کامران شرفشاهی : از آنجا که تا زمان برگزاری مراسم هنوز فرصتی باقی بود، تصمیم گرفتیم تا سری بزنیم به گورستان محله سلیمان داراب رشت که میرزا کوچک‌خان جنگلی و جمعی از مشاهیر و مفاخر بزرگ گیلان همانند شیون فومنی و نصرت رحمانی در آنجا به خاک سپرده شده‌اند.
در خلوت حوالی عصر پرسان‌پرسان به گورستان رسیدیم. تغییر چندانی با گذشته دیده نمی‌شد و شاید نسبت به قبل کمی شلوغ‌تر و نامنظم‌تر به نظر می‌رسید. مزار میرزا کوچک‌خان به سبب بنای یادبودی که با الهام از معماری بومی بر فراز آن ساخته‌اند، در نگاه اول هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. اما از آنجا که فضاسازی مناسبی در محوطه این بنا وجود ندارد، همانند وصله ناجوری در دل این گورستان کهن خودنمایی می‌کند و انگار با زبان بی‌زبانی گلایه‌ها دارد از این همه کوتاهی و کج‌سلیقگی.
در حالی که با دوستان اهل قلم بر مزار میرزا فاتحه می‌خواندیم، این مسئله مطرح بود که چرا با توجه به شأن و مرتبه میرزا و دیگر بزرگانی که در کنار او آرمیده‌اند، به این مکان که بازدیدکنندگان فراوانی دارد و امروزه به یکی از نقاط جلب و جذب گردشگران در رشت مبدل شده است، رسیدگی و توجهی نمی‌شود؟
این پرسش ذهن‌سوز تنها مختص به دوستان همراه نبود بلکه اهالی رشت نیز از اوضاع نابسامان این گورستان دل خوشی نداشتند و حیران بودند که چرا از سوی نهادهای مسئول اقدامی برای ساماندهی آبرومندانه آنجا صورت نمی‌پذیرد؛ هرچند که ظاهراً مسئولان محلی بارها در این زمینه وعده و وعیدها داده‌اند!
جای دریغ دارد که گفته شود به جز مزار شیون فومنی که یکی از نامدارترین شاعران معاصر گیلان است و مخصوصاً اشعار گیلکی او ورد زبان مردم این دیار است، مزار دیگر شاعران، نویسندگان، پژوهندگان و رجال گیلان چندان مشخصه‌ای ندارد.
به جز تندیسی از میرزا کوچک‌خان، از هیچ یک از مشاهیری که در این گورستان مدفون هستند، تندیس دیگری به چشم نمی‌آید. در حاشیه گورستان از درختکاری یا هر چیز دیگری که نشانه‌ای از ذوق در آن باشد، خبری نیست. در کنار این همه پریشانی، حتی بروشور راهنمایی که زحمت بازدیدکنندگان را برای آشنایی با این مکان و یافتن مزار فرهیختگان سهل‌تر کند نیز وجود ندارد.
اوضاع ناگوار این گورستان نام‌آشنا و بی‌مهری‌هایی که بر سر فرزانگان نامدار خطه گبلان و ایران‌زمین در آنجا رفته است، بی‌شک مدل و دلیل روشن و واضحی است از میزان درایت و وظیفه‌شناسی مسئولانی که این همه سال در رخوت و بی‌ثمری، تنها هنرشان استفاده از حقوق و مزایایی است که برای بی‌عملی و فرصت‌سوزی دریافت کرده‌اند.
نظر شما