قدس آنلاین- لایحه بودجه ۹۷ از موضوعاتی که در روزهای گذشته کلیات آن از سوی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. موضوعی که دولتی ها مدعی هستند با تصویب آن مطابق میل دولت این لایحه می تواند تحولات بزرگی را در اقتصاد ایران ایجاد کند. پایگاه خبری- تحلیلی «قدس آنلاین» در این زمینه با محمدرضا پور ابراهیمی رییس کمیسیون اقتصادی مجلس گفت و گویی انجام داده است که متن آن در ذیل می آید:

آقای دکتر بحثی که در روزهای اخیر و بعد ارائه لایحه بودجه ۹۷ به مجلس از سوی دولتی ها مطرح بوده این است که آقای روحانی در صحبت هایشان مدعی بودند اگر مجلس این بودجه را به تصویب برساند دولت خواهد توانست شعارهایش را عملی کند. به نظرتان چنین موضوعی تا چه حد می تواند مبتنی بر واقعیت های اقتصاد ایران باشد؟

البته شعارهای رئیس جمهور هر کدامش از یک اراده و خاستگاهی برخوردار است که هر کدام از این ها باید با اراده ای شکل بگیرد که اگر بخواهد عملیاتی شود متناسب با آن همه امکانات و شرایطش به وجود بیاد. فکر می کنم اینکه ما بیاییم و همه چیز را به بودجه گره بزنیم یک خطای راهبردی هست، هیچکس نمی تواند در کشور بپذیرد که آقای رئیس جمهور تمام شعارهای انتخاباتی اش را می خواهد در بودجه عملیاتی کند. سوال این است که آیا اصلا این ظرفیت در بودجه وجود دارد؟ موضوعیت بودجه سالیانه صرفا یک سال مالی است و حتی اگر  شکل بودجه را هم نگاه کنید حداکثر تغییرات بودجه ما نسبت به سال گذشته ۶ درصد است. ضمن اینکه تغییرات محتوایی بودجه نسبت به بودجه قبلی هم بسیار نا چیز است. یعنی بودجه منابع و مصارف مشخصی دارد و اصولا مشمول تغییرات جزئی است و خیلی نمی توان در آن تحول ایجاد کرد. لذا لایحه که دولت به مجلس ارائه کرده لایحه تحولی و لایحه ویژه ای نیست که بگوییم اگر این لایحه به تصویب رسید اتفاق خاصی در کشور رخ می دهد. لذا، این صحبت و اظهار نظر رئیس جمهور به نظر من نمی تواند اظهار نظر معقولانه ای باشد.

بحث دیگری که مطرح بود این است که دولت مدعی است در بودجه ۹۷ میخواهد پایلوت فقر ایجاد کند.

بییند پیشنهادی که در لایحه آمده این است که دولت از محل پرداخت یارانه نقدی خانوار ها هفت هزار میلیارد تومان را جدا کرده تا برای بحث کاهش فقر مطلق استفاده کند. تمام اختلاف ما با دولت این بوده که قانون هدفمندی برای ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی یک ظرفیت هست که استفاده از این منابع برای توسعه در حوزه های مختلف یکی از موضوعات ماست اما شما ببینید اصلا بحث اشتغال و بحث تولید، استفاده از یارانه در این حوزه کاملا فراموش شده و دولت به سراغ موضوع فقر مطلق رفته است. البته این اشکالی ندارد ریشه کنی فقر مطلق هم باید اتفاق بیفتد. اما این دلیل نمی شود که آنچه در قانون هدفمندی دیده شده است رعایت نشود.

یعنی این موضوع و نحوه مصرف یارانه ها در قانون دیده شده است؟

می توانیم پرداخت های نقدی و غیر نقدی را تعریف کرده و دولت اجازه انجام این اقدامات را داشته باشد. اما باید سرفصل هایی چون توسعه اشتغال یا پرداخت یارانه به بخش تولید توسط دولت رعایت شود در غیر این صورت می توان گفت بخشی از قانون زمین مانده و اجرا نشده است.

آقای دکتر سوال آخرم درباره ادغام بانک ها است. به نظرتان ادغام دو یا چند موسسه یا بانکی که خودشان دارای مشکل نقدینگی هستند می تواند مشکلی را حل کند؟ با توجه به اینکه الان برگزاری مجمع برخی بانک ها حدود شش ماه است که به تعویق افتاده است؟

ادغام بانک ها هم مثل ادغام شرکت ها بستگی به ظرفیت های بانک ها دارد، اگر بانکی با یک مجموعه یا بانک دیگر ادغام شود و بتواند تعداد شعبات و پرسنل شان را کاهش دهند خیلی مفید است و می توانند در بسیاری از هزینه هایشان صرفه جویی کنند که این خوب یا بد بودن این اقدام هم به کیفیت بانک، سپرده های بانک، سرمایه گذاران بانک، مالکین بانک بستگی دارد. لذا نمی توان به طور صفر و صدی به این موضوع نگاه کرد.