قدس آنلاین- به عنوان ایده پرداز برتر «سومین دوره جشنواره مشارکت ملی  گردشگری» که در سال۱۳۹۵ برگزار شد، تصمیم داشتم با دریافت جایزه خود «رستوران غذاهای صفوی» را راه اندازی کنم که این جایزه هنوز به دستم نرسیده و در اجرای این ایده موفق نشده‌ام.

ژاله ابراهیمی، ایده پرداز احیای غذاهای صفویه با بیان این مطلب می‌گوید:امروزه در کشورهای پیشرفته همسو با توجه به تاریخ سیاسی و نظامی جامعه خود بررسی تاریخ اجتماعی نیز مورد اقبال پژوهشگران است. درحالی که در کشور ما در این زمینه با کاستی هایی مواجه هستیم از این رو سعی کردم به عنوان دانش آموخته رشته تاریخ  و راهنمای گردشگری مقوله غذا را در فرهنگ ایرانی بررسی کنم بنابر این پروژه غذا در عصر صفویه  را  آغاز کردم که طی اجرای این طرح با دو رساله جامع در این زمینه آشنا شدم که غذاهای این دوره را همانند کتاب‌های آشپزی عصر ما آموزش داده‌اند.

این پژوهشگر تاریخ اجتماعی خاطر نشان می‌کند:حدود یک سال و نیم درکافه یکی از دوستان به طبخ غذاهای عصر صفوی مطابق دستورالعمل‌های همان دوره پرداختم، اما  این محل به دلیل گسترش فعالیّت خود دیگر فضایی برای ادامه سرو غذاهای صفوی نداشت و من به تدریس در حوزه گردشگری پرداختم. البته با تحصیل در دوره کارشناسی ارشد تحقق در مقوله احیای غذاهای ایرانی را ادامه دادم و به بررسی غذاهای عصر ساسانی، تیموری و دیگر ادوار پرداختم که به نتایج جالبی رسیدم. زیرا دریافتم بسیاری از غذاهایی که درکشور ما تهیه می‌شود در فرهنگ و تاریخ ما عمری دیرپا دارند. برای مثال رد پای غذایی به نام «جوش پره» را که هنوز در خراسان طبخ  می‌شود می‌توان در متون تاریخی پیشین همانند تاریخ بیهقی دید و البته این غذا در دوره‌های دیگر همچون تیموری و صفوی نیز طبخ شده است. به اعتقاد من مقوله فرهنگ غذایی همچنان در تاریخ ما قابلیت فراوانی برای تحقیق در عرصه‌های مختلف دارد. از همین رو در حال بررسی «نقش درآمدهای نفتی در عصر پهلوی در تغییر سبک فرهنگ تغذیه‌ای مردم  این دوره» هستم.

وی با اظهار ناخشنودی از ایجاد بی سروسامان رستوران‌ها و کافه هایی که به سرو غذاهای تاریخی می‌پردازند، می گوید:امروز شاهدیم مراکز مختلفی مدعی هستند که غذای عصر صفوی را عرضه می‌کنند که من با بررسی‌های دریافتم این غذاها به هیچ وجه تابع مستندات تاریخی نبوده و اصالت  غذاهای این دوره را ندارد.

ابراهیمی می‌افزاید: ایده آل من برای احیای غذاهای تاریخی؛ رستورانی است که بتوان گونه‌های مختلف این غذاها را چشید و معتقدم به دلیل وسعت و تنوع این غذاها ما می‌توانیم مکرر منوی رستوران خود را تغییر داده و ترکیبی از خوراکی‌های ادوار تاریخی کشور را عرضه کنیم.