قدس آنلاین- باوجود گذشت حدود هفت سال از انقلاب مردمی در بحرین، رژیم آل‌خلیفه همچنان از عمل به مسئولیت‌های خود در قبال مطالبات مشروع و قانونی انقلابیون بحرینی طفره می‌رود و حتی بدیهی‌ترین حقوقشان را از آن‌ها سلب می‌کند. طبق آخرین اخبار و گزارش‌ها آل‌خلیفه برای ایجاد موجی از رعب و وحشت در صفوف مردم جهت منصرف ساختن آن‌ها از تداوم راه انقلاب، زندانیان سیاسی بحرینی را تحت شدیدترین مجازات‌ها قرار می‌دهد. از سوی دیگر، وضعیت جسمانی شیخ عیسی قاسم به دنبال ممانعت آل‌خلیفه از مداوای وی توسط پزشکان رو به وخامت نهاده است و مخالفان بحرینی نسبت به هرگونه اتفاق ناگوار برای وی هشدار داده‌اند.
درهمین ارتباط ویژه نامه بیت المقدس روزنامه قدس گفتگویی با شیخ «محمد خجسته» عضو ارشد جمعیت «الوفاق» اصلی ترین جریان مخالف حکومت در بحرین انجام داده‌ایم که مشروح آن را مطالعه می‌کنید:
اوضاع جسمانی شیخ عیسی قاسم که در اقامت اجباری به سَر می‌برد، رو به وخامت نهاده است. آیا آل‌خلیفه تعمّدا قصد جان شیخ عیسی را کرده است؟
شیخ عیسی قاسم پیش از آنکه تحت اقامت اجباری قرار گیرد از مشکلات قلبی و افزایش فشار و قند خون رنج می‌بُرد. به همین دلیل وی به صورت ماهانه حداقل دو بار تحت معاینات پزشکی قرار می‌گرفت. اما پس از قرار گرفتن شیخ عیسی تحت اقامت اجباری، رژیم آل‌خلیفه اجازه معاینه وی توسط پزشکان را نداده است. بنابراین، اگر امروز وضعیت جسمانی شیخ عیسی روبه وخامت نهاده است، علت اصلی آن ممانعت آل‌خلیفه از معاینه دوره‌ای وی توسط پزشکان است. پس از وخامت حال شیخ عیسی، آل‌خلیفه چاره‌ای جز صدور مجوز برای معاینه وی نداشت. پس از معاینه شیخ عیسی، پزشکان تشخیص دادند که وی دچار خونریزی داخلی از ناحیه معده شده و برای انجام معاینات بیشتر باید هرچه سریعتر به بیمارستان منتقل شود، چراکه شاید به عمل جراحی نیز احتیاج داشته باشد.
درهرصورت، واقعیت این است که رژیم آل‌خلیفه سیاست «مرگ تدریجی» را درقبال شیخ عیسی قاسم در پیش گرفته است. این رژیم با خونسردی و به صورت تدریجی قصد ترور شیخ عیسی را دارد. با توجه به وضعیت کنونی، جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری برای نجات شیخ عیسی باید وارد عمل شوند. اما امروز تنها خواهان معالجه شیخ عیسی نیستیم، بلکه به دنبال آزادی وی هستیم. اگر قرار باشد، شیخ معالجه شود و سپس بار دیگر تحت اقامت اجباری قرار گرفته و همان رفتارهای خصمانه سابق با وی انجام شود، این معالجه هیچ فایده‌ای برای ما نخواهد داشت.
امروز اخبار عادی‌سازی روابطاعراب با صهیونیست‌ها بیش از پیش مطرح می‌شود. آل‌خلیفه نیز در خط مقدم عادی‌سازی با تل‌آویو ایستاده است. ارزیابی شما دراین‌باره چیست؟
نه‌تنها رژیم آل‌خلیفه که سران دیگر کشورهای عربی نیز به سمت عادی‌سازی روابط با صهیونیست‌ها حرکت می‌کنند. درهر حال، وجود روابط تنگاتنگ میان کشورهای حاشیه خلیج فارس و رژیم صهیونیستی مسئله امروز و دیروز نیست. این روابط از دیرزمان وجود داشته است. البته اشکال مختلف این روابط در گذشته همواره به صورت پنهانی جریان داشته است. اما امروز در روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی ما شاهد یک تفاوت هستیم و آن، این است که روابط به صورت علنی و در برابر دیدگان همگان اتفاق می‌افتد.
سران کشورهای حاشیه خلیج فارس برای توجیه مناسبات مختلف خود با رژیم صهیونیستی و اقناع افکار عمومی به لزوم وجود اینگونه روابط، یک دشمنی فرضی برای خود خلق کرده‌اند؛ دشمنی به نام جمهوری اسلامی ایران. سران عربی به خوبی می‌دانند که ملت‌هایشان هیچگونه رابطه با رژیم صهیونیستی را برنمی‌تابند و با آن به مخالفت برمی‌خیزند. درست به همین دلیل است که به یکباره از ایران به عنوان یک دشمن یاد می‌شود تا ملت‌ها نسبت به ضرورت رابطه با تل‌آویو برای مواجهه با دشمن مشترک قانع شوند.
طی سال‌های اخیر و در راستای همین پروژه اتهامات زیادی به ایران زده شد. به ملت‌های مسلمان اینگونه القاء کردند که ایران حامی تروریسم است و قصد نابودی اهل‌تسنن را دارد. آن‌ها ملت‌هایشان را اینگونه فریب داده‌اند که ما برای مقابله با تهدیدات ایران به حمایت‌های رژیم صهیونیستی احتیاج داریم. بنابراین، افکار عمومی مخالف عادی‌سازی روابط با تل‌آویو هستند؛ درغیر این صورت، آل‌خلیفه برای اقناع آن‌ها از سیاست توسل به «دشمن فرضی» بهره‌برداری نمی‌کرد.
وزیر خارجه بحرین، قطر را به دخالت در امور این کشور متهم کرده است. این درحالی است کهآل‌خلیفه پیشتر ایران را عامل هرج‌ومرج در بحرین معرفی می‌کرد. علت این «دوگانگی در مواضع» چیست؟
ما در بحرین به اینکه آل‌خلیفه مسئولیت اقدامات نسنجیده خود را روی دوش دیگران بیندازد، عادت کرده‌ایم. تا دیروز، ایران دشمن آل‌خلیفه بود. امروز قطر نیز به صفوف دشمنانشان اضافه شده است. این‌ها دادوقال‌های باطل و بیهوده از سوی رژیم آل‌خلیفه و تنها یک بازی برای فریب افکار عمومی است. البته نباید از این واقعیت چشم پوشید که این بازی‌ها دیگر بر ملت‌ها پوشیده نیست. همه می‌دانند که آل‌خلیفه برای توجیه سیاست‌های خود به چه ابزاری متوسل می‌شود. روزگارِ اینچنین بازی‌هایی به سر آمده است.
مقامات رژیم آل‌خلیفه به جای اینکه با معارضان و احزاب و گروه‌های مخالف خود بر سر میز مذاکره نشسته و کشور را از وضعیت بحران خارج کنند، به دیگران اتهام‌زنی می‌کنند. این همان سیاستی است که درست درقبال معارضان داخلی نیز پیاده می‌شود. آل‌خلیفه معارضان را به جاسوسی برای دستگاه‌های خارجی متهم می‌کند. درهر حال، تا دیروز مقامات آل‌خلیفه عنوان می‌کردند که قطر متحد استراتژیک آنهاست و هیچ چیز جز خیر و نیکی از آن ندیده‌اند. اما امروز به یکباره آن را حامی تروریسم معرفی می‌کنند. مشخص است که این یک بازی است.
نیروهای عربستان سعودی از سال ۲۰۱۱ برای سرکوب انقلابیون به بحرین اعزام شدند. ریاض مدعی است که در بحرین از مشروعیت حمایت می‌کند. آیا این توجیه مورد قبول افکار عمومی است؟
زمانی که در سال ۲۰۱۱ عربستان سعودی دخالت نظامی خود علیه انقلابیون در بحرین را کلید زد، این کشور را تحت اشغال خود درآورد. اکنون نیز ما معتقدیم که بحرین تحت اشغال عربستان سعودی است. درحال حاضر، تمامی تصمیماتی که برای مقابله با انقلابیون بحرینی اتخاذ می‌شود، در اتاق‌های فکر عربستان طراحی می‌شوند. سعودی‌ها در قامت دفاع از مشروعیت در بحرین حاضر می‌شوند، حال آنکه خودشان دشمن اصلی مشروعیت ملت بحرین هستند.
من خطاب به مقامات سعودی می‌گویم که شما با دخالت نظامی خود در بحرین و همچنین با مداخلات بی‌جا در جزئی‌ترین تصمیم‌گیری‌های خاندان حکومتی آل‌خلیفه، به جنگ با مشروعیت مردم آمدید و نمی‌توانید ادعای حمایت از آن را داشته باشید. خاندان آل‌خلیفه در سایه سلطه‌جویی‌های آل‌سعود قادر به اتخاذ ساده‌ترین تصمیم‌گیری‌ها در کشور نیستند. عربستان به بحرین به چشم یک کشور تحت مستعمره و تحت اشغال خود می‌نگرد. بنابراین، اگر آل‌سعود به راستی حامی مشروعیت در بحرین است، بهتر است دخالت‌های نظامی و سیاسی خود در این کشور را هرچه سریعتر متوقف کند.
اتحادیه عرب سازمانی است که برای دفاع از حقوق ملت‌های عربی تشکیل شده اما در عمل هیچ گامی برای مردم بحرین برنمی‌دارد. دیدگاه شما در این زمینه چیست؟
بله درست است. در ظاهر اتحادیه عرب برای انجام چنین مسئولیت‌هایی تأسیس شد. اما با این حال، با کمال تأسف باید گفت که این اتحادیه امروز از رژیم‌های خودکامه و مستبد حمایت به عمل می‌آورد و هیچ توجهی به حقوق پایمال‌شده ملت‌های عربی ندارد. اتحادیه عرب از ظلم و ستم رژیم‌های مرتجع عربی علیه ملت‌هایشان حمایت می‌کند. درهیچ برهه‌ای از زمان شما نمی‌توانید موضع شرافتمندانه‌ای از سوی این اتحادیه در همنوایی با ملت‌ها بیابید.
هفته نامه بیت المقدس دوشنبه هر هفته ضمیمه روزنامه قدس منتشر می شود.
نظر شما