حمیدرضا آصفی/

 این روزها ســفرهای دیپلماتیــک مقامات آمریکایی به ســایر نقاط بویژه اروپا و منطقه از یک ســو و از سوی دیگر سفرهای مقامات اروپایی و منطقه‌ای بــه تهران همزمان رقم میخورد.

 دلیل و دســتاورد این ســفرهای دیپلماتیک که با محور ایران انجام میشود، چیســت؟ به نظر می‌رســد حــال که تمام تیرهای واشنگتن به ســنگ خورده، دوباره مقامــات آمریــکا به حربه همیشــگی خود یعنی دروغ و نیرنگ روی آورده و برای اینکه بتوانند جمهوری اســلامی را فریب دهند، از مذاکره با ایران دم می زنند.

 در همین راستاســت کــه در چند روز اخیر آمریکا با جلو انداختن کشورهایی نظیر ژاپن، عراق، عمان یا آلمان و... خواســتار وساطت آنها در این موضوع شــده، در حالی که این موضوع مانور و بازی فریب آمریکاست.

به نظر میرســد مجموعهای از شکستها و ناتوانی واشــنگتن در پیگیــری اهدافش مقامات کاخ سفید را به سمت اروپا کشانده اســت، اروپا هرچنــد به صــورت صوری همچنان ترجیح می دهــد برجام را حفظ کرده (امری کــه وزیر امورخارجه آلمان در سفر به تهران بار دیگر اعلام کرد) و به رابطه با ایران ادامــه دهد، اما از آنجــا که تداوم همکاری اقتصادی با کشــورمان می تواند بــرای اتحادیه پیامدهایی به دنبال داشــته باشد، اروپا موضع محافظه کارانه‌ای در پیش گرفته و به این روند ادامه می دهد.

 البتــه چیزی که از مدتها پیش بر مردم و مقامات کشــورمان عیان شده آن است که نباید و نمیشود به اروپا دل بست و امیدوار بود.

 اکنون بهترین وقت اســت تا به ظرفیت‌ها و بخش خصوصی داخلی بهــا داده و اقتصاد مقاومتی را در دستور کار قرار دهیم.

 همزمان باید در افقهای رو به جلو به توسعه همه جانبه روابط با کشورهای دیگر و بویژه همســایگان بها داده و آن را در اولویت قرار دهیم و تمام ســیب‌هایمان را در یک سبد قرار ندهیم.