قدس آنلاین-حمله سایبری به بخش وسیعی از زیرساخت‌های مخابراتی ایران در روزهای گذشته و توقف فعالیت بسیاری از مسیریاب‌های اصلی شبکه تبادل اطلاعات، قاعدتاً چند روزی واکنش رسانه‌ای متولیان امر را موجب شده و به احتمال زیاد با برگزاری یکی دو همایش کشوری در باب ضرورت توجه به امنیت اطلاعات (در جایی مثل سالن همایش‌های برج میلاد) مشابه با بسیاری قضایای مهم دیگر به سرعت ختم به خیر خواهد شد!
در این میان، اما خوشبختانه (و یا شاید هم متأسفانه) تصویر منتشر شده از حکاکی پرچم آمریکا توسط هکرها در صفحه فرمان مسیریاب‌های مورد استفاده در حیاتی‌ترین شریان‌های اطلاعاتی کشور، برای همیشه در حافظه تاریخی ایرانیان باقی خواهد ماند و در کنار تصاویری چون بتن ریزی در قلب راکتور اراک، توافق ترجیحی پوشاک ایران و ترکیه، مدال افتخار برای امضای برجام، سند ۲۰۳۰ و ده‌ها تصویر عبرت آموز دهه اخیر قرار می‌گیرد تا پازل ناکارآمدی تکنوکرات‌های وطنی را کامل‌تر کند.
سال‌های متمادی است که عده‌ای در این کشور از لزوم کاهش هزینه‌های مادی چالش با نظام سلطه می‌گویند و ریشه حل مسائلی را که بیشتر خود متولی حل آن بوده‌اند! یارانه دادن سیاست خارجی به اقتصاد، تنش زدایی و تئوریزه کردن وابستگی ساختاری به نظام سرمایه داری معرفی می‌کنند.
از باب آزاداندیشی که به موضوع بنگریم، این گفت‌وگوها نه تنها ایرادی ندارد بلکه برای غنای ظرفیت‌های نهفته انقلاب اسلامی ضروری نیز هست، اما آنجای موضوع طنزآور و دردآور است که ببینید بیشتر فرصت‌های اقتصادی، سیاسی و دانشگاهی کشور در سالیان وسیع در اختیار این جریان بوده و حال که زنگ حساب برای مقایسه هزینه‌های سازش با هزینه‌های چالش فرارسیده، نه تنها کسی پاسخگو نیست، بلکه این انقلاب و نظام است که باید برای از «گل در آوردن پیل از حرکت افتاده» حاکمیت آقایان، دنبال ماشین مناسب هم بگردد!
اینجا جای طلبکار و بدهکار کلاً عوض شده، «مدیران دائمی حل بحران» در اقتصاد و سیاست ایران شده‌اند تئوریسین‌های بررسی ابرچالش‌های حوزه اقتصاد و سیاست و «مشاوران همیشه ارشد نهادهای دولتی» شده‌اند مدعی کشف «بحران ها» و اعلام خطر به جمهوری اسلامی. وسط این معرکه زرگری هم مثل همیشه، مسئولیت به عهده «شخص رهبری» است که باید در یک «گفت‌وگوی ملی!» رودرروی این حضرات بنشیند و به این موضوع پاسخ دهد که چرا در محیط زیست که سال هاست ما بر آن چنبره زده‌ایم، بحران آب رخ داده! چرا در حوزه سیاست خارجی، برجامی که ما آن را سند افتخار می‌دانستیم دارد به طور کامل توسط ترامپ از بین می‌رود؟ چرا نمی‌توانیم نرخ‌های کلیدی در اقتصاد را به درستی مدیریت کنیم؟ و...
جمهوری اسلامی ایران ارثیه پدری بسیاری از این حضرات نسل اولی خسته و احساساتی نیست که به این زودی بخواهد مقابل این‌ها زانو بزند، خیلی پیش از این‌ها هم مردم تکلیف شان را با تاج پرست‌ها و تاج زاده‌ها و تاج دوست‌ها یکسره کرده بودند و خیلی وقت است که دست عدالت بازان دست از جهاد کشیده در اوج مبارزه، هم برای مردم رو شده است. شاید امروز به ظاهر، پول و پروپاگاندا در اختیار مرتجعین نام آشنایی باشد که خیال می‌کنند با سودای فروپاشی نظام می‌توانند برای ناکارآمدی‌ها و بی عرضگی‌های خود توجیهی بیابند اما کیست که نداند آنچه نظام انقلابی را به پیش رهنمون کرده و در ۴۰ سال اخیر هم لشکری از «پیل‌های در راه مانده» مدعیان را ناجی بوده است، جهاد مستمر مجاهدان فرصت بین و مردم دوست و اراده مؤمنان باسواد و ایران دوست بوده است و ان شاالله همین «پیل شاه ها» بار اصلی انقلاب را در سالیان پیش رو به دوش خواهند کشید.