جدید به رژیم صهیونیستی نمایند، تا این رژیم جعلی قدرت لازم برای از پای درآوردن دولتها و ارتش های عربی، از الجزایر تا عراق، مصر، سوریه و اردن و حتی عربستان سعودی را دارا باشد.

در سایه این حمایت گسترده ایالات متحده، اسرائیل به خود جرأت تفکر در خصوص تشکیل یک دولت امپریالی قدرتمند را داد؛ براساس این استراتژی تازه، اسرائیل در سالهای آینده آنگونه که می خواهد بر منطقه حکومت کرده، ثروتهایش را به یغما برده و نام فلسطین را از قاموس سیاسی جهان خط می زند تا نام «یهودا» یا «سامره» را بر کرانه باختری اطلاق کند. در صورت اجرایی شدن این سیاست صهیونیستی، اسرائیل به جای اشغال نظامی و منضم نمودن مستقیم سرزمینهای واقع بین نیل و فرات تحت سیطره و استیلای خود، امپریالیسم جدیدی را بنیان می نهد تا از طریق قدرتش بر این نواحی گسترده حاکمیت کرده و کنترل سیاسی و اقتصادی آنها را بر عهده داشته باشد؛ چرا که اشغال مستقیم تمام منطقه خاورمیانه به دلیل کمبود تعداد یهودیها، امکانپذیر نیست.

در راستای این هدف، اسرائیل به بهانه های واهی جنگهای مختلفی را در کشورهای عربی مهمی نظیر عراق و سوریه و اخیرا در مصر به راه انداخته و حتی در مسیر تضعیف اعراب از ائتلاف با خود آنها نیز استفاده می کند!!

به نظر می رسد در این شرایط، تنها راه چاره دولتهای عربی برای جلوگیری از تقسیم و تجزیه، مقابله با نقشه های اسرائیل و دفاع از وحدت قومیت عربی است.