قدس‎آنلاین- گروه استان‎ها، اکبر بابایی‎مفرد؛ بیش از ۴۰سال است که کمربند سبزی دورتادور خرم‏ آباد تنیده شده است، می‏ توان هدف از احداث این کمربند سبز را جلوگیری از پدیده‎ زمین‎خواری، کنترل سیلاب ‏هایی که تهدیدی جدی برای ساکنین دامنه کوه‏های مشرف به شهر خرم‏ آباد محسوب می‏ شوند، جلوگیری از ریزش سنگ‏ها و مهم‏تر از همه، ایجاد یک ریه‎ تنفسی برای شهر عنوان کرد، حالا بعد از گذشت سالیان متمادی این درختان ریشه در دل خرم ‏آباد دوانده ‏اند و نمایی زیبا به این شهر بخشیده‏ اند اما متأسفانه چند سالی‏ است که به دلیل کم‎توجهی، شمار این درختان تنومند هر روز کم و کم‏تر می‏ شوند.

شاید برخی درختان به خاطر آتش‎سوزی و برخی ناشی از آفات خشک شده باشند اما عمده خشکیدگی این درختان کم توجهی‏ هایی‏ است که از سوی سازمان پارک ‏ها و فضای سبز شهرداری متوجه آن‏ها شده و آن‏ها را به مرز نابودی کشانده است.

شهرداری که چندسالی‏ است تمام توان خود را به توسعه فضای سبز در اقصی نقاط شهر معطوف کرده است به شرطی که برنامه مدون و آینده ‏داری در این زمینه طراحی شده باشد اقدامی پسندیده و قابل تحسین خواهد بود اما با اتفاقاتی که برای کمربند سبز شهر رخ داده است می‏ بینیم که توجه بیش از حد به یک موضوع سبب فراموش شدن وظیفه ذاتی شهرداری در حفظ و نگهداری دیگر داشته‏ های ارزشمند شهر شده است.

با نگاهی اجمالی به وضعیت اسفناک درختان کاج تنومند در حاشیه بام خرم‏ آباد به هیچ وجه نمی‏ توان این موضوع را خوش‎بینانه توصیف کرد، شاید خشک شدن و قطع درختان با اهدافی خاص در دستور کار شهرداری و شورای شهر قرار گرفته باشد چرا که اگر غیر از این بود می ‏بایست تا به حال چاره ‏ای برای درد درختان رو به زوال دامنه بام اندیشیده می‏ شد، بی‎توجهی و رها کردن و نابودی این درختان تنها در سایه بی‎مهری مسئولین شهر خرم‏ آباد رقم خورده است و با تجربه‏ ای که از مسئولین شهری بر جای مانده است، پیش‎بینی می‏ شود در این دوره از عمر شهرداری و شورای شهر نیز همین رویه ادامه داشته باشد.

با مشاهده وضعیت نامناسب این درختان در ورودی دو طرف بام خرم ‏آباد ذهن هر مسافر و رهگذر و بیننده ‏ای به سوی خشک شدن درختان این مکان تفریحی و گردشگری نیز کشیده می‏ شود و این موضوع می ‏تواند عواقب ناخوشایندی برای خرم ‏آباد که می‏ خواهد به‎عنوان مقصد گردشگری مطرح شود، به دنبال داشته باشد، اگر چه شهرداری همواره شعار تبدیل خرم ‏آباد از معبر به مقصد گردشگری را دنبال می ‏کند اما در سوی دیگر این شعارهای تبلیغاتی تنها مقصر خشکیدگی درختان شهر هستند.

حفاظت از درختان کاج ۴۰ ساله از گذشته تا به حال جز وظایف پیش پا افتاده و بدیهی سازمان پارک ‏ها و فضای سبز شهرداری بوده اما هیچ‎کس تا به حال انگشت اشاره خود را به سمت شهرداری و شورای شهر خرم ‏آباد نشانه نرفته است، ای کاش شهردار و اعضای شورای شهر دقایقی از وقت خود را در لابلای این کاج ‏های بلند و تنومند سپری می ‏کردند تا متوجه شوند که بی‎توجهی و رهاسازی و البته دوری جستن از وظیفه‎‎ ذاتی خود این وضعیت اسفناک را رقم زده است، هرچند هتل شهرداری همسایه دیوار به دیوار این درختان بخت برگشته است. هتلی که محلی برای استراحت و بعضاً برگزاری جلسات تکراری شهرداری و اعضای شورای شهر است اما این روزها همین همسایگان نه درد همسایه خود را می ‏بینند و نه صدای زجر‏های نابودی ‏اش را می ‏شنوند، مسئولین شهر نه چندان خرم و آباد ما هتل شهرداری را فقط جایی برای مناسبات سازمانی می ‏بینند.

درختانی که در شیب منتهی به کوی علی آباد، سنگ نبشته، هتل شهرداری و مهم‏تر از همه مکان فعلی شورای شهر واقع شده ‏اند و فاقد هرگونه جوی آب بوده و لوله ‏کشی آب هم ندارند، چطور بدون وجود آب می ‏توانند سرسبز و زنده بمانند.

با کمی دقت در لابلای درختان تنها اقدام در خور توجه شهرداری قطع کردن درختان خشکیده‏ای است که در اثر بی‎توجهی به این حال و روز مبتلا شده‏ اند، حالا که قطع شدن درختان خشکیده زیر نظر شهرداری انجام می‏ شود پس نمی‏ توان گفت که مسئولین شهری از وضعیت خشکیدگی درختان اطلاعی ندارند، تنها می ‏توان به این نتیجه رسید که بی‎تدبیری و بی‎توجهی شهرداری و شورای شهر سبب وقوع چنین اتفاق نامیمونی شده است.

از شهردار جدید شهر خرم ‏آباد تقاضا می‏ شود برای جلوگیری از نابودی درختان تنومند که قدمت آن‏ها به ۴۰ سال می‏ رسد، چاره ‏ای جدی بیاندیشد، اگر هم شهرداری و شورای شهر توان نگهداری از این درختان که ریه‎ تنفسی شهر محسوب می ‏شوند را ندارند توصیه می‏ شود مسئولیت حفاظت و نگهداری از آن‏ها را به منابع طبیعی واگذار کنند تا بلکه زیر نظر منابع طبیعی و در سایه لطف و کرم مسئولین زحمت‎کش بام اداره شوند بلکه از نابودی رهایی یابند.