به گزارش قدس آنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شهدای ناجا، پس از استقبال مخاطبین از مجموعه مستند «حریم عشق»در سال گذشته، سری دوم این مجموعه که به زندگی و گفت وگو با خانواده شهدای ناجا میپردازد در ده قسمت روزهای پنجشنبه ازساعت ۱۹ و باز پخش آن روزهای جمعه ساعت ۱۲:۳۰ از شبکه افق سیما پخش می شود که این مجموعه فردا در قسمت زندگی شهید مدافع حریم وطن علی پودینه ئی روایت می کند.
در این مستند خانم دکتر شهر پیرانی همسر شهید رضایی نژاد به گفتگو با خانواده شهدای ناجا می پردازد و برای اولین بار این مستند در موقعیت های متفاوت مانند منطقه صفر مرزی در سیستان و پلوچستان و معرفی سبک زندگی عاشقانه شهدای ناجا می پردازد.
سید هاشم موسوی تهیه کننده، مهدی لارویی کارگردان و مجتبی علیپور مدیر تولید این مستند هستند که با حمایت موسسه فرهنگی شهدای ناجا تهیه شده است.
دکتر شهره پیرانی همسر شهید رضایی نژاد روایت گر حریم عشق در صفحه شخصی اش نوشت:
رسولُ اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم
حَرَسُ لَیلةٍ فی سبیلِ اللّه عز و جل أفْضَلُ مِن ألفِ لَیلةٍ یُقامُ لَیلُها ویُصامُ نَهارُها
یک شب نگهبانی دادن در راه خدا برتر است از هزار شبانه روز که شبهایش به عبادت و روزهایش به روزه داری سپری شود.
وقتی وارد مناطق مرزی شدم از نزدیک با این جمله ارتباط بر قرار کردم که مردم سیستان و بلوچستان با داشتن طولانی ترین مرزهای کشور، همچون تشنه لبانی بر لب دریا هستند و دست های پینه بسته مردمان مرز نشین، نشان از سختی زندگی در این دیار داشت و اما میرجاوه استراتژیکترین دروازهٔ ورودیِ ایران که حال و هوایی خاص درکنار خون گرمترین انسان های ( مرزبانان ) روی زمین برایم به وجود آورد.
این قسمت از مستند ” حریم عشق ” ۲ اختصاص دارد به بخشی از زندگی با افتخار شهید ستوان علی پودینه از نسل جوانان شجاع و غیور دهه شصت متولد اول فروردین سال ۶۸ که در میرجاوه نقطه صفر مرزی با پاکستان در درگیری با گروهک های تروریستی در راستای مرزبانی از خاک ایران همیشه سرافراز به فیض شهادت نائل می شود، میپردازد. از دستدادن همسری جوان، پدری برای سه دختر و همچنین سرپرستی برای خانواده پدری، سیستانوبلوچستان را در غم فرو برده است. دراین شرایط چه چیزی به این خانواده آرامش میدهد؟ و آنها چگونه با این غم کنار میآیند؟
برشی از عاشقانه های همسر شهید پودینه: همه اینها گذشت و علی من؛ علی فاطمه به آنچه استحقاقش را داشت، رسید.علی من میدانست که میرود. «علی همیشه میگفت: هرکسی که خال گردن دارد، مردن دارد. من افتخار میکنم که همسرم با این همه افتخار، عزت و آبرو زیر خاک رفت. شوهر من همیشه آرزوی شهادت داشت و میگفت؛ شهادت نصیب هرکسی نمیشود. الان حسرت من این است که ای کاش یک پسر هم از شوهرم داشتم که آن را هم در راه خدا، اسلام و ایران عزیزم میدادم.
انتهای پیام/
نظر شما