قدس؛ «کارمیل آربیت» بی پیچ و تاب دادن مفاهیم، سر اصل مطلب رفته و درباره اینکه «چرا این موضوع مهم است؟» می‌گوید:« چون نسل جدید در نهایت از دانشگاه‌ها به مراکز دولتی و حکومتی راه پیدا خواهند کرد».
ردپای این دغدغه را در تیترها و عناوین فراوانی در پایگاه‌های خبری و تحلیلی در ایالات متحده آمریکا می‌توان پیدا کرد که در آن‌ها تلاش شده  این موضوع را کالبدشکافی کنند. با وجود این، نمی‌شود از سوگیری بسیاری از این تحلیل‌ها به راحتی عبور کرد، جایی که در آن‌ها تلاش شده علت اقبال نسل جدید آمریکایی به گروه‌های مقاومت و حق دادن به فلسطینیان در این منازعه، به مسائلی چون تلاش برای خودنمایی یا متأثر از شبکه‌های اجتماعی تقلیل داده شود.

برای نمونه در گزارشی که با عنوان « چرا نسل زد این‌قدر طرفدار فلسطین و مخالف اسرائیل است؟» در پایگاه خبری تحلیلی «The Hill» منتشر شده است، فارغ از تقلیل دادن دلیل این طرفداری به برخی دلایل مبهم و کلی، از همین موضوع به عنوان دلیلی موجه برای ممنوعیت «تیک تاک» در آمریکا سخن گفته است. نویسنده در این گزارش می‌نویسد:« در تیک تاک، جایی که نیمی از کاربران آن زیر ۳۰ سال سن دارند، ۳۱ میلیارد پست برای هشتگ  freepalestine# را شاهد هستیم، در حالی که برای هشتگstandwithisrael#  تنها ۵۹۰ میلیون پست ثبت شده که نشان از تفاوت بیش از ۵۰ برابری این دو با یکدیگر است».

در این گزارش با بیان اینکه « برخی سیاستمداران این موضوع را از قبل شناسایی کرده‌اند،  به همین دلیل است که خواستار ممنوعیت کامل تیک‌تاک شده‌اند»، این‌طور استدلال می‌شود:« بیشتر این ویدئوهای کوتاه به نظر می‌رسد توسط نوجوانانی ساخته شده که دانش آن‌ها از درگیری‌ها(میان اسرائیل و فلسطین)زیاد نیست. آمریکایی‌های مسن‌تر ممکن است هنوز تیک‌تاک را به عنوان اپلیکیشنی ببینند که نوجوانان در آن رقص‌های خنده‌دار انجام می‌دهند. وقت آن است آن‌ها این پلتفرم را به عنوان منبع رسانه‌ای بشناسند که بیشتر از هر چیزی دیدگاه‌های فرزندانشان را شکل می‌دهد».

در کنار همه این توجیه‌تراشی‌ها و تقلیل دادن‌ها، البته که این اذعان و اعتراف وجود دارد که اکنون «جنگ غزه در تمام اَشکال در ایالات متحده انعکاس داشته است و به یک مسئله داخلی تبدیل شده که سیاستمداران نمی‌توانند آن را نادیده بگیرند». این را «داو واکسمن» استاد مطالعات اسرائیل در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) می‌گوید و این امر را که از نظر تاریخی، نگرش هر نسل نسبت به اسرائیل تحت تأثیر تجربیات آن دوره شکل بگیرد، مورد تأکید قرار می‌دهد.

در پایان بد نیست نگاهی هم به آماری بیندازیم که مؤسسه  «پیو ریسرچ» در این رابطه با تیتر «جوانان آمریکایی بیشتر از مسن‌ها با فلسطین همدردی می‌کنند» منتشر کرده است، بیندازیم. این اندیشکده غیرانتفاعی و غیرحزبی که در واشنگتن دی‌سی مستقر است، با نظرسنجی از ۱۲,۶۹۳ آمریکایی بزرگسال در ماه فوریه به نتایج جالبی در این خصوص رسیده است.

برای نمونه، با وجود اینکه در میان این افراد با سنین متفاوت از ۱۸ سال به بالا، در کل ۳۱ درصد با اسرائیلی ها و تنها ۱۶ درصد با فلسطینی‌ها همدردی می‌کنند ولی این درصدها برای نسل زِد کاملاً برعکس است. مطابق این آمار، یک سوم آمریکایی‌های زیر ۳۰ سال (۳۳ درصد) کاملاً یا عمدتاً با فلسطینی‌ها همدردی می‌کنند و تنها ۱۴ درصد حق را به اسرائیلی‌ها می‌دهند. در این آمار البته ذکر شده که بقیه یا پاسخی به این پرسش نداده‌اند یا حق را به صورت مساوی برای دو طرف این منازعه قائل شده‌اند.

این نظرسنجی نکات قابل تأمل دیگری نیز دارد. مثلاً از هر  ۱۰ بزرگسال آمریکایی زیر ۳۰ سال، ۶ نفر از آن‌ها دیدگاه مثبتی نسبت به مردم فلسطین دارند. همچنین افراد مورد سؤال در این بازه سنی، دلایل اسرائیل برای حمله به حماس را کمتر از سن و سال‌دارهای آمریکایی معتبر و قابل توجیه می‌دانند. ضمن اینکه یک سوم افراد ۱۸ تا ۳۰ سال آمریکایی، به‌شدت مخالف کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل هستند. خلاصه اینکه این تغییر نگرش نسلی در مورد فلسطین در نوجوانان و جوانان آمریکایی که اخبارش هر از چندگاهی فراگیر می‌شود، به خصوص در داخل ایالات متحده به‌شدت مورد توجه قرار گرفته است.