به گزارش «قدس آنلاین»،  اباالحسن خلیلی، عضو سابق هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران درباره نحوه حضور ایران در بازارهای قطر با توجه به تنش های سیاسی پیش آمده میان این کشور و عربستان سعودی تأکید کرد:
«متأسفانه صرفاً می خواهیم صادراتمان وابسته به بحران های دیگر کشورها باشد و این نمی تواند رفتار متناسب با توان صادراتی کشور و پتانسیل های صادراتی منطقه باشد.
وی افزود: برای نمونه در تنش میان روسیه و ترکیه نیز مباحث احساسی و استفاده از فرصت به وجود آمده از این تنش مطرح شد. غافل از این که به سبب نبود ساختارها و بسترسازی متناسب برای صادرات نتوانستیم در بازار روسیه حضور موفقی داشته باشیم و از این خلأ بزرگی پیش آمده میان روسیه با ترکیه و اتحادیه اروپا استفاده کنیم. از بازار قطر نیز به همین دلیل نمی توانیم استفاده بهینه داشته باشیم. تاکنون نیز با قطر محدودیت تجاری نداشتیم و این کشور مانند اکنون وارد کننده مایحتاج خودش بود ولی به سبب نبود زیر ساختی صادراتی نتوانستیم موفق عمل کنیم. این نشان از عدم توانمندی ایران در بازارهای رقابتی است. از سویی دیگر، قطر یک کشور ثروتمند است که نوع مایحتاج غذایی آن ها مقداری با آن چه ما برای صادرات پر حجم در نظر داریم متفاوت است. موضوع دیگر، شرکت های ترکیه ای از بسترها و مشوق های صادراتی مناسب و انگیزه بالا برای حضور در بازارهای جهانی برخوردار هستند که ما نداریم».
خلیلی بازار قطر را یک بازار دو نیم میلیون نفری عنوان کرد و بیان داشت:
«بازار کشور ما ۸۰ میلیون نفری است در حالی که بازار قطر با وجود محدودیت های مختلف، تنها یک بازار دو نیم میلیون نفری است. ترکیه نیز به سبب انگیزه های سیاسی می خواهد این بازار کوچک را تصرف کند».
وی تصریح کرد:
«با علم به تمام این محدودیت ها نباید غرق در شعارهای احساسی شده و بگوییم قطر نجات دهنده صادرات ایران باشد. همچنین خیال نکنیم به یک بازار بزرگ منطقه ای برخورد کردیم و می توانیم کرور کرور محصولات خودمان را صادرات کنیم».
کارشناس اقتصادی، با یادآوری این نکته که راه ارسال مواد غذایی به قطر از طریق هوایی و دریایی میسر است، گفت:
«به دلیل فراهم بودن زیرساخت های صادراتی، ترکیه بهتر از ایران می تواند در هر بازاری وارد شود. ایران جز بازار سیفی جات که نیازمند بسته بندی خاصی نبوده و باید محصول سریع به بازار برسد، در بیشتر محصولات مانند کنسروها و… از بازارهای ترک عقب است».
خلیلی با بیان این که در صادرات ایران، بخش خصوصی و دولتی دارای مشکل است، بیان داشت:
«بخش خصوصی معتقد است دولت باید کانال های ارتباط سیاسی را سریع ایجاد کند ولی بخش دولتی می گوید بخش خصوصی خودش باید محصولش را به دیگر کشورها صادر کند. بخش خصوصی نیز حاضر به پذیرش این ریسک نیست بدون پشتوانه دولت بتواند محصولات خود را صادر کند. دولت به موقع شرایط ریسک بخش خصوصی را درک نمی کند و بخش خصوصی نیز محدودیت های دولت در روابط های سیاسی را درک نمی کند به همین دلیل هر دو بخش یک دیگر را متهم می کنند».
کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به این که در بحث صادرات نباید احساسی برخورد کرد، گفت:
«نیازمند یک خط کشتی رانی مستقیم به قطر هستیم. دولت باید امکانات را تسهیل کند و بخش خصوصی با آگاهی کامل استفاده کند. البته مراقب باشند چیرگی احساسات ما را به سمت صادرات کالاهای بی کیفیت سوق دهد. چون در بلند مدت ضرر می کنیم».

منبع: استادنیوز