به گزارش خبرنگار سیاست خارجی قدس آنلاین؛ منامه پایتخت بحرین از روز دوشنبه و به مدت دو روز میزبان اجلاسی موسوم به «نشست امنیت دریایی» است و هیات‌هایی از کشورهایی چون عربستان، امارات، کویت و عمان در آن شرکت می‌کنند.

وزارت خارجه بحرین در بیانیه ای «هدف از این اقدام،را ایفای نقش برای کمک به برقراری امنیت و ثبات خلیج فارس به دلیل خطراتی دانست که علاوه بر منطقه، تهدیدی برای دریانوردی و هوانوردی در خاورمیانه است».

در حالی که گفته می‌شد قرار است در این نشست راه‌های برقراری امنیت دریایی در منطقه و جلوگیری از قاچاق سلاح مد نظر قرار بگیرند با این وجود به ادعای «مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا، هدف اصلی این نشست عمدتا مقابله با «تهدید ایران» در خلیج فارس خواهد بود.

نصرت الله تاجیک در رابطه با این نشست دو روزه در گفتگو با قدس گفت: این نشست دومین نشست از این سری است و نشست قبلی در فوریه سال جاری(بهمن ماه) در ورشوی لهستان برگزار شد. درواقع آمریکایی‌ها علی رغم حجم تبلیغاتی که در رابطه با نشست قبلی انجام دادند، نشست ورشو نتیجه و بازخورد ملموسی را برای برگزارکنندگان آن در پی نداشت و اکثر کارشناسان به این نتیجه رسیدند که کنفرانس ورشو بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته است.

به گفته تاجیک اهداف طرفین از صورت دادن چنین اقداماتی نظیر اجلاس ورشو و اجلاس فعلی که همزمان با آن مانور نظامی تحت عنوان (IMX۱۹) که یک رزمایش دریایی بین المللی است و توسط ستاد فرماندهی مرکزی نیروی دریایی آمریکا در بحرین برگزار میشود با هم متفاوت است؛ آمریکا به دنبال گرم نگه داشتن بازار تسلیحاتش است و در پی آن است که پول حاصل از فروش انرژی و نفت را از طریق فروش تسلیحات به اقتصاد کشورش بازگرداند و این دست‌ آوردی جز فقر برای مردم منطقه نخواهد داشت.

بحرین نیز در پی حمایت و پشتیبانی خارجی است؛ چیزی که ترامپ پیش از این و در ماجرای آرامکو نشان داد که حاضر به هزینه دادن برای چنین کشورهایی نیست. رژیم صهیونیستی هم در وهله نخست به دنبال جا پا و سپس نفوذ در منطقه از طریق کشورهایی همچون بحرین و ارتباط از طریق عمان در منطقه است که به این شیوه ضمن قبح زدایی، حضورش را در منطقه تثبیت کنند.

تکرار تجربه شکست خورده ورشو

کارشناس مسائل منطقه در ادامه با تاکید بر اینکه هیچ ترتیبات امنیتی در منطقه خلیج فارس و دریای عمان بدون حضور ایران به جایی نخواهد رسید، گفت: یعنی تا زمانی که ایران در طرح های مشابه مشارکت نداشته باشد یا امضای ایران پای چنین طرح‌هایی - که قرار است به اصطلاح امنیت منطقه را تامین کنند- نباشد، این طرح ها به نتیجه نخواهند رسید.

وی افزود: دلیل این مسئله را زمانی درخواهیم یافت که به پهنه جغرافیایی ایران و ۲ هزار کیلومتر مرز ابی که معادل تمام مرز ۶ کشور حاشیه خلیج فارس است و عمق تاریخی و استراتژیک ایران در طول سالیان گذشته و نقشش در ثبات امنیت در این آبراه نگاه ‌کنیم؛ فارغ از سیاست و حکومت در ایران اگر به این پهنه نگاه بکنیم تمامی این عوامل، وزن و چهره ژئوپولیتیک ایران را در ترتیبات امنیت ایران را در منطقه ترسیم می‌کند.

اجلاسی با حاصل جمع صفر

به گفته تاجیک، همین موضوع پاسخ روشنی به این پرسش خواهد بود که آیا بدون حضور ایران ممکن است طرحی در رابطه با تامین ثبات و امنیت منطقه به سرانجام برسد یا نه؟ باید اذعان کرد که در حال حاضر ایران از نظر سخت افزاری و نرم افزاری قدرت برتر منطقه محسوب می‌شود و با توجه به این ویژگی‌ها هرگونه اجلاسی در این زمینه را بدون حضور ایران، از قبل باید منتج به عدم نتیجه و شکست و صرفا تبلیغاتی و با هدف اعمال فشار بر سیاست خارجی ایران تلقی کنیم.

سیاست آرام سازی و اهداف غیرشفاف آمریکا

نصرالله تاجیک با بیان اینکه البته ممکن است «سیاست آرام سازی» منطقه از دیگر اهداف آمریکا از دادن میزبانی چنین اجلاسی به بحرین باشد، افزود: برخی مواقع قدرت‌های منطقه ای برای آرام سازی منطقه اقدامات نظیر یک عکس العمل سیاسی یا یک اقدام عملیاتی جزئی انجام می‌دهند تا دغدغه کشورهای ضعیف تر را  که از تحولات دچار ترس شده اند و ممکن است دست به عکس العملی بزنند را برطرف کنند اما در این مورد باید هدف را در اهداف غیرشفاف آمریکایی ها جستجو کنیم. یعنی آمریکایی‌ها اگر دنبال منافع کوتاه و میان مدتشان هم باشند یقینا به این نتیجه خواهند رسید که هیچ ترتیباتی که همکاری کشورها را نیاز داشته باشد بدون حضور ایران عملی نخواهد بود.

آمریکایی ها به دنبال ثبات منطقه نیستند

وی تصریح کرد: اگر آمریکایی‌ها واقعا دنبال ثبات و امنیت و کشتی رانی و نقل و انتقال حمل و نقل انرژی و سوخت در منطقه باشند تا چرخ اقتصاد جهان بهتر بچرخد و کشورها بتوانند الگوی توسعه شان را بر اساس تجارت عادلانه و بهره برداری از خطوط مواصلاتی این آبراه تنظیم بکنند باید به این سمت بیایند که ببینیند دغدغه ایران چیست. چنانکه بهتر بود که در این اجلاس طرح «ابتکار عمل هرمز» ارائه شده توسط رئیس جمهور ایران را - فارغ از اینکه اقداماتی در این رابطه از سوی ایران در زمینه زیرساخت‌ها و لابی‌ها با دیگر کشورها صورت گرفته یا نه- را مورد بررسی قرار می‌دادند.

به گفته تاجیک چشم پوشی از ایران و اینکه حاضر نشدند در چنین اجلاسی ایران را چه در سطح نرم افزاری و چه سخت افزاری وارد بازی کنند و کسی نباشد که در این نشست از دغدغه‌های ایران سخن بگوید نشان از شکست این اجلاس و اهداف غیرشفاف آمریکا است که حرف و عملش مطابقتی باهم ندارند.

استراتژی هراس از ایران

تاجیک با اشاره به اینکه هدف دیگر آمریکا از برگزاری چنین اجلاسی استراتژی لولوسازی و روشن نگه داشتن شعله ترس از ایران است تا بتواند در پرتو آن نقش پدرخوانده و حامی را ایفا بکند، گفت: بعد ازاینکه  اجلاس ورشو دست آوردی نداشت آمریکایی ها نشست فعلی را نیز حیاتی و جدی تلقی نمی‌کنند؛ اعزام معاون مدیرکل وزیر خارجه آمریکا در امور امنیت بین المللی و منع گسترش تسلیحاتی که ریاست هیئت آمریکایی را در این اجلاس دو روزه در بحرین برعهده دارد، نشان از پایین آوردن سطح این اجلاس نسبت به اجلاس ورشو است و این خود نشان دهنده عدم اهمیت این اجلاس برای آمریکایی‌ها است.

وی در پایان راهکار ایران برای خنثی کردن این طرح را در انجام اقداماتی برای کاستن ترس همسایگان جنوبی  دانست و گفت: باتوجه به اینکه در حال حاضر ایران علائمی از امارات و عربستان دریافت کرده است -علی رغم مشکلاتی که طی سال‌های گذشته با آنها داشتیم- الان که به اصطلاح کف گیر سعودی ها در مورد یمن و رویارویی شان با سیاست خارجی ایران به ته دیگ خورده است باید به دنبال گفتمان سازی جدید با همسایگان جنوبی باشیم و بتوانیم آن بخش از ایجاد امنیت در منطقه را که به ایران مربوط می‌شود به خوبی ایفا بکنیم.