قدس آنلاین- گروه استانها- طیبه قاسمی:از کج سلیقگی در رنگ و روی شهری و حتی بنزهای تبلیغاتی و فرم درختان بلوار ها که بگذریم، زباله و نخاله را به این دلخوشی که معضل کل اهواز است یک  گوشه دلمان بگذاریم، تکدی گری در آن بیداد می کند، گذرتان به پمپ بنزین بیافتد توسط گداها دوره می شوید، حتی چند دقیقه ایستادن در صف داروخانه ده ها گدا جلوی شما دست دراز می کنند که مدعی اند لنگ پول دارو برای کودکی هستند که معمولا هم رنگ پریده در بغل آنها خواب است.

در اشکال متنوع گدایی که این روزها می بینید، ایستادن وسط خیابان بدترین شکل آن است، یکی از رانندگان شهری در این باره می گوید: جاده کوت سید صالح پر از گداهایی است که راه خودروها را سد می کنند و اکثر آنها هم ایرانی نیستند و از کشورهایی مثل هند و افغانستان و پاکستان می آیند، مگر برایشان چقدر درآمد دارد؟

او زنی را با لباس محلی نشانم می دهد که دست پسر بچه ای را گرفته و انگار قصد خودکشی دارد روبرویمان ایستاده فاصله مویی با او داریم که کنار می رود، راننده سرش را بیرون می برد و اسکناسی دستش می دهد و رو به من ادامه می دهد: اگر با یکی از آنها تصادف کنیم بدبخت می شویم هزار صاحب پیدا می شود و دردسرهایی که تمامی ندارد.

باور کن همه  می دانند اتومبیل هایی می آیند و زنها را پیاده می کنند و سر شب بر می گردند تا آنها را با خود ببرند ولی هیچ همتی برای حل این معضل نیست.

از یکی از این متکدیان می پرسم نمی ترسی سرعت خودرویی زیاد باشد و اتفاق بدی برایت بیافتد؟ نشان دادن سرعت گیرهایی که بیشتر شبیه تپه اند و در این جاده ۴ تا از آن وجود دارد و گداها بعد از آن می ایستند، پاسخ اوست، روز بعد زن جوانی نوزادی که کاملا مشخص است چند ماه بیشتر ندارد روی دست روبروی ماشینهای در تردد گرفته تا کمکش کنند.

مواد مخدر،  شیر خشک کودکان کرایه ای

راننده ها بر سرش داد می زنند و او بی خیال است، یکی از اهالی منطقه برایم توضیح می دهد: بیشتر این کودکان هویت ندارند یا دزدیده شده اند یا سر راهی اند، حتی آنها را کرایه می دهند به بسیاری از آنها قرص و شربت خواب آورحتی تریاک می دهند تا رنگ و روی بیمار داشته باشند و نوزادان هم زیاد گریه نکنند از طرفی اعتیاد این کودکان آنها را در این کار نگه می دارد.

به سراغ یکی از کودکانی می روم که حالا برای اهالی "استیشن" آشناست، وقتی از او می پرسم دلت نمی خواهد به جای کار کردن درس بخوانی صادقانه می گوید: "پدرم میگه ۱۸ سال عمرت و بزاری مهندس بشی کمتر از حالا درآمد داری، ما وضع بدی نداریم  خونه مون بالا شهره و لباسهامون...

زن دستش را می گیرد و به زبانی که نمی فهمم چیزی به او می گوید؛ دورتر که می شوند گوشش را می پیچاند و به فارسی می گوید: "نهیبت نزدم با غریبه ها گرم نگیر!"

بهره کشی جسمی و جنسی از گدایان

مسلم علیمردانی استاد جامعه شناسی به خبرنگار قدس آنلاین می گوید: تکدی گری مشکلی است که تمام ایران با آن درگیرند، خانواده های خوبی ندارند و از این جهت در معرض آسیب های مختلفی چون بهره کشی جسمی و جنسی قرار می گیرند و نظم فکری و روانیشان بهم میریزد، آنقدر در جامعه به وفور دیده شده اند که معمولا آدم ها به راحتی آنها را پذیرفته اند.

علیمردانی اضافه می کند: بسیاری از مردم نمی دانند با اسکناس هایی که در دست یک گدا می گذارند چقدر سرنوشت یک شهر را عوض می کنند ایرانی ها احساساتی اند و همین موضوع توانسته راه حل خوبی برای استفاده تکدی گران باشد تا با آه و ناله افراد را مجاب به کمک کنند.

وی با اشاره به اینکه متاسفانه سرو سامان ندادن متکدیان خارجی مشکل را چندین برابر کرده، اظهار می کند: افزایش تعداد گداها آنها را تبدیل  به باندهایی کرده که اگر هم بخواهند با آنها برخورد کنند تیم مافیایی آنها به یاریشان می آید، از طرفی پیدا کردن آنها تبدیل به یافتن سوزن در انبار کاه شده است.

علیمردانی از اعتیاد کودکان به کار گرفته شده در گدایی خبر می دهد و تاکید می کند: این کودکان اکثرا نسبتی با مدیر خود ندارند تا دلسوزی داشته باشند و مردم باید بدانند کمک به آنها پر کردن جیب عده ای سودجو بیشتر نیست، کودکانی که سالها به وعده دوچرخه، کارخوب، سقفی برای زندگی به هر حقارتی تن می دهند.

او بیان می کند: بهتر است مردم اگر هم از سر دلرحمی نمی توانند این کودکان را نادیده بگیرند مواد غذایی یا چیزهایی به آنها بدهند که قابل استفاده برای خود کودک باشد، حتی در تقاضای دارو می توانند دارو را برای فرد تیه کنند، پول نقد کمک مناسبی نیست.

کارتن خواب ها گدا می شوند

علی دژمان رییس بازرسی استان خوزستان یکی از دلایل تکدی گری را افزایش روز افزون کارتن خواب ها می داند و اذعان می کند: وقتی فردی جایی برای ماندن ندارد و خانواده ای که  پشتیبانش باشد گدایی هم می کند.

دژمان تصریح می کند: اگر ما کارتن خوابی را به عنوان یک معضل ببینیم و درک کنیم؛ سیاست گذاری ما به سمتی می رود که برای آنها مسکن تهیه کنیم و آنها را سرو سامان دهیم، به طور مثال به آنها وام داده یا تعاونی مسکن تشکیل دهیم تا این بی خانمان های کارتن خواب خانه دار شوند.

وی ادامه می دهد: وقتی درک ما از این مشکل این است که آنها ولگردند طبیعتا اولین برخورد هم تحویل دادن آنها به پلیس برای جمع آوری شان است، لذا مرحله درک مشکل خیلی مهم تر از نحوه های برخورد است.

خدشه به روح شهر

درباره تکدی گری در کارون متاسفانه نمی توانم با شهردار تازه به کار گرفته شده آن صحبتی داشته باشم نواب حاجیان سعید به تازگی به کارون آمده و معضلات این شهرتازه متولد شده بیشمار است ازطرفی دادگستری این شهر نیز به تازگی آنهم فقط با تغییر نام شورای حل اختلاف به دادگستری تبدیل شده است.