سیاست‌های دولت سبب ایجاد نقدینگی بیش از حد شده است و از اینکه این نقدینگی وارد بخش تولید شود انحراف داشته و باعث شده تا تقاضا برای بخش‌های غیر مولد تقویت شود. همین عامل باعث کاهش ارزش پول شده است، بنابراین این نوع کاهش ارزش پول در کشور ما نه تنها مفید نیست بلکه زیانبار است.  یکی از راهکارها برای بالا بردن ارزش پول ملی تقویت بخش عرضه یا بخش مولد اقتصاد است که کمک شایانی به این مهم خواهد کرد. در این میان هر چقدر موانع تولید برداشته و بخش مولد اقتصاد بتواند ایجاد ارزش افزوده کند می‌تواند منابع نقدینگی را بیشتر به سمت خودش جذب کند. 
اما زمانی که نرخ بازدهی در بخش‌های غیر مولد (مثل ارز، سکه، خودرو و مسکن) بیشتر از بخش مولد است، این پول به سمت تولید نرفته و وضعیت موجود را رقم می‌زند. نظام مالیات بر عایدی سرمایه باید جاذبه‌های بخش غیر مولد را کم کرده تا این نقدینگی به سمت بخش مولد جاری شده و با زیاد شدن تولید و عرضه، قیمت‌ها به صورت واقعی شروع به کم شدن کند. 
در کوتاه مدت معمولاً از سیاست‌های پولی انقباضی استفاده می‌کنند و منابع را جمع، تورم را کم و ارزش پول را افزایش می‌دهند. دیگر اینکه باید مکانیسم‌هایی ایجاد شود تا ارز افزایش عرضه داشته باشد؛ یعنی حجم زیادی ارز وارد بازار شود تا منجر به کاهش قیمت ارز شود و به عبارتی ارزش پول ایران افزایش پیدا کند.
معتقدم دو عامل شامل رفتار ربوی و رفتار کنزگرایی سبب شده شاهد پدیده هایی همچون کاهش ارزش پول ملی باشیم. در ایران، مردم برای جلوگیری از کاهش ارزش دارایی‌های خود، به سمت «کنز» کردن دارایی هایشان رفته‌اند و همین باعث می‌شود ارزش پول کاهش پیدا کند. در این میان از اصلاح سیستم قضایی نباید غافل شد. مادامی که مردم احساس کنند در طبقه مسئولان فساد وجود دارد، هیچ وقت به افزایش عرضه و تولید کمک نخواهند کرد و همه به سمت فعالیت‌های غیر مولد حرکت می‌کنند.