قدس آنلاین: رهبر معظم انقلاب هم شاعر هستند هم ادیب. ایشان همچنین بسیار نکته‌سنج و دقیق هستند؛ لذا در حوزه‌های مختلف معرفتی و ادبی کلام در این سال‌ها صحبت کرده‌اند. شعر را خوب می‌شناسند و بر ارتقا و بالا بردن حد و حدود، ذائقه و نیز ارتقای مباحث معرفتی از لحاظ کیفی تأکید کرده‌اند. حضرت آقا تأکید بسیاری بر انس با ادعیه دارند. حتی گاهی اوقات به دعاهایی خاص نیز اشاره کرده‌اند؛ دعایی خاص که مضمونی خاص را به شاعر و شعر او هدیه می‌دهد. در جریان شیوع بیماری کرونا دیدیم که ایشان خواندن دعای هفتم صحیفه را پیشنهاد دادند و توجه‌ها به مضامین معرفتی دعا بیشتر جلب شد. دوستان شاعر ما اگر بتوانند با ادعیه انس بگیرند و این معارف در وجود و باورشان ریشه کند، ناخودآگاه در اشعارشان جاری و ساری شده و برای خود، شنوندگان و یا خوانندگان آثارشان برکات و تأثیرات زیادی به همراه دارد.

رهبری نسبت به اضلاع مختلف شعر توجه دارند؛ ایشان هم به تکنیک شاعری توجه دارند و هم به فرم؛ به طور مثال در بحث قالب‌ها، به استفاده از ظرفیت قالب سرود تأکید بسیار کرده‌اند؛ از نظر محتوایی هم اشارت‌های زیادی به سیره اهل بیت(ع) داشته‌اند. دغدغه اجتماعی، سیاسی و مذهبی شاعران در بیانات ایشان خیلی مشهود است.

مورد دیگری که مقام معظم رهبری بر آن تأکید بسیار داشتند، جهت‌دار بودن شاعر است؛ یعنی شاعر وقتی در این جبهه‌ها قرار می‌گیرد بی‌طرف نباشد و جهت خود را مشخص کند. شاعر اگر می‌خواهد شعر اجتماعی، اعتراضی، عاشقانه و... بنویسد مشخص کند که از جبهه حق حرف می‌زند یا باطل. قطعاً شاعری که در جبهه معارف اهل بیت(ع) است و شعر عاشقانه‌ای برای مادر، پدر، همسر، فرزندان و یا جامعه اطراف خود می‌سراید آن شعر نجابت دارد و صمیمیت آن متفاوت از شعرهای دیگر است. جهت‌دار بودنی که حضرت آقا در این سال‌ها مطرح کرده‌اند برای این است که شاعر نسبت به اتفاق‌های اطراف خود بی‌تفاوت نبوده و خنثی نباشد. توصیه‌هایی که آثار آن را در شاعران آیینی هم می‌بینیم و شاعران جوان در این سال‌ها خوش درخشیده‌اند. دیداری نیز که هر ساله بین شاعران و رهبری برگزار می‌شود ویترینی از شعر سال و نمایی از کلیت شعر کشور است و روندی که شاعران آیینی در پیش گرفته‌اند فراز و نشیب‌هایی دارد اما رو به تکامل است.

بر پایه توصیه رهبر معظم انقلاب، شاعر آیینی کار خود را صرفاً در سرودن از اهل بیت(ع) خلاصه نمی‌کند. شعر آیینی یعنی شعری که بر ارزش‌های الهی و انسانی اشاره کند و گل سرسبد آن می‌شود شعر اهل بیت(ع) و مدح، ستایش، مرثیه و... آثاری را ارائه می‌کنیم که ان‌شاءالله همین آثار دستگیر دنیا و آخرت ما شود. ممکن است گاهی به ظاهر موضوع مذهبی نباشد، مثلاً در مورد درختکاری شعری نوشته می‌شود، اما موضع ما مذهبی است مانند بسیاری از اشعار حافظ یا بزرگان ادب ما که موضوع صرف مذهبی نیست اما شاعر با عینک مذهب جهان را می‌بیند و با بلندگو و تریبون مذهب حرف خود را به گوش دیگران می‌رساند. اگر این طور باشد، مطالبات حضرت آقا از شاعران آیینی به شعر اهل بیتی خلاصه نمی‌شود و در حوزه‌های مختلف نمود پیدا می‌کند. به طور مثال در ماجرای بیماری کرونا دیدیم که عده‌ای از دوستان شعرهایی نوشته‌اند که مضمون آن رفع شبهاتی بود که برخی برای عقده‌گشایی از دین در این روزها مطرح کردند. موضع شاعر آیینی، مذهبی است.

مطالبه رهبر معظم انقلاب این است که شاعر ولایی و آیینی شاعر منزوی نباشد و موضع داشته باشد. این شاعر سر بزنگاه‌ها حضور دارد و هر جا دلش سفارش می‌کند حضور پررنگ دارد. شاعر آیینی شاعری است که مذهب را با وجود خود عجین می‌بیند و در اتفاق‌های زندگی جاری است. اگر این اتفاق بیفتد در تمام حوزه‌های موضوعی دین می‌توانیم شاعران را فعال ببینیم که این حضور می‌تواند به شاعر و جامعه‌ مخاطب اشعار کمک بسیاری کند.