به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، شنبه گذشته محمد توفیق علاوی به عنوان نخست وزیر جدید عراق پس از  موافقت گروه های سیاسی از سوی برهم صالح رئیس جمهور این کشور معرفی شد.

محمد توفیق علاوی در اولین اظهارات خود پس از مکلف شدن به تشکیل کابینه جدید بر لزوم تشکیل دولت به دور از سهم خواهی های حزبی تاکید و گفت: از طریق پروژه های صنعتی و سرمایه گذاری مبتنی بر نفط فرصت های شغلی جدید را برای جوانان ایجاد خواهم کرد. همچنین تعهد می دهم که کشور را از دخالت های خارجی حفظ کنم و اجازه ندهم تا عراق به میدان تسویه حساب های خارجی تبدیل شود.

انتخاب علاوی به عنوان نخست وزیر عراق واکنش های مختلفی را از سوی احزاب و گروه های سیاسی به دنبال داشت و مقتدی صدر رهبر جریان صدر در این رابطه گفت: امروز در تاریخ عراق ثبت خواهد شد که مردم نخست وزیر خود را انتخاب کردند نه گروه های سیاسی که این گامی بسیار مهم است.

«ریبین» سلام عضو حزب دموکرات کردستان نیر انتخاب علاوی را گامی در مسیر صحیح و روبه جلو توصیف کرد و گفت: ما این انتخاب را مثبت و بهتر از هرج و مرجی می دانیم که کشور را فرا گرفته است. این اقدام آغاز یک چالش جدید است؛ چراکه نخست وزیر مکلف ماموریت سختی پیش رو دارد که مهمترین آن آمادگی برای برگزاری انتخابات زودهنگام و موضوع اخراج نیروهای آمریکایی است. در هر صورت ما از محمد علاوی حمایت می کنیم و از آغاز هم گفته بودیم که هر نامزدی معرفی شود از او حمایت خواهیم کرد.

اما محمد توفیق علاوی کیست؟

محمد توفیق حسین علاوی امین الربیعی متولد 1954 در بغداد است و تحصیلات ابتدائی، راهنمایی و دبیرستان خود را در همین شهر پشت یرگذاشته است. سپس در رشته مهندسی معماری در دانشگاه بغداد به ادامه تحصیل پرداخت، ولی سال اخیر مجبور به ترک عراق و سفر به لبنان شد که آنجا در دانشگاه آمریکایی بیروت تحصیلات خود در این رشته را به پایان رساند.

توفیق علاوی در دولت نوری المالکی در سال 2012 به عنوان وزیر ارتباطات منصوب شد و گفته می شود از نظر فکری با ایاد علاوی نخست وزیر سابق عراق نزدیک است.همچنین در سال های 2006 و 2010 به عنوان نماینده مردم وارد پارلمان عراق شد، اما در انتخابات 2014 و 2018 موفق به کسب آرای لازم جهت حضور مجدد در پارلمان نشد.

برخی از کارشناسان و ناظران معتقد هستند که شخصیت سیاسی توفیق علاوی با ایاد علاوی پسرعموی خود تفاوت زیادی ندارد و تنها فرق میان آن دو شهرتشان در عرصه سیاسی است؛ به گونه ای که نام ایاد علاوی از توفیق پرآوازه تر است و واضح است که دیدگاه های او به جمهوری اسلامی ایران خیلی نزدیک نیست.

از طرف دیگر نمی توان علاوی را شخصیتی ضد آمریکایی به حساب آورد؛ چراکه مواضع و اظهارات او اینگونه نشان می دهد؛ مثلا در جایی می گوید: چین برنامه هایی را برای کنارگذاشتن دلار در معاملات بین المللی دارد اما کشوهایی مانند عراق که صدها میلیارد دلار در بانک های آمریکایی سپرده دارد نمی توانند به آسانی کار با دلار را کنار بگذارند.

شاید شفاف ترین موضع محمد توفیق علاوی در عرصه سیاست خارجی، مخالفتش با رژیم صهیونیستی است. نخست وزیر مکلف عراق کسی است که پس از استعفا از وزارت ارتباطات از فساد برخی مسئولان در ارتباط با تحویل مدار ماهواره عراق به اسرائیل در مقابل دریافت رشوه پرده برداشت و از پاسخ تند نماینده اردن به نتانیاهو در سازمان ملل استقبال کرد.

علاوی نشان داده است که در عرصه سیاست خارجی بر ضرورت جلوگیری از وقوع جنگ میان آمریکا و ایران تمرکز دارد، ولی به فشارهای مختلف آمریکا واکنشی نشان نداده است. در عرصه داخلی نیز برخی مواقع مواضعی را اتخاذ کرده است که مورد انتقاد واقع شده است؛ به عنوان مثال در چارچوب طرح های اصلاحی خود گفته بود که الحشد الشعبی را به دو گروه منضبط و غیرمنضبط تقسیم خواهد کرد که گروه های مقاومت در عراق از این موضوع استقبال نکردند. او همچنین تاکنون موضعی را در قبال عملیات ترور شهید ابومهدی مهندس توسط آمریکا اعلام نکرده است.

در هرصورت خواسته های اساسی جامعه عراق از علاوی به دو بخش تقسیم می شود: اول ایجاد اصلاحات ریشه ای به ویژه در عرصه اقتصادی و دوم اجرای تصمیم پارلمان در مورد اخراج نیروهای تروریست آمریکایی از کشور. باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا او بر انجام این دو وظیفه مهم تواناست یا خیر.

انتهای پیام/