قدس آنلاین: 

نیکولاس کریستوف در یادداشتی که در نیویرک تایمز منتشر شد نوشت: از زمان روی کار آمدن نیکسون همه روسای جمهور آمریکا - به استثنا ترامپ - این مساله را درک کرده‌اند که اجرایی کردن گزینه نظامی بسیار پرمخاطره است. با توجه به اینکه اکنون کره شمالی قابلیت استفاده از سلاح هسته‌ای، میکروبی و شیمیایی را بر علیه توکیو، سئول و حتی لس آنجلس داراست این خطر امروز بیشتر احساس می‌شود. با این حال مقامات ارشد پنتاگون اکنون بسیار نگران هستند که تمایل بی حد و اندازه ترامپ برای جنگ افروزی به مانند کیم جونگ اون باعث ایجاد یک بحران عظیم شود.

در بخشی از نامه ترامپ خطاب به کیم جونگ اون آمده است «به نظر می‌رسد برگزاری این دیدار که مدت‌هاست برای آن برنامه ریزی شده اقدام مناسبی نباشد. امیدوارم روزی با شما ملاقات کنم». لحن ترامپ در این نامه بیانگر آن نیست که او از دیپلماسی به طور کامل ناامید شده است؛ بنابر این هنوز می‌توان روزنه‌ای از امید را برای استفاده از گزینه دیپلماسی در مقابله با کره شمالی متصور بود.

به نظر می‌رسد لغو این دیدار از سوی ترامپ به دلیل انتقاد شدید کره شمالی از اظهارات اخیر مایک پنس و شفاف شدن این موضوع که پیونگ یانگ قصد تسلیم زرادخانه هسته‌ای خود را به این زودی ندارد انجام شده است. همچنین ریسکی که در اثر دستیابی به یک توافق جامع کم اثرتر با کره شمالی  از توافق برجام که توسط او پاره شد وجود دارد که می‌توانست آینده سیاسی ترامپ را با خطرات جدی رو به رو کند.

از سوی دیگر لغو این دیدار می‌تواند زمینه را برای انجام یک دیدار دیگر میان مون جائه این، رئیس جمهور کره جنوبی و کیم جونگ اون فراهم کند. در واقع اگر لغو این توافق باعث آغاز مذاکرات میان آمریکا و کره شمالی در سطح کارگروه‌های کارشناسی شود خود یک پیشرفت دیپلماتیک محسوب می‌شود. اگر چه خطری که وجود دارد بازگشت به سیاست تقابل و تهدید است. امیدوارم کره شمالی نیز با لحنی آرام به نامه ترامپ پاسخ دهد. اگرچه رهبر این کشور سابقه درخشانی در در حفظ آرامش ندارد.

کره شمالی می‌تواند با انجام یک آزمایش موشکی بالستیک و یا آزمایش هسته‌ای باعث ایجاد یک بحران جدی شود. اگر این آزمایش هسته‌ای در ناحیه شمالی اقیانوس آرام انجام شود احتمال گسترش تشعشعات رادیواکتیو تا خاک آمریکا وجود دارد و واشنگتن می‌تواند این اقدام را تحریک کننده محسوب کند.

از سوی دیگر آمریکا نیز می‌تواند بمب افکن‌های هسته ای B-۱ خود را به سواحل کره شمالی اعزام کند. در این وضعیت اگر آتش یا موشکی علیه این بمب افکن‌ها استفاده شود به سرعت شاهد آغاز یک درگیری نظامی گسترده در شبه جزیره کره خواهیم بود.

در هر صورت بازگشتن ترامپ به سیاست استفاده از فشار حداکثری اقتصادی علیه کره شمالی بسیار دشوار خواهد بود. چین تاکنون نیز حلقه تحریم‌های خود علیه کره شمالی را بازتر کرده و کره جنوبی نیز ممکن است دیگر تمایلی به اعمال تحریم‌های اقتصادی گسترده علیه پیونگ یانگ نداشته باشد. کیم جونگ اون طی ماه‌های اخیر با رهبران هر دو کشور دیدار داشته و در راستای ارتقای روابط و نیز کاهش انزوای کشورش گام برداشته که به نظر می‌رسد همین مسیر را نیز ادامه دهد.

برخی از جمهوری خواهان همواره دیپلماسی ترامپ در موضوع کره شمالی را ستوده‌اند و حتی صحبت‌هایی از دریافت جایزه صلح نوبل توسط ترامپ نیز به میان آمده است. این اظهارات کاملا مضحک است در واقع دیپلماسی ترامپ در مورد کره شمالی نمونه‌ای از یک دیپلماسی ناکارآمد است.

اظهارات خصمانه ترامپ بر کره شمالی تاثیرگذار نبود اما رهبران کره جنوبی را به قدری نسبت به احتمال آغاز یک جنگ جدید ویران کننده میان دو کره نگران ساخت. بنابراین مون جائه این رییس جمهور کره جنوبی با تبحر از بازی‌های  المپیک به عنوان بهانه‌ای برای آوردن کره شمالی و آمریکا به پای میز مذاکره استفاده کرد. در واقع مون کسی بود که باعث آغاز گفت‌وگوها میان واشنگتن و پیونگ یانگ شد و او لایق جایزه صلح نوبل است.

با این حال قبول ایده برگزاری نشست میان رهبران آمریکا و کره شمالی از سوی ترامپ اشتباه بود چراکه اگر در این نقطه مذاکرات با شکست مواجه شود دیگر نمی‌توان آن را در سطوح پایین‌تر دنبال کرد. این دقیقا همان اتفاقی است که رخ داده و این دینامیک تهدید بیشتری را نسبت به گذشته برای آغاز درگیری نظامی ایجاد کرده است.

در حالی که حامیان ترامپ همواره نسبت به احتمال اینکه کره شمالی تسلیحلات هسته‌ای خود را تسلیم کند، متوهم بوده اند اما با این حال امکان اینکه پس از دیدار دو رهبر یک بیانیه صادر شود و کره شمالی نیز با تخریب بخشی از موشک‌های بالستیک قاره پیمای خود موافقت کند وجود داشت که در این سناریو تنش‌ها کاهش می‌یافت حتی اگر خلع تسلیحات هسته‌ای در عمل اتفاق نمی افتاد. بله! ترامپ به بازی گرفته می‌شد اما امنیت جهان ارتقا می یافت.

با این حال جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ اظهاراتی را به کار برد تا باعث خشمگینی مقامات پیونگ یانگ شد. زمانی که خطاب به یک دیکتاتور سرنوشت دیکتاتوری دیگری را مثل معمر قذافی در لیبی که از سوی مردم خود اعدام شد را یادآور می‌شوید قطعا او متقاعد به گفت‌وگو نخواهد شد. در آخرین سفری که به کره شمالی داشته‌ام مقامات این کشور سرنوشت قذافی در لیبی که با توقف برنامه هسته ای نظامی خود موافقت کرد و سپس سرنگون شد به عنوان دلیل برای ضرورت حفظ زرادخانه هسته‌ای کره شمالی بیان می کردند.

در حالی که مقامات کره شمالی آن چه را که به دنبال آن بودند (نشست اون و ترامپ) را به دست نیاوردند اما آنها تاکنون روند مذاکرات با کره جنوبی و چین را به درستی مدیریت کرده‌اند. آنها از دیپلماسی برای بازسازی روابط با پکن، ایجاد روابط اقتصادی با کره جنوبی و بهبود تصویر خود در جامعه جهانی استفاده کرده‌اند. آنها همچنین موفق به ایجاد یک شکاف میان واشنگتن و سئول شده‌اند. نمود علنی این موضوع را می‌توان در واکنش سخنگوی دولت کره جنوبی به خبر لغو دیدار میان ترامپ و اون نیز مشاهد کرد «ما در تلاشیم تا به درک صحیحی از آنچه ترامپ در نامه خود بیان کرده است برسیم».