محمدحسین جعفریان، کارشناس ارشد مسائل افغانستان

گروه طالبان در روزهای اخیر از پایان مذاکرات با آمریکا و امضای توافق‌نامه صلح تا چند روز دیگر خبر داده است. با وجود این، آن‌ها در همین مدت حملات متعددی را در مناطق مختلف افغانستان انجام داده‌اند. انفجار بمب در کابل، انفجار یک «مین کنار جاده‌ای» در بادغیس که به کشته شدن یک زن و 6 کودک منجر شد، حمله به یک چرخبال ارتش در استان نیمروز که به فرود اضطراری و زخمی شدن یکی از خلبانان آن انجامید، حمله‌ای سنگین به یک پاسگاه دولتی در استان قندوز که هنوز دولت تعداد کشته‌های آن را اعلام نکرده و... چندین حمله و هجوم ریز و درشت دیگر که نقل آن‌ها تنها به مطول شدن این نوشتار می‌انجامد.

شاید از خود سؤال کنید با وجود این آشفتگی و جنگ جاری تمام عیار، این مذاکرات و امضای توافق‌نامه متعاقب آن چه معنایی دارد؟ حق دارید متحیر باشد، اما ناظران مسائل افغانستان وقتی بیشتر حیران می‌مانند که در این اوضاع، وضعیت جبهه مقابل طالبان، یعنی دولت افغانستان و متحدان سابق آن را بررسی می‌کنند. نتایج انتخابات ریاست جمهوری که در مهرماه گذشته انجام شده هنوز نامعلوم است. کمیسیون رسیدگی به شکایات خلاصه قول داده تا پایان هفته جاری نتایج نهایی را اعلام خواهد کرد.

اما رقبای آقای اشرف غنی مدعی‌اند به مستندات آنان درباره 300 هزار رأی که ایشان تقلبی می‌دانند پاسخ داده نشده و این آرا حذف نشده‌اند. لذا در گام نخست معاون اول رئیس جمهور یعنی «ژنرال دوستم» اخطار داد اگر آقای غنی بر نتایج پیشین پافشاری کرده و با این آرا دوباره به عنوان رئیس دولت معرفی شوند، آن‌ها نتایج را نپذیرفته و همزمان اعلام حکومت و دولت موازی کرده و دکتر عبدالله را به عنوان رئیس جمهور خواهند پذیرفت.

در ابتدا این هشدار جدی گرفته نشد، اما متعاقب این موضع‌گیری آقای دوستم و حزب قدرتمند «جنبش» که وابسته به او است، احزاب قدیمی و سرشناس دیگری نظیر حزب وحدت اسلامی افغانستان (هر دو شاخه)، حزب حرکت اسلامی افغانستان، حزب جمعیت اسلامی افغانستان و بسیاری از احزاب و چهره‌های ریز و درشت دیگر حاضر در سپهر سیاست این کشور حمایت خود را از این سیاست اعلام کردند. در این میان تیم «ثبات و همگرایی» به رهبری دکتر عبدالله، که با فاصله کمی در شمارش آرا، رقیب اصلی آقای غنی به شمار می‌رود در یک موضع‌گیری بی‌سابقه اعلام کرد: «اگر حرف حق شنیده نشد، کاری می‌کنیم که در سال 2014 نکردیم!» در آن سال مشکل مشابهی پیش آمد اما این تیم پس از پافشاری و حتی تهدید به درگیری، عاقبت طی مذاکراتی، طرح دولت اشتراکی را پذیرفت و قدرت تقسیم شد. اما این بار فضل احمد معنوی از اعضای ارشد تیم دکتر عبدالله، پس از هشداری که ذکرش شد و نیز حمایت سنگین احزاب و چهره‌های مختلف از سیاست اعلام دولت موازی، بار دیگر هشدار داد: «ممکن نیست کسی بر بنیاد تقلب نتیجه انتخابات ریاست جمهوری را اعلام و بر مردم تحمیل کند» و در ادامه افزود: «همه گزینه‌های ما روی میز است!» با این اوصاف باید گفت افغانستان در آستانه یکی از پیچیده‌ترین وقایع تاریخ معاصر خویش است. وقایع و تحولاتی که می‌تواند تمام منطقه را تحت تأثیر خود قرار دهد.