قدس آنلاین - امیر محمد سلطانپور: سوارکاری استان و شهر مشهد در سه روز گذشته، زمان مناسبی را برای پیشرفت این رشته سپری کرد. بعد از درخواست فدراسیون سوارکاری ایران از فدراسیون جهانی سوارکاری (FEI) مبنی بر ارسال یک مدرس حرفه ای به کشور، شاهد حضور «خوزه مانوئل کابایرو » مدرس تخصصی  رشته درساژ برای مدت 9روز در ایران بودیم که بعد از تهران و مشهد تنها شهر اصفهان را برای انتقال اطلاعات خود از این رشته در پیش رو خواهد داشت. رامین چرمچی دبیر هیات سوارکاری استان از حضور 18سوارکار با استعداد استان در کلاس های تئوری و عملی «کابایرو »خبر داد. در حاشیه برگزاری این کلاس ها، با این مدرس حرفه ای سوارکاری از اسپانیا هم صحبت شدیم که در زیر می آید:

* اندکی از پیشینه کاری و بیوگرافی خود برای خوانندگان بگویید.
من در جنوب اسپانیا نزدیک به شهر بارسلونا به دنیا آمدم و از 5سالگی سوار اسب شده‌ام و سوارکاری را از پدربزرگم یاد گرفتم. در زمان کودکی در مدارس عادی سوارکاری حضور داشتم اما زمانی که به 18سالگی رسیدم تصمیم خودم را برای تبدیل شدن به یک سوارکار حرفه‌ای گرفتم. در آن زمان به یکی از معروف‌ترین کلاس‌های سوارکاری در شهر سویا رفتم و باید اعتراف کنم که بسیار خوش‌شانس بودم که تحت نظر چند تن از بهترین مربیان سوارکاری آموزش دیدم. حدود چهار سال مشغول آموزش بودم و پس از آن در اولین رقابت رسمی سوارکاری خودم در کشور پرتغال حضور پیدا کردم. از آن پس در کشورهای زیادی به رقابت مشغول بودم و به عنوان مدرس فدراسیون جهانی سوارکاری در رشته درساژ نیز فعالت می کنم.

* چگونه شد که با ایران آشنا شدید و اکنون برای تدریس در کشور ما حضور دارید؟
مانند بسیاری از اتفاقات زندگی، این اتفاق نیز با یک ملاقات آغاز شد. با آقای دکتر مسعود خلیلی (رئیس فدراسیون سوارکاری ایران) در ایتالیا برخورد داشتم و با ایشان در شهر رم شام خوردم. همانگونه که میان افراد علاقه مند به اسب طبیعی است، صحبت های ما بیشتر پیرامون اسب و سوارکاری می گذشت. ایشان از من درباره فعالیتم پرسید و به او گفتم که سوارکار حرفه ای هستم که در زمینه درساژ تخصص داشته و آموزشگاه خودم را در همین زمینه دایر کرده ام که در آن تمرکز اصلی بر آموزش سوارکاران برای رسیدن به مقاطع حرفه ای است. آقای خلیلی به من گفت که علاقه دارد من به ایران آمده و به علاقه مندان سوارکاری در این کشور آموزش دهم.

* در این چند روزی که در اینجا حضور دارید نظرتان درباره ایران چیست؟
باید بگویم که ایران تقریبا همان چیزی بود که در ذهن داشتم. من قبلا چیزهای زیادی در مورد فرهنگ ایران خوانده بودم و همینطور آشنایانی از این کشور دارم. مردم ایران زیاد با مردم اسپانیا تفاوتی ندارند و انگار که در کشور خودم هستم. مردم مجذوب کننده و گرمی دارید و احساس می کنم در همین چند روز چندین دوست در این کشور پیدا کرده ام.

* نظرتان در مورد سوارکاری در ایران و سوارکاران ایرانی چیست؟
پیش از این در مورد سختی هایی که بعضی از کشورها در واردات اسب دارند شنیده بودم و از وقتی در ایران حضور پیدا کرده ام این مشکل را در سوارکاری ایران از نزدیک شاهد هستم. این وضعیت کار را برای سوارکاران ایرانی سخت کرده و سختی کار در رشته درساژ نیز نسبت به پرش بیشتر به چشم می آید. اما چیزی که در مورد سوارکاران ایرانی در این کلاس ها دوست داشتم عطش شدید آن ها برای یادگیری بود. آن ها به گونه ای به صحبت های من گوش می کردند و تمرکز داشتند که نشان می داد واقعا می خواهند پیشرفت کنند.

* نقاط ضعف سوارکاری ایران رو نسبت به کشورهای پیشرفته در چه زمینه هایی دیدید؟
مشکل اصلی به نظر من نداشتن برنامه آنچنان مدون و مشخص برای آینده سوارکاری در ایران است. همچنین سوارکاران به حضور در رقابت های مختلف برای پیشرفت احتیاج دارند. ایران باید پایه خود را در سوارکاری برای پیشرفت بیشتر قوی کند.

* نظرتان در مورد امکانات سوارکاری در مشهد چیست؟
به نظرم امکانات مناسب است. شرایط زمین و امکانات جانبی خوب است، منطقه سوارکاری زیباست و اسطبل تمیز و مرتبی را نیز شاهد بودم. اسب ها هم خوب و سالم به نظر می رسند. اینجا شرایط برای آموزش سوارکاری و پرورش سوارکار و اسب برای مسابقات مناسب است و اگر به دنبال نقاط ضعف دیگری در سوارکاری ایران هستیم باید به دنبال آن در جاهای دیگری بگردیم.