به گزارش قدس آنلاین، چه بخواهیم، چه نخواهیم، همه ما مجبوریم، به اقتضای زندگی در اجتماع و شرایط کنونی، هر روز با اینترنت سر و کار داشته باشیم. همین موضوع، دلیل محکمی برای هشیارتر بودن ما در هنگام مواجهه با اینترنت است.
تفاوتی نمی‌کند، یک کودک ۷ یا ۸ ساله و یک کهنسال ۷۰ ساله، هر دو باید یاد بگیرند که هنگام کار با اینترنت هشیار و گوش به زنگ باشند تا طعمه کسانی نشوند، که در دنیای مجازی کمین کرده‌اند.
سال‌ها پیش، همان اوایل ورود اینترنت به کشور و فراگیر شدن دسترسی آن در بین مردم و پیش از زمانی که فیلترینگ به صورت رسمی در اینترنت کشور اعمال شود، مردم سعی داشتند، با فضای جدید و هیجان انگیزی به نام اینترنت بهتر آشنا شوند و درصدد کنکاش و جست و جوی هر چه بیشتر در آن بودند. پس از آنکه در سال ۱۳۸۱ فیلترینگ به صورت رسمی روی اینترنت کشور اعمال شد، مردم بیشتر متوجه شدند که این فضای جدید و پر از ناشناخته، در صورتی که خارج از کنترل در دسترس قرار گیرد، می‌تواند خطرات و آسیب‌های فراوانی برای مخاطبان و کاربرانش به همراه داشته باشد.
در فضای مجازی، حتی اگر هیچ فرد بیماری کمین نکرده باشد، باز هم خبرها، تصاویر، ویدیوها و در مجموع مطالب نامناسب سن کودکان وجود دارد. هر چند موضوع فیلترینگ منتقدان و مخالفان خاص خود را داشت، اما در مجموع دارای دستاوردهای بسیاری در جامعه کودکان و نوجوانان کاربر اینترنت بود.
این روزها همه ما می‌دانیم که نمی‌توان کودکان و نوجوانان را از دسترسی به دنیای مجازی و اینترنت محروم کرد و خواه ناخواه، آن‌ها راه‌های مختلفی برای دسترسی به این دنیای ناشناخته و پر تنوع دارند، بنابراین بهتر است توجه خود را روی آموزش استفاده صحیح از اینترنت برای کودکان متمرکز کنیم.
اهمیت آموزش استفاده از اینترنت به کودکان
ذهن کودکان پاک و بی‌آلایش است، مانند صفحه سفید کاغذی که هنوز هیچ چیز روی آن نوشته نشده است. بنابراین توجه والدین به آموزش کودکان در زمینه کار با فناوری و بخصوص فضای مجازی اینترنت، امری مهم و اجتناب‌ناپذیر است.
در بسیاری از کشورهای پیشرفته، سالیان درازی است والدین به کمک نرم افزارهای ویژه‌ای، فعالیت کودکان خود را در اینترنت کنترل و حتی ورود به برخی وبسایت‌ها را با ایجاد رمز عبور روی آن ها، برای کودکانشان ناممکن می‌کنند.
اما در کشور ما، والدین – کم و بیش- از توجه به این موضوع بدیهی و مهم غافل مانده‌اند و کودکان معصوم خود را بدون همراهی و بدون هیچ گونه محافظتی، تنها در فضای مجازی رها کرده‌اند، در حالی که این والدین اگر در یک فروشگاه بزرگ همراه کودکانشان بروند، لحظه‌ای دست وی را رها نمی‌کنند و چشم از او برنمی‌دارند که مبادا کودک گم بشود.
این شرایط در فضای مجازی نیز وجود دارد، والدین باید هنگام حضور کودکانشان در فضای مجازی، همگام و همراه آن‌ها باشند و لحظه‌ای دست آن‌ها را رها نکنند، زیرا در فضای مجازی، حتی اگر هیچ فرد بیماری کمین نکرده باشد، باز هم خبرها، تصاویر، ویدیوها و در مجموع مطالب نامناسب سن کودکان وجود دارد.
چگونه به کودکان آموزش دهیم؟
والدین باید در گام نخست با استفاده از نرم افزارهای فیلترینگ خانگی که توسط پلیس فتا ارائه می‌شود، دسترسی کودکان خود را در اینترنت محدود کنند.
در گام دوم والدین باید در فضای مجازی، همواره همراه کودکان خود باشند و اطلاعات و دانش خود را درمورد فضای اینترنت و چگونگی استفاده از آن بالا ببرند و کودک خود را مطمئن کنند که آگاهی آنان از فضای مجازی کافی و کامل است.
در گام بعدی، والدین باید به کودکانشان یاد بدهند که هیچ یک از اطلاعات شخصی خودشان را مانند؛ نشانی، شماره تلفن و سایر موارد مشابه را در فضای مجازی منتشر نکنند و با شخص غریبه‌ای به کمک ایمیل ارتباط برقرار نکنند. همچنین باید کودکان یاد بگیرند، اگر لازم است برای خرید اینترنتی یا موارد مشابه، اطلاعات شخصی خود را در فرمی وارد کنند، حتماً با حضور و تأیید والدین خود این کار را انجام دهند.
در پایان لازم است، والدین کودکان، صفحه خانه همه سیستم‌های متصل به اینترنت منزل خود را روی جست و جوگرهای مخصوص کودکان تنظیم کنند و نشانی چندین وبسایت جامع مخصوص کودکان را به آن‌ها یاد بدهند تا کودکان برای رسیدن به مقصود خود مجبور به جست و جوهای مختلف در اینترنت نباشند و چنانچه وبسایت‌های غیرمجازی مشاهده کردند، برای امنیت فرزندان خودشان هم که شده، وبسایت را در سایت پلیس فتا گزارش دهند.
نظر شما