قدس آنلاین: محمدجواد جزینی منتقد و داستان‌نویس گفت: سیستم آموزشی بیش از آنکه بچه‌ها را از کتاب و مطالعه دور کند، آن‌ها را نسبت به خواندن بی‌میل می‌کند. با اینکه بارها از رسانه‌های مختلف این هشدارها داده شده است اما نظام آموزشی تلاشی برای بازگشت از این مسیر غلط انجام نمی‌دهد.
این مدرس داستان با بیان اینکه قشر معلم و منش آن ها می‌تواند تأثیر زیادی بر آینده دانش آموزان داشته باشد، گفت: تعداد زیادی از نویسندگان، مترجمان، شاعران و اهالی فرهنگ با تأثیر از یک معلم در دوران دانش آموزی به کتاب و مطالعه علاقه‌مند شده‌اند. اگر نظام آموزشی متوجه عمق این تأثیر باشد حتماً تصمیم جامع، روشن و هدفداری برای علاقه‌مند کردن بچه ها به ادبیات اتخاذ می‌کند اما تا به حال هر آنچه مربوط به این تأثیر و تأثرها بوده فردی و در پی تلاش‌های شخصی معلمان با وجدان بوده و نه در پی یک برنامه‌ریزی سیستماتیک.
جزینی با بیان اینکه در ساختار فعلی نظام آموزشی جایی برای مطالعه آزاد تعریف نشده، با قیاس بین نظام آموزش رایج و نظام آموزش خلاقانه، توضیح داد: ساختار فعلی نظام آموزشی، دانش‌آموز را موظف می‌کند فقط از روی کتاب بخوانند و حفظ کنند. در حالی که نظام‌های آموزشی خلاقانه مسایلی را در کتاب طرح می‌کند و از بچه‌ها می‌خواهد با مطالعه و تحقیق به پاسخ‌های مطرح شده، پاسخ دهند. آنچه در مدارس ما رایج است این است که برای کتاب سؤال، کتاب حل مسأله نوشته و منتشر می‌شود. همین مسأله بچه‌ها را بی‌نیاز می‌کند از اینکه برای یافتن پاسخ ها سراغ کتاب های دیگر بروند و فاجعه همین جا اتفاق می‌افتد. همه این مسایل باعث می‌شود دانش آموزان، رغبتی به خواندن پیدا نکنند و انگیزه‌ای برای مطالعه نداشته باشند.

انتهای پیام/