به گزارش قدس آنلاین، نمایشگاه تخصصی ساخت تجهیزات صنعت نفت خوزستان امسال با حال و هوایی متفاوت تر از هر سال برگزار شد، حال و هوایی که ماهیت اصلی یک نمایشگاه تخصصی محور است. تحولی متفاوت رقم خورده بود، تولید کننده و مصرف کننده در کنار هم و در تعاملی رو به سازندگی...

در این اوضاعی که سیاست های اقتصادی نامناسب و تکانه های ناشی از تحریم های خارجی، هر تولید کننده صنعتی را گوشه ی رینگ قرار داده اما تولید کنندگان و سازندگان تجهیزات و تأسیسات صنعتی و نفتی در این اوضاع کمرشکن، قد عَلَم کرده و از سراسر ایران به این نمایشگاه آمدند تا در فستیوال سازه ها و تولیدات خود در محضر مصرف کنندگان بزرگی چون ملی حفاری، مناطق نفت خیز، پتروشیمی ها و پالایشگاه ها عرض اندام کنند و در این فضای پسابرجامی، اتحادی استراتژیک را رقم بزنند.

تولید کنندگان در این نمایشگاه از حمایت محدود دولت گفتند و از این که باید به داشته ها و توان خود تکیه کنند و دیگر خیلی چشم انتظار حمایت های دولت نباشند.

آنها که برخی کارخانه ها و شرکت هایشان  به طور تقریبی با ظرفیتی معادل ۳۰ درصد ظرفیت واقعی خود فعال هستند، با مشکلات زیادی مواجه اند اما با دانش و فناوری روز، زحمت زیاد و بار اقتصادی سنگین باز هم اعلام موجودیت می کنند و در صورت عدم توجه جدی و نبود نگاه بلند مدت مدیران و حاکمان و دولتمردان بالادستی  و ادامه روند سیاست گذاری های نادرست، قطعا به سرنوشتی همچون ورشکستگی، از دست دادن نیروی کار، افزایش بیکاری در جامعه، کاهش کالای تولید داخل و حذف شدن بسیاری از صنعت و در نهایت دوباره طی شدن مسیر آزموده و تا نیمه آمده کهنه کاران، از سوی تولیدکنندگان جدید دچار می شوند.  

البته نگاه مثبت و امیدوارانه تولید کنندگان در این نمایشگاه و سخنان مدیران شرکت های بزرگ نفتی و صنعتی مبنی بر تعامل با تولیدکنندگان بی سابقه و جای امیدواری بود.  

تولیدکنندگان گفتند حتی اگر این تعامل و نیمچه توجه به تولید داخل به دلیل شرایط تحریم است باز هم باعث می شود چرخ صنعت بچرخد  و تولید داخل مورد استفاده قرار بگیرد و البته به افزایش کیفیت تولید هم منجر می شود.

حال اگر دولت یک بسته حمایتی را برای تولید کنندگان حوزه صنعت در قالب تسهیلات بانکی با سود پایین، کاهش مالیات های سنگین و تلطیف کردن قوانین مبنی بر معوقات بیمه ها و بانک ها که معضل اصلی تولیدکنندگان داخلی است، ارائه دهد قطعا باعث ایجاد صنعت رقابت پذیر می شود و یک توسعه پایدار صنعتی را شاهد خواهیم بود اما اگر شرکت های بزرگ کارفرمایی بخواهند برای سال های آینده فعالیت خود، مناقصات را به گونه ای برگزار کنند که نیاز خود را از کالاهای خارجی تامین کنند، تولید کننده داخلی با چه اطمینانی، سرمایه خود را برای بومی کردن و ساخت داخل محصولات استراتژیک و مورد نیاز کشور، سرمایه گذاری کند؟ و اگر سرمایه گذاری کنند و مسیر سخت تولید را به جان بخرند، با توجه به این که کشورهای صنعتی جهان مسیر صنعتی شدن را در دوران انقلاب صنعتی یعنی قرن هجدهم طی کرده اند و  بی نیاز از تولیدات داخلی ایران هستند؛ این تولیدکنندگان، ساخت و تولیدات خود را به کجا عرضه کنند؟

هر چند قانونی مبنی بر غیر قانونی بودن خرید کالاهای خارجی _ که نمونه آن در داخل تولید می شود_ از سوی مدیران بالادستی نوشته شده اما برخی شرکت های بزرگ از این قانون سر باز می زنند که امیدواریم با توجه به این تعامل شکل گرفته بین دولت و تولید کنندگان داخلی و آرزوی دشمنان و غول های اقتصادی_ صنعتی جهان به شکست صنعت ایران،  همه شرکت های بزرگ دست به دست هم، همان اتحاد استراتژیک را رقم بزنند تا با کمک تولید کنندگان داخلی، کشور به خودکفایی در حوزه صنعت برسد.

این نمایشگاه با همه رضایتمندیهایش به پایان رسید اما هربار که این شرایط برای خوزستان به وجود می آید، ‌ ناخواسته پای فرصت های گردشگری و چرخش چرخ اقتصاد گردشگری هم به میدان می آید اما مثل پای طاووسی می ماند که زیبایی اتحاد استراتژیک را خدشه دار می کند. صنعت توریسم مثل استخوانی، با هربار برگزاری نمایشگاه، گلو را زخم می کند  و نمی گذارد شکم اقتصاد خوزستان از تنوع سفره رنگینش سیر شود.

عملکرد ضعیف حوزه گردشگری در بحث هتلداری و همچنین عدم توجه به صنعت توریسم به گونه ایست که نبود زیرساختها برای به وجود آمدن چنین فرصت هایی، نه تنها باعث کاهش حضور شرکت ها از استانهای دیگر به خوزستان می شود بلکه نگاه گردشگران را از این استان باز می گرداند، در این مسیر هم استان نیازمند سیاستهای درست از سوی تصمیم سازان و تصمیم گیران ارشد استان بدون حب و بغض و بدون زدوبندهای سیاسی است.

به امید روزی که از تمام ظرفیت های خوزستان، بهره برداری مناسب شود و در چرخش چرخ اقتصادی، تسریع ایجاد شود...

یادداشت از: ثریازندیار