حمیدرضا جانباز در گفت‌وگو با قدس‌آنلاین ادامه داد: اگر مانع کاشت هندوانه شویم، کشاورزی که تنها کشت یک محصول را یاد گرفته چه کند؟ اشتغال‌زایی بعضاً بالای این محصول چه می‌شود؟ وابستگی سفره بسیاری از اقشار به محصولات این چنینی را چه کنیم؟ ما امروز در کشت نخود و لوبیا هم مزیت نسبی پایینی داریم و این محصولات آب‌بر هستند اما نمی‌توانیم کشاورزی را که سال‌ها از این محل امرار معاش کرده، بیکار و برخی صنایع مرتبط با آن را تعطیل کنیم!

وی با تأکید بر اینکه محافظت از منابع آب و خاک کشور، ضروری است خاطر نشان ساخت: این محافظت به آسانی، مقدور نیست. باید در برنامه‌ای ۱۰ ساله الگوی کشت بهینه را پیاده کنیم و هم زمان آموزش کشاورزان، توسعه صنایع تبدیلی و جانبی، ماشین‌آلات، حمل و نقل، انبارداری و... را اجرایی کنیم.

وی همچنین به پیشرفت‌های قابل قبول در کشت زرشک و عناب در خراسان جنوبی اشاره کرد و گفت: مصرف این محصولات در ایران کم است و بازاریابی جهانی لازم را هم برای صادرات نکرده‌ایم لذا علی‌رغم تورم ۱۰ درصد سالانه، کشاورز تا ۵ سال آینده دیگر این دو محصول را به قیمت امروز هم نمی‌تواند بفروشد!

جانباز ادامه داد: در کشور، قانونی مبنی بر معدوم‌سازی محصولاتی که با آب آلوده آبیاری شده باشند، داریم اما با کشت برنج در استان‌هایی غیر از گیلان و مازندران و یا محصولات فاقد مزیت، نمی‌توانیم برخورد کنیم.

وی کیوی را یکی از ارزآورترین محصولات تولید ایران دانست و افزود: هم اکنون تنها ۷ درصد محصولات کشاورزی در چرخه تجارت جهانی هستند بدان معنی که ۹۳ درصد تولیدات در همان کشور مصرف می‌شود. بر همین اساس حدود ۹۰ درصد هندوانه تولید داخل در همین جا مصرف می‌شود اما ارز آوری حاصل از صادرات ۱۰ درصدی هندوانه به مراتب از پسته بیشتر است.

به گفته وی بر اساس اصل تلفیق امنیت غذایی با آب مجازی، سیاست‌گذاری‌ها به سمت حفظ منابع آب و خاک، حرکت کرده است. جانباز افزود: ما هم مانند دیگر کشورها باید کشت محصولات خاص را مطابق منابع آب و میزان بهره‌وری در دستور کار قرار دهیم تا دیگر کشورها از محصولات ما استفاده کنند و اگر کشت محصولی با منابع آبی کشور  ناهمخوان است با توقف کشت، آن محصولات را از طریق واردات تأمین کنیم.

مشاور معاون آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی گفت: برای حفظ امنیت غذایی و جلوگیری از بازی کردن با غذای مردم از سوی دیگر کشورها باید ۸۰ درصد نیاز کشور به کالاهای سیاسی و استراتژیکی نظیر گندم و برنج را خودمان تأمین کنیم.