بنابر آمار موجود، هر ساله حدود ۳۰ میلیون زائر و گردشگر داخلی و خارجی در فصول مختلف، این شهر را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب کرده و برآورد میشود این میزان مسافر، بیش از ۲۶ هزار میلیارد تومان گردش مالی در سال به همراه داشته باشد. البته زمانی ارقام یاد شده میتواند قابل اعتنا و اثرگذار باشد که حاصل آن، جذب و ماندگاری بیشتر زائران و گردشگران باشد.
تفاوت نجومی میان وعدهها تا واقعیتها
بیتردید آنچه خاطرات سفرها را دلنشین میکند، تجربیات خوشایند آن است. این امر نیز میسر نیست مگر آنکه شبکه عوامل فعال در این زمینه، نقش خود را بخوبی ایفا کنند. بهراستی زائران و مسافرانی که به مشهد سفر میکنند میتوانند اوقاتی خاطرهانگیز را در این شهر تجربه کنند؟
مسافری که از اصفهان میهمان شهر ماست، با دلخوری از وضعیت این دوره سفرش میگوید: انتظار میرود هرقدر نرخ خدمات افزایش پیدا میکند، کیفیت نیز بهبود یابد، اما درعمل اینطور نیست. در دفتر خدمات گردشگری به ما خدمات قابل توجهی را معرفی کردند، اما با ورود به مشهد هیچ نشانی از آن خدمات ندیدیم. درواقع بین آنچه شنیدیم و آنچه امروز اینجا میبینیم بسیار فاصله است؛ مثلاً به جای اقامت در هتلی مناسب، در یک ساختمان فرسوده مستقر شدیم که سقفش نم دارد و بسیار کثیف است، همچنین برای استحمام آب سرد نداشتیم.
وی در ادامه میافزاید: همچنین قرار بود خدمات ترانسفر، ما را از راهآهن به هتل منتقل کند، اما هر قدر تماس گرفتیم جواب سربالا شنیدیم؛ یک لحظه گفتند: راننده در فلان آدرس در همان نزدیکیها منتظر است؛ ما نیز با کلی اسباب به محل موردنظر رفتیم، اما خبری نبود. بعد نیز ما را مقصر دانسته و مدعی شدند شما اشتباه شنیدید و راه را دور کردید! به هرحال با کلی سرگردانی پس از حدود یک ساعت به هتل رسیدیم.
همین مسافر اصفهانی اظهار میکند: چهار سال پیش که با هواپیما به مشهد آمدیم نفری ۵۰۰ هزار تومان هزینه کردیم. امسال هم که با قطار سفرکردیم هزینه هر نفر ۷۱۰ هزار تومان شد. البته ابتدا ۶۸۰ هزار تومان بود که دفتر خدمت گردشگری اعلام کرد چون شرایط اقامت و امکانات بهتر شده قیمت هم بالا رفته است. جالب اینجاست که قرار بود کیفیت زمان آمدن بهتر باشد و برای این مسیر هزینه بیشتری پرداختیم، حالا ببینید کیفیت بازگشت ما چگونه خواهد بود!
همسر این زائر نیز میگوید: از همان ابتدای سفر بارها به دفتر خدمات گردشگری اصرار کردم چون ما بچهدارهستیم یک هتل نزدیک به حرم بدهند؛ دفتر هم جواب داد، به حرم کاملاً نزدیک است و ۱۰ دقیقهای میتوانید حتی با پای پیاده به حرم بروید. حالا که آمدیم برای رفتن به حرم باید دو مسیر متفاوت را طی کنیم. وقتی از این وضعیت به دفتر گردشگری گلایه کردم، یکی از مدیران گفت: خانم خودت را درگیر نکن، من ۱۲ سال است در این زمینه فعالیت میکنم و شاهدم هر کس هر کاری دلش بخواهد، میکند وهیچ قانون و قاعده خاصی نداریم!
پول بیشتر و تکریم بیشتر
در ازدحام زائرانی که در تردد هستند، طنین صدای رانندگان تاکسی و برخی کسبه بیش از هر صدایی به گوش میرسد. خانوادهای که سر و وضعشان نشان میدهد زائر خارجی هستند هنوز پایشان به خیابان نرسیده که مرد راننده بسرعت و متواضعانه، آنها را به سوی خودرو خودش هدایت میکند. مرد مسافر متعجب کلمه «حرم» را تکرار میکند و راننده با عجله فقط سر تکان میدهد. سپس درحالیکه باید مسیر مستقیم را طی میکرد، به سمت یکی از خیابانهای فرعی و پرترافیک میرود.
هموطنی که از تهران برای زیارت آمده است، درباره شرایط سفر و اقامتش میگوید: درحال حاضر امکان استفاده از خدمات رفاهی براساس وسع مردم تعریف میشود، هرقدر بیشتر بپردازیم از خدمات مطلوبتر و با تکریم بیشتری برخوردار میشویم. امروزه زائر و گردشگر خارجی که با من در هتلی مشترک اقامت دارد، به دلیل آنکه ارزش پول ما کمتر شده بیشتر موردتوجه بوده و خدمت مناسبتری دریافت میکند. همین تفاوت و تبعیض در کنار دیگر کاستیها و ضعفها سبب میشود به زائران ایرانی فشارروانی افزونتری وارد شود. این در شرایطی است که چنین مسئلهای در گذشته وجود نداشت و مردم باانصاف بیشتری با هم رفتار میکردند. از آنجا که هدف اصلی بیشتر مسافران، زیارت حرم امام هشتم(ع) است، سعی میکنند این ناملایمات را تحمل کنند؛ درحالی که اگر به قصد خرید و تفریح سفر میرفتند، به طورحتم مقاصد گردشگری بهتری همانند کیش و شمال نیز در کشور وجود داشت.
وی تأکید میکند: درگذشته یک سوم هزینه میکردیم و وضعیت امکانات هم عالی بود، این بار حداقل ۲ میلیون تومان هزینه کردیم اما خدمات رفاهی چندانی را هم نمیبینیم.
خرید دست به عصا
خانم میانسالی که درحال بازگشت از حرم است، با لهجه شیرین یزدی از اوضاع سفرش اینگونه میگوید: هزینهها امسال خیلی افزایش داشته، به همین دلیل با آژانسی که خدمات متوسطی را ارائه داده و تنها برای چند روز سفر کردم. هدف اصلی زیارت است، اما این گرانیها سبب شده قید خرید سوغاتی را بزنم. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود شاید دیگر نتوانم حتی برای زیارت به مشهد سفر کنم.
دیگر زائری که از جنوب کشور آمده نیز اظهار میکند: گرچه خدمات آژانسی که سفر کردیم بهتر از سالهای گذشته بوده و رضایت داریم اما هزینهها به طور چشمگیری رشد کرده است. چهار، پنج سال پیش ما با ۴۰۰-۳۰۰ هزار تومان سفر میکردیم، اما امسال برای هر نفر ۷۹۰ هزار تومان پرداختیم و درمجموع برای چهار روز اقامت ۳ میلیون تومان هزینه کردیم.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما