قدس آنلاین:شایعه مربیگری پرویز مظلومی در تیم ملی نوجوانان نه تنها خنده دار بلکه نشان‌دهنده وقوع یک فاجعه بزرگ در سطح تیم‌های پایه فوتبال ایران است! کارنامه سینوسی پرویز مظلومی در فوتبال باشگاهی این واقعیت را نشان می‌دهد که وی از کارایی لازم در حیطه فنی برخوردار نیست از این رو نمی‌توان وی را به عنوان یک گزینه مطلوب برای تیمی که قرار است نسل بعدی فوتبال ایران را ترتیب کند مناسب دانست.

*آخرین حضور پرویز

آخرین تجربه مربیگری در عرصه ملی به 13 سال پیش بازمی‌گردد، وقتی وی با ستارگان فوتبال ایران در تیم ملی توانست در مسابقات غرب آسیا موفق شود اما از آن سال به بعد مظلومی درهیچ رده ملی حضور نداشت تا اینکه امروز به یکباره نام او به عنوان گزینه مربیگری تیم ملی نوجوانان مطرح می‌شود.

 البته در این میان تقصیر مظلومی نیست که نامش به عنوان گزینه مربیگری مطرح شده بلکه ایراد کار به تفکر مدیران ناکارآمد فدراسیون برمی‌گردد، چون برای انتخاب اصلح به سراغ گزینه‌های دَم‌دستی می‌روند.

اگر فوتبال ایران امروز در سطح آسیا حرفی برای گفتن ندارد، به واسطه تفکرات غلط مدیران تصمیم سازش است، وقتی اهمیت تیم‌های پایه در فوتبال ایران به درستی لحاظ نمی‌شود نتیجه اش می‌شود ناکامی در تمام سطوح در حالی که فوتبال ایران با استعدادهای فراوانی که در اختیار دارد می‌تواند بهترین نتایج تاریخ را در حوزه پایه بدست آورد.

کالبد شکافی چرخه انتخاب مربیان تیم‌های پایه در ادوار گذشته نشان می‌دهد همیشه اسیر نام‌ها شده ایم، تا حدی که همان نفراتی که شاید توان موفقیت داشتند را زیر پا له کردیم تا نتوانند در این عرصه تأثیرگذار ظاهر شوند، و تأسفبار اینکه حالا هم به همین شکل با انتخاب‌های غلط و غیراصولی در آستانه تکرار یک اشتباه هستیم!

*از چمنیان تا مهدوی کیا

بدون تردید اگر در فوتبال ایران به درستی با افرادی نظیر علی دوستی مهر، حمید علیدوستی، عباس چمنیان رفتار می‌شد شاید اتفاقات خوبی در سطوح پایه رقم می‌خورد اما آن‌ها را با اشتباهات مدیریت از بین بردیم، اما حالا که وقت فرصت دادن به مربیان جوان و خوش‌فکر نظیر رضا حسن زاده، محمود فکری، وحید هاشمیان و مهدی مهدوی کیاست با انتخاب‌های غلط به دنبال استخدام مربیان تاریخ مصرف گذشته هستیم.

کارنامه مربیانی چون رضا حسن زاده، مهدوی کیا، محمود فکری و وحید هاشمیان نشان می‌دهد آن‌ها می‌تواند الگوی مناسبی برای نوجوانان و جوانان آتیه دار فوتبال ایران باشند، اما تفکرات نخ نما شده و بعضاً غلط مدیران فوتبال ایران مانع از شکوفایی و خودنمایی این افراد می‌شود تا فوتبال پایه همچنان از سوراخ بی‌تدبیری و بی‌کفایتی گزیده شود.

البته به اعتقاد بسیاری از کارشناسان نبود ساختار درست و عقلانی در مدیریت فوتبال، بلاتکلیفی مدیریت فدراسیون فوتبال و بی‌توجهی وزارت ورزش به بی‌ثباتی در حوزه مدیریت مجموعه عواملی است که فوتبال ایران را به قهقهرا سوق می‌دهد و بدون شک با این روند بایستی منتظر یک ناکامی بزرگ و خلق یک شاهکار مدیریتی دیگر در دولت تدبیر و امید باشیم.