قدس آنلاین- تعرفه ورود اسباب‌بازی به کشورمان بسیار پایین است به طوریکه قیمت بالای تمام شده اسباب‌بازی داخلی، توان رقابت با قیمت پاین اسباب‌بازی وارداتی به‌ویژه چینی را ندارد. این در حالی‌ست که صنعت اسباب‌بازی در کشور در سال‌های اخیر تقویت شده است و شاهد رشد تولیدات در این عرصه بوده‌ایم اما این محصولات به دلیل ضعف در نظام توزیع، توجیه اقتصادی برای تولید انبوه ندارد. چرا مشتری، اسباب‌بازی ایرانی را نمی‌بیند و در شبکه توزیع، اسباب بازی‌های خارجی بیشتر دیده می‌شود؟ آیا راه حل بالا بردن تعرفه ورود اسباب‌بازی به کشور است؟
علیرضا صابری کلجاهی، طراح و تولید کننده اسباب‌بازی به خبرنگار ما می‌گوید: مهمترین مشکل ما واردات است، طبق گزارشی که داشتیم طی این هفت ماه بالغ بر چند میلیون دلار واردات اسباب‌بازی انجام شده که بایستی این ورود کمتر شود تا اسباب‌بازی‌هایی که امکان تولید در داخل را دارند، حمایت شوند. ضمن اینکه واردات اسباب‌بازی نوعی تهاجم فرهنگی است.
وی با بیان اینکه باید توزیع کنندگان قوی در سراسر کشور وجود داشته باشند، خاطرنشان می‌کند: برای اینکه شبکه‌ای قوی بین سه ضلع طراحی، تولید، توزیع داشته باشیم باید سیستم جامعی باشد تا این سه ضلع را به هم متصل کند اما چنین نیست. او ادامه می‌دهد: صنف اسباب‌بازی در کشور نداریم و طراحان و تولیدکنندگان اسباب‌بازی تحت پوشش بیمه نیستند، درواقع هیچ نهادی وجودی ندارد که از تولیدکنندگان بازی حمایت کند.
به باور صابری، باید پژوهشگاه اسباب‌بازی داشته باشیم تا رابطه بین طراح، تولیدکننده و توزیع کننده تقویت شود. مجموعه‌ای که حامی طراحان اسباب‌بازی باشد، نیازهای کشور را شناسایی و به طراحان منتقل کند تا بتوان متناسب با نیاز جامعه، اسباب‌بازی تولید کرد متأسفانه چنین ساختاری در کشور ما وجود ندارد.
دلیل کاهش تعرفه واردات
مناف یحیی‌پور، مشاور مدیرعامل و معاون پیشین تولید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشور معتقد است: به سختی می‌توان گفت که صنعت اسباب‌بازی در کشورمان داریم.
او به خبرنگار ما می‌گوید: تعرفه واردات اسباب‌بازی چند سال پیش کاهش پیدا کرد زیرا وقتی تعرفه بالا باشد، قاچاق اسباب‌بازی به‌صرفه‌تر است ولی با کاهش تعرف، راه بر واردات قانونی را باز می‌شود و نظارت بر واردات را تقویت می‌کند، اگر سخت‌گیری بیشتر شود و تعرفه‌ها بالاتر باشد، قاچاق اسباب‌بازی بیشتر می‌شود و هیچ نظارتی از نظر فرهنگی و استانداردهای بهداشتی وجود نخواهد داشت.
او با بیان اینکه صنعت اسباب‌بازی، صنعت نوپایی هست و برخی هم می‌گویند شبه صنعت است، توضیح می‌دهد: توان تولیدی ما فعلاً ضعیف است. همچنین به این دلیل که روی مصرف محصولات این حوزه فرهنگ‌سازی نشده، استقبال از تولیدات داخلی خوب نیست. از سوی دیگر تولیدکننده‌های خارجی با تیراژ بالا تولید می‌کنند و قیمت تمام شده برایشان ارزان می‌شود.
یحیی پور ادامه می‌دهد: گاهی تکنولوژی تولید یک اسباب‌بازی خاص را داریم و آن را تولید می‌کنیم اما می‌بینیم که وارداتی آن ارزان‌تر است. ضمن اینکه مصرف کننده ایرانی هم با این نگاه که اسباب‌بازی خارجی جذاب تر است و با این تصور که کالاهای خارجی مرغوب تر است به آنها گرایش پیدا می‌کند.
رشدی نامتناسب با نیاز
یکی دیگر از مشکلات پا نگرفتن صنعت اسباب‌بازی در کشورمان، ضعف در فناوری‌های روز این صنعت است. یحیی‌پور می‌گوید: در حال حاضر توان تولیدی ما جوابگوی بازار ما نیست و سرمایه‌گذاری و حمایت جدی‌تری را می‌طلبد. هم حمایتی از جهت دانش و فناوری و هم سرمایه‌گذاری در این عرصه برای ایجاد و توسعه بازارهای مصرف اسباب‌بازی در داخل کشور.
به باور او، صنعت اسباب‌بازی در یکی دو دهه اخیر رشد مشهودی داشته است ولی این رشد با نیاز ما خیلی تناسبی ندارد.
مشاور مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اشاره به پایین بود سرانه اسباب‌بازی در کشورما خاطرنشان می‌کند: سرانه مصرف اسباب‌بازی در دنیا حدود ۳۵ دلار در سال است که در کشورهای پیشرفته این رقم، ۳۵۰ دلار می‌رسد در حالیکه در کشور ما در بهترین برآورد این سرانه به ۵ دلار در سال می‌رسد.
یحیی پور معتقد است: این موارد باعث شده که توان تولید داخلی ما آن‌طور که باید رشد نکند در حالیکه اگر در صنعت اسباب بازی، تولید کننده حمایت شود و سرمایه‌گذاری کنیم جزو محورهایی هست که به اقتصاد مقاومتی کمک می‌کند یعنی به کشورهای همسایه صادرات داشت و با تقویت تولید داخلی، میزان واردات را کم کرد. هنوز این حمایت‌ها به شکل قوی ظاهر نشده است و یکی از دلایلش این است که در فرهنگ ما، چه از سوی مردم و چه از سوی مسئولان اسباب‌بازی خیلی جدی گرفته نشده، نه بعد اقتصادی آن جدی گرفته شده و نه بعد فرهنگی آن که این بی‌توجهی به ما لطمه خواهد زد.
طرح ساماندهی صنعت اسباب‌بازی
یحیی پور با اشاره به فعالیت شورای نظارت بر اسباب‌بازی عنوان می‌کند: این شورا صرفا در حد نظارت اولیه، ثبت طرح‌ها و دادن مجوز تولید و واردات عمل می‌کند، توان و اختیاری ندارد که از تولیدکنندگان اسباب‌بازی حمایت جدی کند.
او اضافه می‌کند: البته کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در دوره جدید، به دنبال طرح ساماندهی صنعت اسباب‌بازی است. اسناد اولیه آن تدوین شده و در حال بازنگری است. امیدواریم امسال کمیته‌های تخصصی آن شکل بگیرد و این اسناد را به اسناد عملیاتی تبدیل کند.
به باور وی، اگر این طرح به سامان برسد، بعد حمایتی دارد و باعث تقویت توان آموزشی و پژوهشی در صنعت اسباب‌بازی می‌شود. طرح همه جانبه‌ای که استانداردهای لازم را دارد تا خانواده‌ها با آرامش خاطر بیشتر اسباب‌بازی مناسب را برای بچه‌هایشان تهیه کنند.
به گفته یحیی پور اگرچه این استانداردها را داریم ولی به حد کافی نیست و در مورد اجرای آن دچار پراکندگی هستیم ولی اگر طرح ساماندهی صنعت اسباب‌بازی اجرا شود هم توان علمی، فناوری و برنامه‌ای دارد و هم استانداردها را برای سلامت کودکان، تعریف و اجرا می‌کند، ضمن اینکه جلوگیری از قاچاق اسباب‌بازی هم بسیار مهم است که اجرای این طرح می‌تواند ما را به نقطه روشنی برساند
نظر شما