به گزارش قدس آنلاین، نخستین نشست بخش پژوهش دهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران روز چهارشنبه هفتم تیرماه در سالن سینما تک هتل «پارس» کرمان با حضور محمدرضا علیزاده مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان و فرزاد طالبی مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد برگزار شد. این نشست به بررسی منظومه «کوراوغلو» اختصاص داشت که با سخنرانی عاشیق احد ملکی و تعدادای از استادان موسیقی اقوام ایران همراه بود.

احمد صدری دبیر علمی دهمین جشنواره موسیقی نواحی با اشاره به جزئیات بخش پژوهشی این رویداد موسیقایی بیان کرد: محور اصلی این دوره از جشنواره منظومه خوانی است و باید گفت در مناطق آذربایجان شرقی و غربی و حتی در میان قشقایی ها «کوراوغلو» بسیار رواج دارد. البته به نظر می رسد در دوران معاصر بسیاری از اقوام در حال کار کردن روی موسیقی خود هستند و یک نگاه درون فرهنگی به وجود آورده اند و این اتفاق بسیار خوبی است.

منظومه کوراغلو، فراموشی موسیقی نواحی و تشکر از مسئولان

عاشیق احد ملکی نوازنده و از هنرمندان برگزیده موسیقی نواحی منطقه آذربایجان هم که در مقاطع مختلف برنامه ضمن اجرای منظومه کوراوغلو به بیان جزئیات آن می پرداخت، توضیح داد: این دومین بار است که من در جشنواره موسیقی نواحی در کرمان شرکت می کنم وخوشحالم چنین جشنواره ای ما هنرمندان را دورهم جمع می کند تا با هم آشنا شویم. موسیقی نواحی ایران در آستانه فراموشی است و اگر هنرمندان و مسئولان نباشند به طور کامل از بین خواهد رفت.

وی با اشاره به جلوه های ارزشمند موسیقی اقوام ایران و ارتباط آن با ساز قوپوز گفت: چندین وقت پیش در همدان مجسمه ای پیدا شد که  هم اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می شود. این مجسمه نشان می دهد که عمر «عاشیق» و «ساز قوپوز» به ٦ هزار سال می رسد.

ملکی در بخش دیگری از سخنانش به ثبت موسیقی عاشیقی توسط آذربایجان اشاره کرد و افزود: متاسفانه آن زمانی که کشور دیگری این موسیقی را به نام خودش ثبت کرد ما خواب بودیم. عاشیق های ایران بدون وضو به ساز دست نمی زنند. البته خیلی ها می پرسند عاشیق یعنی چه؟ عاشیق از همان عشق می آید و البته پژوهشگرانی هم معتقدند که عاشیق از «آشماخ» می آید و به معنای «بازگوکننده» است. به هر حال عاشیق ها، نقال هستند. آهنگ می سازند و شعر می گویند و داستان خلق می کنند. کار عاشیق روایت درد دل مردم  و داستان سرایی است.

این نوازنده در ادامه صحبت های خود ضمن روایت موسیقایی منظومه کوراوغلو درباره کلمه «عاشیق» گفت: عاشیق را دو گونه می نویسند یک بار با «آ» می نویسند که به معنی بازگوکننده است. عاشیق ها شعر می سرایند، داستان ها را خودشان روایت می کنند. کار عاشیق گفتن حرف دل مردم است. حتی یک داستان در میان عاشیق ها نیست که بی هدف باشد. ما سه نوع عاشیق داریم. یک عاشیق در قهوه خانه ها می خواند. یک عاشیق شعرهای مردمی و شعرا را بلد است. عاشیق دیگری هست که بسیار اندکند. این عاشیق ها شعر بر آنها الهام می شود و آخرین درجه ای که به عاشیق می دهند «دده» به معنای پدر است.

هنرنمایی طواق، گولتکین و استاد خراسانی

در ادامه مراسم، طواق سعادتی نوازنده ترکمن روی صحنه آمد و گفت: «کوراوغلو» مربوط به همه ترک هاست. همه ترک ها درباره این موضوع آهنگ و آواز دارند. ما هرچه بزرگترهایمان برایمان گفته اند همان طور تعریف می کنیم. ما برای «کوراوغلو» آهنگ های حماسی بسیاری داریم. می خواهم بگویم، کوراغلو ادبیات مشترک همه ترک هاست.

پس از اجرای طواق سعادتی، علی سعادتی نوازنده ۸۶ ساله  شمال خراسان برای اجرای برنامه روی صحنه آمد.

این نوازنده که با طنازی خاصی روی صحنه صحبت می کرد با اشاره به اینکه درباره این منظومه در کتاب های ترک ها و ترکمن ها از زمین تا آسمان فرق است، توضیح داد: اصل لهجه مال آذری هاست. ترکمن ها و ترک ها خیلــی لطیف می خوانند. ترک ها می گویند «کوراوغلی»، ترکمن ها به خاطر لهجه شان می گویند، «گوراوغلی» و ما راحت تر می گوییم.

پس از اجرای برنامه این هنرمند از شمال خراسان نوبت به گولتکین بولوتغلو از کشور ترکیه رسید که این هنرمند با توانایی و هیجانی مثال زدنی برنامه خود را اجرا کرد که با اسقبال مخاطبان مواجه شد.