به گزارش قدس آنلاین، از اصول اخلاقی که در زندگی همه امامان فراوان دیده شده است، جود و سخاوت است. سخاوت در مقابل بخل قرار دارد، یعنی انسان از امکانات مادی و معنوی که در اختیارش وجود دارد فقط خودش استفاده نکند بلکه با بخشش به دیگران قسمتی از مشکلات آنها را حل کند و دیگران را از نعمت‌هایی که خداوند به او داده، چه نعمت مادی و چه نعمت‌های معنوی مانند علم برخوردار کند.
کمک به دیگران و خدمت به خلق به معنای برآوردن نیازهای آنان از راه های درست است و اعم از آن که مادی یا معنوی باشد در فرهنگ اسلامی، یکی از عبادت های پر اهمیت به شمار می آید.
شاید بهترین و ساده ترین تعریف درباره سخاوت واقعی این است که انسان بذل و بخشش را به انگیزه خیر و احسان انجام دهد.
جواد الائمه فرزند علی ابن موسی الرضا(ع) در بین ائمه اطهار معروف ترین امام به بخشش و سخاوت هستند.
چرا لقب امام جواد(ع) باب الحوائج است؟
سکینه نیک کارشناس مذهبی می گوید: با توجه به بخشش و جود اهل بیت و چهارده معصوم می گوید: ما بخشش را باید به عنوان یک فضیلت اخلاقی در نظر بگیریم تا این مسئله در بین افراد رشد و نمود پیدا کند.
او می افزاید: وقتی فرزند امام رضا (ع)، امام جواد(ع) به دنیا آمدند نام او را محمد و کنیه او را "ابوجعفر" نامیدند، اما به دلیل جود و سخاومتی ویڗه ایشان جواد لقب گرفتند.
کارشناس مذهبی در موضوع کمک حضرت بخشایش گر به فقرا ادامه می دهد: هر وقت سفره غذا را برای امام پهن می‌کردند کاسه‌ای نزدیک ایشان قرار می‌دادند، ایشان از هر نوع غذا مقداری را برمی‌داشتند و در آن کاسه می‌ریختند و دستور می‌دادند آن را بین فقرا تقسیم کنند. می‌فرمودند: خداوند می‌داند که همه مردم قدرت این را ندارند که بنده آزاد کنند برای آنها راه دیگری قرار داده، و آن غذا دادن به فقرا است.
نیک بیان می کند: امام جواد(ع) برای بخشش دوست، دشمن، خویشان، بیگانه ها و هر شخص دیگر اندکی هم تامل نمی کردند و همه کسانی که با این امام در ارتباط بودند امکان نداشت وقتی که در مسائل مادی مراجعه کنند حاجت روا نشوند.
او تصریح می کند: به دلیل جود و بخششی که امام جواد(ع) برای همه افراد داشتند ایشان را به باب الحوائج می شناختند یعنی نیاز های مادی و معنوی را به در خانه او می رساندند و دست خالی برنمی گشتند.
کارشناس مذهبی تاکید کرد: امید داریم که شیعیان و مسلمانان برای نیاز های مادی توسل بگیرند با گفتن جمله جواد الائمه ادرکنی انشاالله حاجت روا شوند.
امام جواد(ع)، عمرکوتاهی داشتند
نهمین ستاره برج امامت که نخستین و آخرین فرزند پیشوای هشتم، حضرت علی بن موسی الرضا(ع) بود، "محمد" نام یافت تا تجدید کننده خاطرات و مجاهدات نیای بزرگوارش، پیامبر عالی قدر اسلام باشد. بعدها بر اثر زهد و تقوایی که از ایشان مشاهده شد به لقب "تقی" موسوم شدند و در دلی بخشندگی و سخاوتی که در راه خدا داشتند به لقب "جواد" نیز معروف شدند. از دیگر القاب ایشان می توان از زکی، مرتضی، مختار، و متّقی نام برد.
پس از شهادت امام رضا (ع)، حضرت امام جواد(ع) در خردسالی که هفت یا هشت سال داشتند امامت را به دست گرفتند. امام جواد(ع) نخستین امام شیعه است که در خردسالی به امامت رسیده و این مسئله تا آن جا که به حیرت و حتی سرگردانی برخی از شیعیان نیز انجامید.
دوران طلایی امامت جواد الائمه چند سال بود؟
صادق گلزاری کارشناس مذهبی می گوید: امام جواد(ع) امام نهم شیعیان معصوم و در واقع جوان ترین امام ما، که در سن کم به امامت رسیده است.
او می افزاید: این امام بزرگوار و بخشایش گر دهم رجب سال ۱۹۵ قمری در مدینه منوره متولد شدند. مدت امامت ایشان ۱۷ سال طول کشید، بدین ترتیب که پس از مرگ پدرشان امام رضا(ع) ایشان به امامت رسیدند.
کارشناس مذهبی با اشاره به امامت امام جواد(ع) بعد از مرگ پدرش ادامه می دهد: ایرانیان از نقش و شخصیت امامت امام جواد(ع) غافل هستند و باید این موضوع، برجسته تر دیده شود. در طول زندگی ۲۵ ساله ایشان که ۱۷ سال امامت پر انرژی و پر نشاط اما در اوج پیچیدگی و مدیریت بحران را داشتند، خیلی از تدابیر را برای آینده اسلام در ایران رقم زدند.
در میان مردم بودن و به نیاز و خواسته های آنها توجه داشتن از توصیه های اکید امام رضا(ع) و امام جواد(ع) است.
کارشناس مذهبی با اشاره به ازدواج اجباری امام جواد(ع)، تاکید کرد: مأمون، خلیفه عباسی با اهدافی کاملاً سیاسی و برای رهایی از وضعیت دشواری که در پی شهادت امام رضا(ع) پدید آورده بود، دختر خود ام الفضل، را به همسری امام جواد(ع) در آورد. اما از آن جا که امام اهداف واقعی مأمون را می دانستند، موافقت ایشان برای ازدواج فقط بر اثر پافشاری که مأمون از قبل به امام وارد کرده بود انجام شد.
گلزاری اظهار کرد: یکی از القاب معروف امام، جواد الائمه است یعنی بخشنده ترین در میان امامان است. این لقب به دلایل زیادی به ایشان داده شده است، مانند؛ محور جریان امامت امام رضا(ع) در مدینه امام جواد (ع) بودند و تمام مسائل دینی و علمی و از جمله بخشش و انفاقی که داشتند سبب شد که به این لقب معروف شوند.
ویژگی های برتر این امام بخشش، احسان، نیکوکاری و کمک مادی به افراد نیازمندی است که چرخ زندگی آنان به کندی حرکت می کرد.
پیکر پاک امام جواد(ع) را در میان اندوه پیروان و عزادارانش در کنار قبر نیای گرامی اش، امام موسی بن جعفر(ع) در گورستان قریش بغداد به خاک سپردند. این محل که مزار پاک شهدای علوی و سادات بود، پس از انتقال بدن پاک امام موسی جعفر(ع) از زندان بغداد، کاظمیه خوانده شد و پس از شهادت حضرت جواد(ع) و دفن ایشان در این محل، آن را کاظمین نامیدند. شهادت آن روح بزرگ الهی را به پیروان راستین اهل بیت تسلیت می گوییم.
امروزه جامعه اسلامی می تواند با الهام از راه و روش ایشان، به سر منزل مقصود رهنمون و از بار مشکلات و مسائل اجتماع کاسته شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران
انتهای پیام/
نظر شما