به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار با انتشار گزارشی از ماهیت اشتغال غیر رسمی در کشور نوشت: منشاء اشتغال غیر رسمی وجود اقتصاد غیر رسمی است. کشورها از نظر انجام فعالیت های اقتصادی به صورت کلی به دو بخش اقتصاد رسمی و غیر رسمی تقسیم می شوند. البته اقتصاد غیر رسمی با عناوین دیگری از جمله اقتصاد زیر زمینی، نامشهود، پنهان و .. نیز شناخته می شود.

سهم این دو بخش با توجه به درجه توسعه یافتگی کشورها متفاوت می باشد. با وجود بار منفی واژه اقتصاد بخش غیر رسمی، این بخش نقش مهمی در ایجاد اشتغال، تولید درآمد و کاهش فقر در بسیاری از کشورها به ویژه در کشورهای در حال توسعه ایفا می کند. آنچه که مشهود است قابل توجه بودن اقتصاد غیر رسمی و به تبع آن اشتغال غیر رسمی در کشورها است. شاغلان غیر رسمی در هر دو بخش رسمی و غیر رسمی فعالیت دارند. باید توجه شود که اشتغال رسمی و غیر رسمی متفاوت از هم هستند و اهمیت زیادی از نظر پایش سیاست ها با رویکرد جنسیتی دارند.

بخش غیر رسمی منبع اصلی اشتغال زنان در اغلب کشورها است. برای اندازه گیری بخش غیر رسمی و اشتغال غیر رسمی باید برنامه جمع آوری داده تدوین شود و جزء اولویت های سیاست ملی آمار هر کشور باشد. آمار شاغلان غیر رسمی، ترکیب و ویژگی های آن ها می تواند برای تنظیم سیاست های حمایتی و استانداردهای کار کشور ها بسیار مفید باشد. این کار از طریق آمارگیری های خانواری، کارگاهی و یا ترکیبی از این دو قابل انجام است.

در بسیاری از کشورها برآوردها حاکی از آن است که سهم بنگاه های غیر رسمی در تولید ناخالص داخلی بدون در نظر گرفتن بخش کشاورزی بین ۱۴ تا ۵۰ درصد است.همچنین سهم اشتغال غیر رسمی در کشورهای در حال توسعه بیشتر از اشتغال رسمی است. بسیاری از کشورها قادر به مدرنیزه کردن اقتصاد خود در جهت فراهم شدن فرصت های شغلی کافی و الزم برای پاسخگویی به عرضه نیروی کار خود در بخش رسمی نیستند.

توسعه آمار در زمینه سنجش اقتصاد غیر رسمی، می تواند کمک بزرگی برای اندازه گیری اشتغال در بخش غیر رسمی و اشتغال غیر رسمی باشد. این امر می تواند تصمیم سازی مبتنی بر شواهد را تسهیل نماید و موجب ارتقای پژوهش ها و سیاستگذاری ها شود. اشتغال در بخش غیر رسمی و اشتغال غیر رسمی دو مفهوم متفاوت هستند و نمی توانند جایگزین یکدیگر شوند بلکه مکمل هم بوده و برای اهداف تحلیلی مفید بوده و نیازمند تعریف و اندازه گیری هستند.

کاربران آمار اغلب این دو مفهوم را با هم اشتباه می گیرند چرا که از تفاوت واحدهای مشاهده مرتبط یعنی بنگاه ها برای اشتغال بخش غیر رسمی از یک سو و شغل ها برای اشتغال غیر رسمی از سوی دیگر آگاهی لازم را ندارند. در همین راستا بود که در نودمین نشست کنفرانس بین المللی کار(ILC )از سازمان بین المللی کار (ILO) خواسته شد در جهت تامین نیازهای آماری در خصوص اقتصاد غیر رسمی، برای جمع آوری، تحلیل و اشاعه آمارهای تفکیکی در زمینه مقدار، ترکیب و توزیع اقتصاد غیر رسمی به کشورهای عضو کمک کند.

تعاریف و استانداردهای بین المللی برای اندازه گیری در هر حال، اولین گام برای جمع آوری داده های بخش غیر رسمی، تدوین تعاریف از جمله تعریف اقتصاد غیر رسمی است. کنفرانس بین المللی کار، اصطلاح «اقتصاد غیر رسمی» را فعالیت های اقتصادی کارگران و واحدهای اقتصادی نام می برد که در قانون یا در عمل پوشش داده نشده یا به اندازه کافی ترتیبات رسمی شدن را ندارند.  

در بخش دیگری از این گزارش تاکید شده است:  ضمن پذیرش این نکته که بخش غیر رسمی همیشه مضر نیست و می تواند به برنامه ایجاد اشتغال، تولید درآمد و کاهش فقر در کشور کمک نماید، باید اذعان کرد که خلاء آمارهای قابل استناد برای بخش غیر رسمی در کشور کاملا مشهود و ملموس است.

تولید آمار اشتغال غیر رسمی و آمار اشتغال بخش غیر رسمی در کشور می تواند ضمن راهگشا بودن در پایش تحولات اقتصادی کشور، ابزاری مهم در سیاستگذاری ها و تصمیم سازی های حوزه سیاست بازار کار با رویکرد جنسیتی باشد. لذا باید نظام برنامه ریزی کشور به این مهم توجه نماید و ابزارهای لازم را در اختیار نظام آماری کشور و به ویژه مرکز آمار ایران قرار دهد تا اندازه گیری بخش غیر رسمی در دستور کار نظام آماری کشور قرارگرفته و داده های لازم برای پایش گذار از اقتصاد غیر رسمی به رسمی فراهم شود.

منبع: فارس

انتهای پیام/