قدس آنلاین-گروه استان ها-حسین سپاهی: برخی از مردم بر این باورند این تصمیم اشتباه میتواند کشاورزی و قنوات را از بین ببرد و آب شرب شهر و روستاهای حومه سراوان را به تنش و بحران بکشاند.
۲ دهه خشکسالی
محمد نور ارباب یکی از نمایندگان قنوات سراوان در گفتوگو با خبرنگار ما میگوید: دو دهه خشکسالی در کشور بخصوص در شهرستان مرزی سراوان برخی از قنوات و باغات و نخیلات را خشک کرده و با بحران کمآبی مواجه هستیم.
وی میافزاید: متأسفانه مسئولان و متصدیان شهرستان سراوان بدون کارشناسی بهصورت سلیقهای میخواهند از دشت ممنوعه شمسآباد از سه حلقه چاه عمیق که در ۴۰کیلومتری سراوان و ۱۵کیلومتری گشت حفرشدهاند، برخلاف قانون و عرف محل و حقوحقوق مردم و کشاورزان سراوان آب ۳۲ روستا را تأمین کنند.
مسئولان تصمیم دارند در دشت ممنوعه شمس آباد سه حلقه چاه عمیق حفر کنند که در صورت حفر این چاه ها ۸ قنات باقی مانده و آب شرب سراوان خشک و باغات و نخیلات از بین خواهند رفت وی میگوید: اگر چنانچه این چاهها حفر و آب این روستاها از دشت شمسآباد تأمین شود، صد درصد ۸ قنات باقیمانده و آب شرب سراوان خشک خواهد شد و باغات و نخیلات از بین خواهند رفت.
محمد نور ارباب ادامه میدهد: جای تعجب و تأسف است که مسئولان به خاطر تأمین آب شرب این ۳۲ روستا، میخواهند دو هزار هکتار زمین کشاورزی زیر کشت از بین برود و صدها کشاورز بیکار شوند.
وی به تبعات خشک شدن زمینهای کشاورزی منطقه اشاره میکند و خطاب به مسئولان میگوید: جوابگوی کشاورزانی که بیکار و سربار جامعه میشوند و چهبسا به خاطر بیکاری مبتلابه اعتیاد، قاچاق و خانهنشین و محتاج لقمه نانی خشک شوند، را چه کسانی خواهند داد؟
محمد نور ارباب بیان میدارد: مردم سراوان در روز عید قربان در عیدگاه مرکزی اعتراض خود را در رابطه تأمین آب شرب ۳۲روستا از دشت شمسآباد اعلام کردند و از درویش نارویی فرماندار و رئیس شورا تأمین سراوان خواستند که به این اقدام نسنجیده تجدیدنظر کرده و اجازه ندهند که دو هزار هکتار زمین و باغات و نخیلات و ۸ رشته قنات خشک و صدها جوان و کشاورز بیکار شوند.
سفرهای که برای همسایگان پهن است
محمد نور ارباب یکی از نمایندگان قنوات سراوان میگوید: در شهرستان سراوان دو دشت پر آب که آبهای سراوان بر این دو دشت سرازیر و از سفرههای زیرزمینی خوبی برخوردارند؛ یکی شمسر در بخش بم پشت و دیگری دشت مک سوخته در بخش جالق است که متأسفانه تمام آبهای این دو دشت به پاکستان سرازیر و در آنطرف مرز پاکستانیها به نحو احسن از این آبها برای کشاورزی استفاده میکنند.
ارباب میپرسد: چرا مسئولان و متصدیان از این دو دشت پر آب، آب شرب این روستاها را تأمین نمیکنند؟ و آیا بهتر نیست آبی که از مکسوخته و شمسر به پاکستان سرازیر است را با اجرای پروژههایی مهار کنند.
وی میگوید: برای احقاق حق مردم به مقامهای ذیصلاح قضایی، استانی و کشوری شکوائیه تنظیم و تسلیم کردهایم. همچنین مردم و کشاورزان بخصوص ۱۲ سرپرست این قنوات از درویش نارویی فرماندار سراوان و آیتالله سلیمانی امامجمعه زاهدان و استاندار سیستان و بلوچستان خواستار شدند که اجازه ندهند که دو هزار هکتار زمین کشاورزی باغات و نخیلات خرما و ۸ قنات، که با کمبود آب شرب مواجه هستند، از بین بروند.
پیگیری میکنیم
فرماندار سراوان در این رابطه میگوید: ۱۵میلیارد تومان برای تأمین آب شرب ۳۲روستا در سراوان که با مشکل کمبود آب شرب مواجه هستند، مصوب شده است.
درویش نارویی اظهار میکند: موضوع را طبق قانون پیگیری خواهم کرد.
تهدید جدی
دبیر اجرایی خانه کشاورز هم به نمایندگی از کشاورزان سراوان طی نامهای خطاب به سرپرستی روزنامه قدس در جنوب سیستان و بلوچستان نوشت: با توجه به خشکسالیهای مکرر در دو دهه اخیر در ایران بخصوص در جنوب شرق کشور، آبهای زیرزمینی و سفرههای آبی و آب بیشتر قنوات و چاههای کشاورزی به حداقل رسیده یا کاملاً خشکشده و تهدید بزرگی برای کشاورزی و آب شرب منطقه سراوان به وجود آمده است.
مردم زحمتکش و کشاورزان این شهرستان نگران بدتر شدن وضعیت آب هستند. باوجوداین امر متأسفانه باز دولتمردان در حال انتقال آب از دشت شمسآباد به روستاهای پاییندست میباشند و در قالب پروژه آبرسانی میخواهند افزون بر دو هزار هکتار زمینهای کشاورزی را بخشکانند و حداقل درآمد کشاورزان را از بین ببرند و ۲۰هزار بهرهبردار کشاورزی را با مشکل مواجه کنند.
عبدالغنی نورایی در این نامه تأکید کرده است: نسبت به این موضوع کارشناسی دقیقتر صورت گیرد و بهجای درست کردن ابرو چشم مردم را کور نکنند.
همچنین در این نامه به دشت شمسر در بم پشت و دشت مکسوخته در جالق که هردو هممرز با پاکستان هستند، اشاره و خواستهشده که از آبهای سرازیر شده به این کشور باید بهرهبرداری شود درحالیکه متأسفانه هیچگونه اقدامی از طرف مسئولان ذیصلاح در رابطه با این آبها صورت نپذیرفته است.
مسئولان تجدیدنظر کنند
مردم سراوان بر این باور هستند که این طرح انتقال آب از دشت ممنوعه شمسآباد به دهک و اسفندک سبب افزایش بحران بیآبی و خشکسالی میشود و از مسئولان انتظار دارند در این زمینه چارهاندیشی و از این پروژه تجدیدنظر کنند.
بحران آب ماجرای عجیبی شده است. آنهم به خاطر زوایای گوناگون پیدا و ناپیدایش؛ تا جایی که کم مانده بر سر آب مانند گذشتهها دعواها راه بیافتد که چندان دور از انتظار نیست!
نظر شما