مطالعات جدید نشان می‌دهد مکانیسم دفاعی بدن در برابر میکروب‌ها در ساعات مختلف روز، کم و بیش متغیر است و فعالیت یکنواختی ندارد.

نتایج مطالعات پژوهشگران دانشگاه مک گیل مونترال که در نشریه Scientific Reports به چاپ رسید، ثابت می‌کند زمان ورود عامل بیماری زا به بدن با شدت وخامت بیماری بی‌ارتباط نیست.

این بررسی درباره بیماری لیشمانیا؛ که انسان و بسیاری پستانداران از جمله سگ را مبتلا می‌کند، صورت گرفت. این بیماری که ممکن است در پوست یا دیگر اندام‌های درونی بروز کند ناشی از عملکرد تک یاخته‌های متحرکی از گروه تریپانوزوماتیدهاست. تک یاخته‌ها، سلول‌های بسیار پیچیده‌تر از باکتری‌ها هستند که از طریق نیشِ گونه هایی از حشرات و پشه‌ها بخصوص هنگام شب منتقل می‌شود. هر سال بیش از یک میلیون نفر در دنیا بخصوص در نواحی استوایی به این بیماری آلوده می‌شوند که بسیاری فوت کرده یا از عوارض آن حتی پس از درمان رنج می‌برند.

پژوهشگران کانادایی انگل بیماری را به موش‌های آزمایشگاهی منتقل کرده سپس واکنش ایمنی و سرعت تهاجم انگل‌ها را بررسی کردند. آن‌ها متوجه شدند این پارامترها تحت تأثیر ساعتی که به بدن موش وارد شده‌اند بسیار متغیرند و مکانیسم دفاعی در برابر میکروب‌ها در ساعات مختلف روز فعالیت متفاوتی دارند.

عجیب‌تر آنکه عفونت انگلی در اواخر روز و غروب مؤثرتر است، درست زمانی که سیستم ایمنی بدن در فعال‌ترین و قوی‌ترین حالت قرار دارد. پژوهشگران بر این باورند که ورود انگل نوعی فرایند التهابی را ایجاد می‌کند و سلول هایی مانند نوتروفیل‌ها و ماکروفاژها به مقابله با این حالت می‌پردازند اما انگل از این فرصت سوء استفاده کرده و در جای دیگر به فعالیت می‌پردازد.

پژوهشگران دانشگاه کمبریج نیز سال گذشته ثابت کردند که عفونت ناشی از ویروس تبخال به ساعت بیولوژیک سیستم ایمنی وابسته است اما این نخستین بار است که چنین فرایندی در مورد انتقال توسط پشه اثبات می‌شود. شناخت بهتر این مکانیسم قطعاً می‌تواند به درمان‌های مؤثر و نوین کمک کند.

www.Le Figaro.fr